Dolina

- U mnie jak najbardziej wszytko w porządku - uśmiechnęła sie szpanersko, chowając niesforny kosmyk włosów za ucho.

- Nie wiem czy mi uwierzysz jak ci powiem skąd pochodze XD
Przyjrzała się bliżej Shikyo
- Ale ty musisz być z Oto patrzac na twój ochraniacz.

Poprawiła opaskę na czoło, którą miała przywiązaną przy okolicy łydki - Konoha ^^
- To naturalny kolor XD Wiem, dziwny...
- No nie wiem czy tak wszystko w porządku... - uśmiała się

-Aha. ; ] Uwierzę, uwierzę. ; ] Zobaczysz jak mi powiesz.
-Tak, zgadza się, jestem z Oto. ^^ - poprawiła ochraniacz umiejscowiony na pasie od miecza, który był umiejscowiony na jej plecach w mocowaniu. xd
-Konoha... ładny krajobrazy tam macie. ^^
-Naturalny? Niezwykły... Bardzo ładny. ; ]

- Co ja poradzę, ze jak przez dłuższy czas nie zjem truskawki to świruje? - wzruszyła ramionami.

- No dobra, ale pamietaj ze ostrzegałam. Jestem trupem, a konkretniej mówiąc shinigami, czyli pochodze z Seireitei - Wyszczerzyła się <zupełnie jak Black Star kiedy mu odbija>

(Aha )
- Piękne ^^ Dziura zabita dechami Bo drzew od cholery u jeszcze więcej - wzruszyła ramionami
- Śliczny - dodała po chwili - Taki oryginalny, że aż straszny - nie obawiała się już o losy zwierzęcia, bo najwidoczniej nawet ze złamanym skrzydłem radziło sobie świetnie
Zaczęła wystukiwać rytm dłonią o kolano - tez bym zjadła deser z truskawkami... Może dziewczęta ruszymy swoje dupska i pójdziemy coś zjeść? - zapytała ochoczo

Spojrzała na Wanile.
-Zawsze wiedziałam, że życie nie kończy się na śmierci... - powiedziała pochwalając siebie w duchu.
-A te szinigamy... co robią? - spytała się jej, z ciekawości.

-Zjeść? Z chęcią. ; ] A truskawki? Teeeż lubię. ; D Możemy się ruszyć.

- Wybaczcie obowiązki wzywają. Wyjaśnie przy innej okazji, Shikyo. Ja ne.
Zniknęła.

- Pa Wanilka... - pomachała jej.
- Więc w drogę! - podniosła się ruszając w stronę baru. Pociągnęła za sobą Shikyo.

-Papa. ^^ - powiedziała jej na do widzenia i pomachała.
-Oh! - gwałtownie ruszyła w stronę baru ruszając za Aiko. xd
Znikła razem z nią.

Pojawiła się podparta o katanę.
- To jak? Dziś na poważnie? - tym razem zamiast kruka na ramieniu miała kotka.

Przyszedł powolnym krokiem gdy zauważył Żniwiarzy Pomachał im
-Siemaaa dzisiaj też chcecie Sake >?<
Wymusił uśmiech ;d

Z uśmiechem na twarzy kopnęła go w krocze. Kucnęła i ścięła go z nóg podkładając mu haka. Zaraz potem powstała z diabelskim uśmiechem. Widać, że nie była sobą.
- Jestem Kunoichi, jestem wojowniczką - powtórzyła przed walką - Wy sie zajmijcie nimi.

Wyciągnęła kunai i przebiła sobie serce. Zniknęła.
Po chwili zorientował się, że ktoś stoi za jego plecami, smiejąc sie po cichu.
- Dzisiaj nie pogadamy, dobrze? No może troszkę... Dzisiaj dostarczę Ci trochę rozrywki, Ter... Bo jestem kunoichi. Nie boję się ranić - w międzyczasie przykleiła do jego pleców kartę wybuchową. Używając techniki shunshin zniknęła i pojawiła sie kilka metrów dalej, machając mu.

- Umhyhy - podeśmiała się - Wyrównana? Spójrz na moje ciało, spójrz na mnie ; ] - powtórzyła śmiech - Ty to nazywasz wyrównana walką?
Użyła Kagebunshina i również stworzyła pięć klonów. Każda Aiko wybrała jednego Tera.

- Niby pod jakim względem, co? Dzień po ataku Wala uciekłam ze szpitala, moje rany się nie zagoiły. Jestem cała w bandażach. Wytłumacz mi to - nie mogąc patrzeć na swoje klony 'ofermy' chciała je jakoś wykorzystać. Kiedy one atakowały klony Żniwiarza ta, zachodziła je od tyłu i zadawała śmiertelne cięcia. Został tylko jeden.
- Mam Cię ^^ - jej klony znikły. Wykonała kolejne dwa, które pojawiły sie w powietrzu niezauważalne. Zamieniają się w dwa duże shurikeny, które jak spadały, to dziewczyna je chwyciła. Wymierzyła w Żniwiarza, lecz chybiła Wykorzystując jego nieuwagę klony odmieniaja sie i rzucają w niego po 4 shurikeny każdy. Aiko biegnie z kataną zadając mu tylko niewielką rankę kolo szyi, rozrywając płaszcz.
- A to co? - spojrzała na dziwny przedmiot uwieszony na szyi.

- Skoro ty chcesz odebrać mi mój, to ja ci odbiorę twój! - przywiązała katanę z powrotem do pasa - Wczoraj byłeś inny - dodała.
W jej oczach zamigotała czerń. Myślała co by tu zrobić. Po prostu nie zadręczając się, poprawiła rękawiczki na dłoniach. Zamachnęła się tylko i wymierzyła mu pięścią w twarz, potem starannie kopnęła w brzuch.
Nagle oprzytomniała i wróciła do siebie. Upadła na kolana.
- *Co ja robię..?* - jej oczy wróciły do pierwotnego stanu jednak na kilka sekund.
Usłyszała krzyk w głowie, który nakazywał jej nie przestawać.
Podniosła się powoli z kolejną uśmiechniętą miną.

Znów usłyszała głos.
Nie poddawaj się... Wstań... Walcz...
Dziewczyna podniosła sie niepewnie.
- Dlaczego byłam taka głupia? - zapytała sama siebie nieco głośniej - Nie poddam się. Czas wykorzystać to cudo...
Z pod drzewa podbiegł kotek, który powoli zmieniał sie w coraz większego tygrysa. Był z 5 razy większy od normalnego zwierzęcia (ten kto mi go dał opisał go bardziej monumentalnie )
Przetarła sobie oczy. Widać takie ataki na niego nie działają.
Wyciągnęła ponownie katanę przeciągając jej rękojeść poprzez wstęgę. Wydłużyła się.
Nasłała na niego 'kotka' i czekała na jego ataki.

Ruszyła z niesamowita szybkością. W mgnieniu oka nie było jej juz na swoim miejscu. Stała za plecami Żniwiarza.
- Działać sama? Nie wyręczać się innymi? - powtórzyła.
Złapała za jego kose starając sie mu ją wyrwać.
- Jedyna broń, prawda? - po daremnych próbach, zmuszona była zabrać mu ją sprytem, nie siłą.
- O kurde... Jaka zajefajna seksi lacha! - wskazała w pewne miejsce

- Zemścić? Ale Ty mi nic nie zrobiłeś - stwierdziła jasno.
Zacisnęła mocno dłonie na kosie. Nogami odepchnęła się od niego z chęcią nie oddania mu kosy.

- Skopać Ciebie? Ale to ty ze mną walczysz, aby odebrać mi artefakt! - skrzywiła się lekko. Puściła się jego kosy. Upadła na ziemie, opierając się jedynym kolanem o nią. Podnosi głowę ku niemu - Co by się stało, gdybym odebrała Ci twoją kosę? - odskoczyła dalej. Znów była podparta o kolano.

Pierwszy cios zablokowała bez problemu kataną. Drugiego jej sie nie udało, ponieważ po wcześniejszych ranach nie odzyskała jeszcze refleksu.
- Zdaje się, że mówiłeś, że nie będziemy rozmawiać, hehe - złapała się za ranę na obojczyku
- A wyzwałam właśnie Ciebie, bo ja sam mówiłeś: skończę z tobą przy następnej okazji. Nie chciałam Cię zawieść....
Nagle dostała silnej migreny. Złapała sie za głowę i zsunęła na ziemie.
Czemu go jeszcze nie zabiłaś...? Przecież potrafisz!
Zaczęła krzyczeć i kręcić przecząco głową.
- *Wyłaź z mojej głowy, cholero jasna!*
Podniosła katanę, która runęła razem z nią.
- Znowoż... zostaliśmy... sami >< - udało jej się szepnąć. W dalszym ciągu krzyczała i kręciła głową.

Powoli zaczęła się uspokajać. Podniosła się na rękach i wstała.
- Ona Ci go nie odda! - krzyknęła, choć widać było, że ktoś kieruje jej słowami.
- *Wyłaź!* - krzyknęła w myślach, a ból ustał.
- To coś nie pozwala mi na to... - wystawiła ręce i spojrzała na nie. Emanowały chakrą.
Ni stąd, ni zowąd dziewczyna zacisnęła pięść i wymierzyła mu ją w twarz. Tym razem skuteczniej ^^ - Boli!

- Jakie wyrzuty sumienia?! - znów się skrzywiła.
Przeszło jej przez głowę słowo "Wal". Sięgnęła pamięcią wstecz i przypomniało jej się.
- Kłamiesz! To mu nie zwróci życia! Jeżeli wasz pan już tak postanowił, to nie ma wyjścia - znieruchomiała lekko - Czy ty nie rozumiesz, że ten cały artefakt nie pozwala mi na to!? Niszczysz moją psychikę. Wariuję! - krzyknęła.

(Położył ŁAGODNIE KOSĘ NA RAMIENIU? )
- Nie - podniosła katanę i uderzyła w kosę, tak żeby jej nie dotykała.
- Ty niszczysz mi psychikę >< Nie wiem w co mam wierzyć. A jeżeli pióro tego ptaka potrafi przywołać umarłych, to chyba właśnie do tego jest wam potrzebne, nie!? - odsunęła się o kilka metrów. Otrzepała się i wykonała pozę obronną - Bez wahania, bez litości - powtórzyła oczekując ataku.

Nie odezwała się słowem jak tylko chwyciła katanę i z furią próbowała wbijać katanę we wszystkie miejsca, jakie tylko mogła trafić.
- Ale teraz on będzie z pewnością nieumarłym! >< To gorsze niż zabicie! - dalej ciachała w niego kataną, nie zważając na inne rzeczy.