Dolina

Szeroka polana, na której gdzieniegdzie trafi się jakieś niskie drzewo. Dobre miejsce do walk i treningów.

Przyszedł powoli, rozglądając się dookoła.
-Co za nuda, by się jakiś hollow pojawił...
Przyłożył jedną dłoń przed nos, a drugą złapał rękojeść Zanpakutou. Wyjął broń i zaczął kombinować coś z reiatsu. Zamachnął się raz na jakieś drzewko z daleka- bez skutku. Po chwili jednak zniknął

Pojawiła się i zaczęła trening nad odmianą Bali podaną przez Arashiego. Zajmie jej to parę godzin zanim opanuje.

Zakończyła trening z pozytywnym skutkiem i zniknęła.

Szlo powoli doliną rozmyślając nad czymś. Przy okazji obserwowała piękno przyrody

Pojawił się i usiadł na kamieniu. Zaczął myśleć.

Doszła akurat w momencie kiedy się pojawił, wykorzystując chwilę że myśli zakradła sie do niego od tyłu i zakryła oczy rękami
-Zgadnij kto?
Powiedziała nieco zmienionym głosem

-Sara - westchnął - Nawet jakbyś chciała zmienić głos to i tak poznam Ciebie po Twoim Reiatsu

-No wiesz zawsze można spróbować
Powiedziała zabierając ręce i siadając obok niego

"Próbować każdy może?" - Pomyślał
Dalej zaczął myśleć gdzie przenieść czekolady.

-Powiedz nad czym tak intensywnie myślisz?
Spytała zaciekawiona patrząc na niego

-Nad niczym ważnym - Odpowiedział

-Czyli jak zwykle
Powiedziała z ironią opuszczajac głowę

-Nie jak zwykle - Odpowiedział - No może tym razem
Dalej główkował gdzie schować czekolady.

-Powiedz może będę mogła ci pomóc
Zaproponowała

-Nie, nie, nie trzeba. - Powiedział - Każdy by mógł mi pomóc ale nieco gorzej
Dalej się zastanawia nad schowkiem

-Acha, mam nadzieje że to nie jest coś tak głupiego jak jakie kupić jedzenie dla kota
Powiedziała wstając i wyciągając się

-Nie nic z tych rzeczy, ale też muszę nakarmić Koi w ogrodzie - Powiedział


(Koi to taka ryba hodowlana coś w stylu karpia)

-A czym je karmisz, pamiętaj rybki nie trawią arszeniku

-A jak myślisz? - Zapytał - Karmą dla Koi
Wstał i zaczął się przechadzać.

-Ehmm, chyba wolałam cię jak byłeś młodszy
Powiedziała cicho łażąc za nim

-Taaaa... Byłem młody, impulsywny i skory do gniewu - Powiedział - Nie wiem czy to coś fajnego.
Przechadzał się i patrzył w niebo.

-Ale żywszy, już od bardzo dawna nie widziałam żebyś się na przykład uśmiechnął

-Uśmiecham się ale w innych okolicznościach. Teraz się nie uśmiecham po stracie żony, więc się nie dziw. - Powiedział

-Wiem że ci przykro i przepraszam
Powiedziała i przytuliła go

Przytulił siostrę i nic nie powiedział

-Nie będę ci już siedziała na głowie, pa
Powiedziała dając mu całusa w policzek i odchodząc

<zt>

-Ehh... - Westchnął
Zniknął

Pojawiła się całkowicie wnerwiona. Kopała wszytko co wpadło jej pod nogi, równocześnie jakoś się uspakajając. Przymknęła oczy i stanęła na jakimś kamyku, gapiąc się bez celu w dal.

Pojawił się nagle na jakimś kamieniu, rozłożony wygodnie. Skrzyżował ręce na klatce piersiowej, podążając wzrokiem za Haną.
- A ty co taka wściekła?

Nawet nie zareagowała, gdt usłyszała znajomy głos.
- Ja? Skądże - wsadziła ręce głębiej, zaciskając je mocno na rękawiczkach.
- Jestem wściekła? Niee... - odparła spokojnie.

- Jeśli ty nie jesteś wściekła, to ja jestem gnomem z wędką
Uśmiechając się wciąż, śledził ją wzrokiem.
- No co? Może nie wyglądam, bo zgoliłem brodę, a wędkę zostawiłem w domu, którego nie mam

Przewróciła teatralnie oczami i jakby wymusiła uśmiech.
- No dobra, no... BYŁAM wściekła ^^ - mruknęła i kopnęła następny kamyk.
Rozluźniła nawet swoje ręce na rękawiczkach.

Oparł się plecami o drzewo, rosnące za jego kamieniem i skrzyżował ręce pod głową.
- Tak, tak. Ale jak widać, już ci przeszło i masz się świetnie
- Już wiem, co Ronni miał na myśli, twierdząc, że wszyscy mają mnie za idiotę Nie znoszę, gdy młodsi mają rację
Przeciągnął się leniwie.

Obróciła się do niego, przechylając głowę.
- A ja nie znoszę, kiedy starsi maja rację, no patrz! - uśmiechnęła się lekko.
Wyjęła z kieszeni rękawiczki i włożyła je na dłonie, żeby było jej przynajmniej trochę cieplej...
- A miałabym potwierdzić, że jesteś idiota? - zeskoczyła z kamienia, na którym stała i podeszła do chłopaka, wzdychając do siebie.

- Spoko, skoro jestem idiotą to przy mnie ci to nie grozi
Zaczął sobie coś tam nucić.
- A właściwie, to czemu wściekła byłaś?

- Nie? Oj i właśnie tego się boję - uśmiechnęła się lekko.
- A tam, taki szczegół... - odwróciła się w stronę księżyca i przechyliła kark do przodu, kości głośno zatrzeszczały.
- A może za to, że jestem tchórzem... - wskoczyła na następny kamień. -... albo za to, że ie mam dzisiaj na nic siły, egzaminy mnie wykończyły... - i na następny, a potem na jeszcze jeden.

Wzruszył ramionami.
- Co do tego, czy jesteś tchórzem to polemizował bym - powiedział sennie. Ziewnął szeroko - Jeśli ktoś cię tak nazwał, to zwyczajnie bym się nie przejmował tymi słowami, na twoim miejscu.

- Co, boisz się, że to, że jestem idiotą za bardzo ci się udzieli? Spoko, Ronniego nie zaraziłem to nikogo nie zarażę

- Ok, nie przejmę się swoimi słowami - może nawet trochę humor jej się poprawił.
- Ale... - chciała coś powiedzieć, ale potknęła się o kamyk, na który chciała wskoczyć i wleciała na chłopaka. - ... jeśli mnie zarazisz?

Zleciała na niego, więc przytrzymał ją, żeby nie spadli oboje.
- Wtedy to już nie będzie zwykły idiotyzm. To będzie idiotyzm zespołowy We dwoje zawsze raźniej.

- Uważasz się za tchórza? Niepotrzebnie Daleko ci do niego. Nawet najodważniejsi miewają chwile słabości. A ci, którzy ich nie mają... nie są odważni, są po prostu głupi ^^ Albo są idiotami. Czyli ja się do nich zaliczam!

Zaśmiała się, tak, teraz to humor już miała jako tako dobry.
- Tak! Idiotyzm zespołowy - oparła się łokciami o jego ramiona i spojrzała mu w oczy.
- Ale jesteś idiotą czy głupkiem, wybacz, pogubiłam się .

- Oczywiście, że idiotą! Już wcześniej to przecież ustaliliśmy
Odpowiedział podobnym spojrzeniem, wciąż szczerząc się szarmancko. Objął ją w pasie.
- Nie gub się tak w moich słowach

- Ach, tak... Ustaliliśmy - odparła cicho i uśmiechnęła się pytająco, gdy ją objął.
- Tak, a zdradzisz mi na to jakąś tajemniczą receptę? Inaczej i tak się pogubię

- No cóż, zdaje się, że na to nie ma recepty
Przyciągnął ją trochę bliżej siebie i wyszeptał jej do ucha.
- Trzeba po prostu poznać rozmówcę.
Zniknął.

Rozdziawiła lekko usta, bo chciała coś powiedzieć, ale najwyraźniej już nie zdążyła.
- Staram się... - znów uśmiechnęła się do siebie. Przeskoczyła parę kamyków i zniknęła.

Przychodze z lekka śpiący. Spaceruje.

Przyszła w bardzo powolnym tempie, zażenowana panującą wokół nudną atmosferą. Spostrzegła z daleka znajomego
-Ohayo!

- O, quincy - wyczułem charakterystyczne reiatsu - dawno żadnego z was nie widziałem. Cześć ^^

-No cóż, trudno spotkać jakiegokolwiek Quincy, oprócz mnie znam tylko Hanabi i jakąś zdrajczynię, która spoczywa w pokoju ^^ A tak właściwie to co słychać?

- Nic ciekawego, pomijając ostatnie problemy zdrowotne, nieudane pruby ułożenia sobie życia uczuciowego i kilku setkach osób z piekła, którzy chcą mnie prawdopodobnie utłuc ^^ - stwierdzam pogodnie