Puszcza

Pojawiła się, wskoczyła na jaką gałąź. W ręku trzymała książkę. Usiadła i zaczęła czytać, czekając czy wydarzy sie coś ciekawego.

Szła z kataną, wycinając niektóre gałęzie, które stały jej na drodze. Starała sie jak najsprawniej przebyć puszcze, docierając do celu. Tym celem była osoba, którą wyczuła. Stwierdziła jednaj, ż jest jej ciężko. Za pomocą Henge no Jutsu zamieniła się w wilka, z gracją przedzierając się przez okoliczne gałęzie. Swoim wilczym węchem łatwiej jej też było wyczuć pożądaną osobę.

Krzyknęła, jak zobaczyła wilka, ale zaraz sie uspokoiła i zaczęła mu sie przyglądac z bezpiecznje wyskości, na jakiej była.

Podbiegła do drzewa, na którym siedziała Wanila. Przednimi łapskami uwiesiła sie pnia, zdrapując kore. Machała ogonem.

Z wrażenie niemal nie upuściła ksiązki.
- Ej nie jestem twoją przekąską! - zawołała do wilka z lekkim niepokojem.

Zaszczekała trzy razy. Po klku chwilach zawyła. Zjawił sie kolejny wilk. Chciała nasztraszyć dziewczynę. Tym drugim wilkiem był Sachi. Zaczęli okrążać drzewno, co kilka minut wyjąc

Spacerował w okolicy, mając nadzieję ze znajdzie kogoś posiadającego intersujące go informacje, ale gdy zobaczył uwiezioną na drzewie dziewczyna i eregiczne wilki, przystanął raptownie, zastanawiając się co powinien zrobić.
Bił od niego stoicki spokój.

- Fak XD Zaraz sie zjawi cała horda.
Rozejrzała się zaniepokojona. W każdej chwili mogła uciec, skacząc po gałęziach, labo zosatwić swoje gigai z tą niewygondością, ze musiała by po nie potem wrócić.

Po chwili zauważyła spacerującego chłopaka. Przeciez nie będe udawać damy w opresji, pomyślała ze źłością.
- Ohayo - zawołała do niego, jakby nigdy nic.

Jeden z wilków machnął mocno ogonem i podbiegł do chłopaka. Usiadł naprzeciwko chłopaka machając ogonem. Była to Aiko, która po chwili się odmieniła. Siedziała tak tuż przy nim z niebiańskim uśmiechem.
- Ohayo Jestem Aiko - przywitała się. Nagle poczuła jasny promień w swojej głowie, jakby olśnienie. Zbadała chłopaka spojrzeniem, jakby już go kiedyś widziała.
- My się znamy? - zapytała.
Sachi krążył dalej wokoło drzewa Wanili wyjąc od czasu do czasu.

Skinął głową dziewczynie na drzewie, a potem spojrzał na wilka, który do niego podszedł i nawet nie mrugnął, gdy wilk sie przemienił. Uśmiechnął się do Aiko.
- Nie sądze - odparł - Nie pochodzę z stąd. Neigel. - przedstawił się. - Ale ty mi wyglądasz na tutejszą. Jestes obeznana w tym, co sie tutaj dzieje?

- Aiko to nie było śmieszne. Ale ci się ostatnio żart wyostrzył. A teraz odwołaj swojego przyjaciela!!
Machała nogami, zastanawiając sie czy teren jest już na tyle bezpieczny, że może zeskoczyć.

- Może kiedyś inaczej się nazywałeś, hm? - zapytała - Jestem tutejsza, ale wiesz. Informacje kosztują
Wciąż na jej twarzy widniał uśmiech. Uniosła rękę nie odwracając się twarzą do Wanili. Pomachała jej.
- Nie radziłabym schodzić Ostatnio jego posiłki zawierały mało mięsa - roześmiała się cicho. Dalej obserwowała chłopaka, dokładnie oglądając jego twarz.

- Może po prostu kogoś ci przypominam - zasugerował i uśmiechnął, gdyż takiej odpowiedzi się spodziewał.
Potem jego wzrok powędrował po lini horyzontu.
- Jaką stawkę sobie cenisz ze udzielenie odpowiedzi na moje pytania?

Ucięła Zanem grubą gałąź nad sobą.
- Zaraz zobacze jaki twój wilczek ma refleks
Zachichotała i zrzuciła gałąź dokładnie w miejsce, gdzie stał wilk.

Wilczek zrobił szybki skok w bok unikając zamachu na jego życie
- Wiesz, żartowałam. On BYŁ nie groźny, ale teraz powinien się wkurzyć - zachichotała. Nie odwróciła się, żeby zobaczyć tą akcje. Jednak wiedziała co się stało, przez to, że usłyszała straszny łopot.
- To zależy jakich informacji pragniesz - uśmiechnęła się do niego wrednie.

Nie przejął się zbytnio wrednym uśmiechem.
- A gdybym powiedział, ze chciałbym się dowiedzieć, czegoś a temat nowej atrakcji turystycznej... to znaczy żniwiarzy?

- Świetny refleks - mruknęła z powrotem siadają na gałęzi.
Nie usiedziała tam jednak długo
- Muszę juz spadać - posłała wilczkowi buziaka, pomachała gawędzacym, jakoś nie chciało jej się zagłebiac w temat żniwiarzy i po chwili zniknęła.

- Paa Wanila-chan
Po jej odejściu wilk podbiegł do Aiko, układając się obok niej w spokoju.
- Taak, konkretne pytania proszę. Na razie powiemy tyle, że szukają artefaktów, ot co.

Wsadził ręce do kieszni jak miał we zwyczaju i spojrzał na rozmówczynie.
- Konkretnie chiałbym bym wiedziec, jaką posiadają moc - powiedział spokojnie.

- Przede wszystkim walczą kosami. Mają dziwne amulety na szyi - starała zdradzać mu jak najmniej - A poza tym, twierdzę że są z cukru - uśmiechnęła się życzliwie.

Nieznacznie się skrzywił.
- Wyglądasz mi na knoichi, więc pewnie z nimi walczyłas. Z pewnością wiesz więcej niż mówisz.

- Z pewnością. Tyle, że nie sądzę żebyś miał mi coś atrakcyjnego do zaproponowania, za te informacje - wciąż można było zauważyć uśmiech na jej twarzy.
Spojrzała na Sachiego i zaczęła go głaskać.

- Może masz racje... ale najważniejszą informacje juz mi przekazałas.
Podszedł do najbiższego drzewa, oparł się o pień i usmiechnął sie tajemniczo.

Spoglądnęła na niego przez ramię.
- Czyli jaką?

- Przez twoją reakcje, słowa i wszystko co się z tym wiąze, mogę wywnioskować, jakie masz podjeście do tematu i tych całych żniwiarzy. Jesteś jedną z pierwszych osób, których zapytałem, więc wiem już jakie jest średnie podjeście tych, którzy się na nich natkneli.
Wzruszył ramionami.
- A tym samym, jakie wrażenie wywołuje temat żniwiarzy

- Podejście? Normalne ^^ Jak do każdego wroga - odwróciła się - A ty co wywnioskowałeś z mojego podejścia? - pytanie

- To już będą moje rozważania, z którymi nie muszę się z tobą dzielić - odpowiedział - dzięki jednak za informacje, całkiem za darmo. Żegnam
Uśmiechnął się i odszedł.

- Ej To nie było fajne...
Całkowicie straciła do niego zaufanie.
Znikła z wilkiem.

- Cicho, cicho, cicho... - powtarzała pod nosem przemierzając jakąś ścieżkę - Za cicho!
Zaśmiała się głośno, wyciągnęła nóż i skoczyła na jakieś drzewo. Wykonując ciekawe akrobacje dostała się na sam czubek i ścięła rosnący na samej górze owoc.
- Marny to sukces
Zeskoczyła na dół.

Przychodzi za śladem znajomej chakry, przygląda sie akrobacjom.
- Nie prościej byłoby potrząsnąć drzewkiem? Cześć ^^

Spojrzała na niego z uśmiechem. Nadgryzła owoc z gracją, której niepowstydziłaby się dziewczyna z reklamy Ptasiego Mleczka od Wedla
- Ah, siemanko! Oczywiście, że byłoby łatwiej, ale ja wcale nie zamierzam iść w życiu na łatwiznę Życie jest po to, by je zdobywać.

- Zabrzmiało jakbyś była moim mistrzem
Zaśmiał sie niepewnie
- Na szczęście jesteś dziewczyną

- Ha! Doprawdy? Widać mądry z niego człowiek
Oparła się o drzewo, zajrzała sobie pod bluzkę.
- Tak, potwierdzam. Jestem dziewczyną Tylko... czemu na szczęście? Aż tak boisz się spotkania z nim?

Wychylił sie nieco, żeby sprubować zajżeć pod Jej bluzke, bezskutecznie
- Dość bystry, a nie, nie boje sie go ^^ poprostu milej jest przebywać w Twoim towarzystwie
Wyszczerzył sie

- Dzięki, to mi...
Zobaczyła nieznajomego z kosą. W ostatnim momencie podskoczyła i chwyciła się gałęzi, unikając cięcia.
- Co do...
- Kim jesteś?! - zawołała do agresora.

Wbija kij w ziemie jako jeden punkt podparcia, oburącz przytrzymuje drugi koniec jako drugi, blokuje w ten sposób kose.
Jednocześnie wzmacnia kij chakrą ziemi i ognia.
- Ugh. Czekaj, ja Ciebie pamiętam, albo podobnego do Ciebie...
Przygląda sie przeciwnikowi

Pojawiła się idąc sobie przez gąszcza. Wypatrzyła całą akcję.
- - na razie tylko obserwowała.

- Shial!
Upuścił poziomo kij na swoje stopy i mocnym kopniakiem posłał go w twarze żniwiarzy, złapał kij i użył go jako tyczki by doskoczyć do Shial i zablokować ostrze kosy.
Pamiętał o tym że dziewczyna lepiej sie czuje w średnim dystansie więc stara sie ściągnąć uwage przeciwników na siebie.

Została złapana i po sekundzie uratowana przez Logosa.
- Dzięki! - zawołała - Ale uważaj!
Odskoczyła kawałek dalej, rozwinęła jakiś zwój, wykonała kilka pieczęci.
- Cry! (czyt. Kurai)
Przed nią pojawił się chłopak i białych włosach - marionetka.
Chwyciła go za pomocą Kuchiyose no jutsu i marionetka rzuciła się w wir walki wspomagając Logosa wielkimi mieczami.

Pojawiła się pierwsza. Akurat stanęła obok Aiko. Wyłapała całą sytuację.
- A tu co się dzieje? - spojrzała z lekkim przerażeniem na scenę.

Przyszła za Hanabi. Porozglądała się.
-

- Ej - szturchnęła je - Zauważyli Nas Wychodzimy? - zaproponowała starając się zachować powagę

Zamknoł na moment oczy, chwycił pewnie kij i ustawił nogi pewniej na ziemi.
Otworzył oczy i wykręcił kilka młynków kijem, w który przelał sporo chakry ognia sprawiając że ten stał sie czerwony.
Zwiększył swoją czybkość i precyzje, odpycha od siebie żniwiarzy, używając silnych pchnięć kija.

Kontrolując zwinnie marionetką, uchwyciła spojrzenie jednego z atakujących. Podążyła za nim i zobaczyła ukryte trzy dziewczyny. W tym zamieszaniu nie mogła skojarzyć ich twarzy, bo nie widziała ich zbyt dobrze w tych gąszczach.
Cry przeskoczył nad dwoma przeciwnikami, w jego rękach otworzyły się dwa otwory, z którym spłynęły stróżki kwasu solnego, raniąc ich.

Patrzyła na to wszystko, a potem spojrzała na Aiko.
- A dawaj, co nam szkodzi! - aktywowała szybko łuk, pokrywając pierwszą straszłę lodem.
Wzruszyła ramionami i puściła strzałę dokładnie w głowę jednego ze Żniwiarzy.

Uśmiechnęła się. Podrzuciła pluszowego królika i wykonała pieczęcie. Po chwili w ziemię przed nią wbił się miecz.
- >DDD