Półwysep

-Bo chcialbym sie jakis nauczyc...
Odpowiedzialem i uzywajac shunpo zaszedlem Mateo i pstryklem w ucho po czym uderzylem go w ramie i odskoczylem.

-Niedlugo dokonczymy ta rozmowe... Narazie musze zniknac pewna niedokonczana sprawa na mnie czeka...
Narazie Mateo... Powiedzialem i zniklem.

Przechodziła właśnie brzegiem palży, trzymając w ręce parę swoich letnch butów. No, może wiatr nie był taki ciepły, ale spacer na boso po zimnym piasku sprawiał Hanie duzo radości. Nuciła sibie po drodze jakąs miłą melodię, przy okazji wsłuchując się w szum morza.

Przed Haną pojawiła się Aiko z diabelską miną i kataną w dłoni.
- No to jak? - krzyknęła, żeby ją wystraszyć.

Odskoczyła do tyłu, prawie sie nie wywracając.
- Kurde! Aiko! Nie strasz mnie tak! - złapała oddech i odskoczyła do tyłu jeszcze jeden krok.
- A prosze bardzo - wystawiła rękę i aktywowała swój łuk. - Pani pierwsza

- Nie łukiem - zauważyła - Mieczykiem Tak jak ja
Kuca, bierze piach do dłoni i rzuca nim w Hankę.
- A masz! - wcześniej ustawiła się tak, aby poleciał wprost na nią z wiatrem.

- Dlaczego? ... - szybko zauważyłą jak Aiko rzuca piachem, więc zareagowała.
Wystawiła przed siebie dłoń tworząc cienką ścianę z lodu, po której piasek zleciał jak po kaczce woda .
- Co mam? - wyjrzała zza lodu, który po chwili rozpłynął sie w powietrzu. - Skoro mieczykiem to proszę bardzo
Wytworzyła z reiatsu swoja szablę. Zniknęła Aiko z oczu, użyła Hirenkyaku i pojawiła się tuż przed atakując mieczem.

Blokuje atak Hany. Podczas kilku sekund ich katany stykają się, a Aiko mocuje się z kataną Hany.
- Masz piach! Podobno dobry na zęby

- Ta, działa jak nici dentystyczne - podnosła obie brwi w geście rozbawienia.
Mocowała się przez kilka następnych sekund, ale w pewnym momencie chwyciła dwoma palcami ostrza Aiko. Miecz zaczęły oplatać kłącza z reiatsu.

- Ej! Co ty robisz!? >_< - zbulwersowała się - Tak nie można! - odepchnęła w końcu jej piecz, a gdy Hanka straciła jaką-taką równowagę, zaatakowała

[Piecz? ]

- Robię to co muszę, to sparing, a nie mała bitewka x_X - faktycznie, trochę sie zachwiała, ale odparła atak Aiko.
- Jeśli zaraz nie użyjesz którejś z twoich technik będę musiała cie to tego zmusić - powiedziała zadziornym tonem.

[będę wolno odpisywac, bo film oglądam ]

[Miało być miecz Ja też wolno, bo net ]
- A więc zmuś mnie Ja już zapomniałam jak pieczęci się robi - mocny wyszczerz.
Kuca, i podstawia Hanie nogę tak, żeby się przewróciła.

Zwinnie podskoczyła, chwyciła Aiko za ramiona i zrobiła nad nią fikołka[Ha! ]. Z tyłu przyłożyła jej wibrującą szablę o milimetr od skóry.
- Zmuszę cię, zobacysz - powiedziała i wyjęła po kryjomu jedna tubkę Gintou.

- A ja się nie znam na sztuczkach Quincy - stanęła na rękach i kopnęła Hanę tak, że powinna odlecieć na kilka metrów - Nie zmuszaj T_T - wstałą, w dłoni trzymała dalej katanę.

- Przykro mi, ja też nie znam sie na sztuczkach ninja Biorę na wyczucie - odparła, ale nie zdązyła zareagować, kiedy Aiko ją kopnęła.
Na szczęście posłużyła się lodem tak, że cofnęła sie tylko na jakiś metr. Błyskawicznie rzuciła w stronę Aiko tubkę Gintou.
- Gritz! - krzyknęła w jej stronę.
Technika podziałała i zamknęła dziewczynę w trumnie z błękitnego reiatsu.
- Oj, oj, Aikooo Radzę ci się pośpieszyć, bo powietrza dużo ci nie zostało >D

- Kurdę... jak szły te pieczęci... - coś tam zaczęła składać z rąk. Jednak nie przypominało to sekwencji konkretnych pieczęci - Chyba tak! Shunshin no Jutsu! - udało się. Aiko zniknęła z tego czegoś, ale jednak technika nie była zbyt precyzyjna. Nie pojawiła się tam gdzie chciała. Za to pojawiła się z pięć metrów nad oceanem.
- Szlag! >_< - i wpadła do wody

Najpierw zobaczyłą jak Aiko znika z trumny, potem jak używa jakiejś skomplikowanej techniki a potem jak ląduje w morzu.
- - rozwaliło ją to, złapała się za brzuch, śmiejąc się do rozpuku.

Wynurza się, potrząsa głową.
- >_< - wygląda jak zmokła kura. Gdy wiatr wysuszył jej lekko włosy, te zaczęły kręcić się - ^^''
- Dobra, opuściłam się... Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!! - rozpacz I wcale nie chodziło tu o opuszczenie Wbiegła znów do wody i zanurkowała.

A Hana dalej z niej nie nmogła . Na chwilę się opanowała i zdjęła płaszcz.
- Opuściłaś się! Dokłądnie! - krzyczała do niej.
Zastanowiła się czy też może popływac. Woda chyba była trochę zimna, ale co tam! Raz kozie śmierć!
Wbiegła w ciuchach do wody, wzięła głęboki oddech i zanurkowała. Przez chwilę szukała Aiko .

Aiko nie wbiegła tam po to, żeby się ochłodzić. Zresztą było już jej wystarczająco zimno Ona szukała na dnie swojej ukochanej katany Po kilku minutach można było ujrzeć z nad wody wyłaniające się ręce z kataną Nic więcej. Aiko była pod wodą

Spojrzała na nią spod wody, a potem sama sie wynurzyła.
- Wariatka! - krzyknęła do niej i popłynęła do brzegu.
Wyszła z wody i nakryła się płaszczem, dobrze, że go wzięła...
- Miałyśmy robić trening, a nie się kąpać .

Wynurzyła się. Ciężko oddychała. Podpłynęła do brzegu i wyszła z wody. Otrzepała się jak pies
- Mam ją... - wydyszała. W dłoniach trzymała katanę

- Zgubiłaś swoją katanę? Jaaaaa cięęę... Aiko, weź się w garść - śmiałą sie cały czas, lekko telepiąc z zimna i obejmując sie ramionami.

Zrobiło jej się zimnej, gdy zawiał wiatr.
- Ta katana jest dla mnie wiele warta... - zaśmiała się cicho - Myślisz, że ja tak dla zabawy wskoczyłam do lodowatej wody drugi raz? =="
Zauważyła Kid'a.
- Ohayo sprawco zimnego wiatru

- Źle mnie zrozumiałaś... nie miałam tego na myśli - zdjęła płaszcz i podała go dziewczynie. - Masz, ja już sie wystarczająco ogrzałam?
Spojrzała na Kid'a.
- Ohayo

Złapała płaszcz.
- Już go nie odzyskasz
- Muszę potrenować... - wyszeptała - Sayo - i znikła z płaszczem.

- NIE! - podbiegła w miejsce, gdzie zniknęła Aiko. - Kurde, mój ulubiony ;_; - zrobiła zażenowaną minę.
- Ech... - westchnęła i bróciła się w stronę Kid'a -

- Sparing? No dobra... to już drugi - wyszczerrzyłą się i aktywowała swój łuk.
- Panowie pierwsi

-Panowie pierwsi? No nic...

Szepnął cicho i Hana już nie widziała Kida. Ten użył Shunpo i zjawił się nad jej głową, z prawą nogą uniesioną do góry. Gwałtownie opuścił nogę (kopnął Hanę piętą w głowę). Wykorzystał przy Hakudę, by wzmocnić atak. Przez cały ten czas nie wyjmował rąk z kieszeni. Jeśli Hanabi jakimś cudem to uniknęła, exPorucznik wyjął z kieszeni jedną dłoń, skierował ją w stronę Quincy i wyszeptał:

-Hadou #31- Shukkahou...

Mimo że bez inkantacji, to dzięki dużemu reiatsu Vizarda Kidou wystrzeliło z ogromną mocą.

Taka głupia to ona nie była. Może za często nie ćwiczyła swoich technik i opanowania, ale zręczność miała wyćwiczona do perfekcji...
Uniknęła kopnięcia Kid'a, robią dwa salta do tyłu. W końcu stanęła, trzymając się na nogach.
Stworzyła przed sobą ścianę w lodu, więc Hodou jej nie dosięgło. Cofnęła sie i wystrzeliła strzały, zmieniłą ich tor lotu, więc ominęły eksplozję i leciały z impetem na chłopaka.

Już kiedy widziała, że Kid po prostu padł przebity strzałami wiedziałą, że coś sie święci. W porę zdążyła wyjąc Seele Schneider. Gdy poczuładotyk na swojej głowie, lekko drgnęła.
- Coś ty? - błyskawicznie okręciła się w miejsce, przykładając mu wibrujące ostrze do brzucha.
- Remis? Czy jesteś zbyt dumny by go przyjąć?

- - obróciła teatralnie oczami.
Fakt, przygwoździł ją. Nie mogła ruszyć rękoma, ale zachowała ostatniego asa w rękawie na inną okazję. Pewnie niewiadomo skąd, niewyczuwalnie, pojawiła się Renei. Od razu u boku Kid'a. Bezszelestnie podeszła go od tyłu i podcięła mu nogi. Hana zdążyła użyć Hirenkyaku i zniknąć mu z oczu. Skumulowała reiatsu z jego zaklęcia, a to padło. Renei zniknęła.
- A jednak, zgadłam To ja będę lecieć, sayo - pożegnała go, pstryknęła palcami i rozpłynęła się w powietrzu.

Powolnym krokiem spacerowała półwyspie z twarzą zasłoniętą do połowy wachlarzem. Po długim spacerze Usiadła na piachu zwijając wachlarz. Położyła go obok siebie a sama zakładając ręce za siebie i zamykając oczy Z lekkim uśmiechem na twarzy wsłuchiwała się w otoczenie.

/ W poście przyjąłem, że twoja postać nie jest ubrana w kimono i tym się Akira na początku sugerował. /

Rudowłosy chłopak pojawił się w przeciwny sposób do tego dziewczyny, za którą podążał. Teraz w świetle słońca mógł ujrzeć jej piękno, które często było u ludzi widywane. Przynajmniej u płci pięknej, bo nie wyobraża sobie urzekającego mężczyzny. Otrząsnął się, bo nie to jest jego celem pogoni, lecz dowiedzenie się nieco więcej o niej. Na pewno od razu go zauważyła ze względu na wiatr powstały przy jego shunpo. Uważał, że jest człowiekiem co było mylne.
-Witaj człowieku... Jak brzmi twoje imię i skąd czerpiesz moc?-zapytał nieświadomy, kiedy sprostował go w umyśle Kurai.
-Nie mogę już z tobą wytrzymać. Jej barwa reiatsu wskazuje na to, że jest shinigami. Jakiś ty żałosny.-powiedział chrobotliwym głosem w umyśle. Akira nie lubił tej jego wszechwiedzy na temat wszystkich bogów śmierci.
-Skąd ty wiesz te rzeczy? Szkoda, że nie mogę się ciebie pozbyć. Wtedy nie byłbym poprawiany co dziesięć minut.-odpowiedział mu we własnej głowie podirytowany. Ale zaraz powrót do teraźniejszości i świata realnego, bo się rozkojarzył. Przynajmniej tak mogło to wyglądać dla tej brunetki.
-Ach... Przepraszam. Jak mniemam jesteś shinigami. Przepraszam, mój błąd.-powiedział zakłopotany drapiąc swoje wiewiórcze włosy.

Słysząc głos i słowo 'człowieku' odruchowo się podniosła otwierając oczy. Zamrugała oczami po czym spojrzała na rudowłosego.
- Przepraszam? ' - podrapała się z tyłu głowy nieco zakłopotana.
- No ba, Shinigami. - mruknęłam cicho sięgając po wachlarz. Od razu rozkładając wachlarz, zasłoniła nim twarz do połowy^^
- I nie masz za co przepraszać. - wyszczerzyła się szeroko.

- Hmm...- zadumała się chwilowo spoglądając na chłopaka. Wstała i wolną ręką sprostowała sukienkę.Przestała się szczerzyć.
- Można powiedzieć, że działam na własną rękę. - przymrużyła oczy dostrzegając nieco dziwne zachowanie chłopaka. Uchyliła lekko wachlarzu by mógł zobaczyć, że dziewucha się uśmiecha.
- Miło mi Cię poznać - uśmiech nie znikał z twarzy Koyu gdy chłopak się przedstawił. Westchnęła cicho przymykając oczy po czym je otworzyła.
- Ja zaś jestem Koyuki - przymknęła jedno oko.- i z chęcią bym się dowiedziała, jakiej jesteś rangi . - Przeciągnęła się leniwie.
- I wyluzuj troszkę Nie jesteś na jakimś apelu jeśli mnie oczy nie mylą.^^

Zaśmiała się cicho na wieść o 'upierdliwym zabójcy dusz'. Westchnęła cicho i jednym, energicznym ruchem złożyła wachlarz.
- Pomyślę nad tą propozycją
Koyu dostrzegając kolejnego osobnika zmrużyła oczy. Kiedy ten się przywitał, szeroko się uśmiechnęłam.
- Dziad... Kid-chan! - zaklaskała w dłonie otwierając w pełni oczy.

W pewnym momencie czarny punkcik pojawił się na horyzoncie. Miał on spore reiatsu i można go ocenić co najmniej na kapitana, lecz na ten moment nawet silniejszego niż najsilniejszy. No oczywiście do kapitanów nie zaliczał Rukii, która mogła, a nawet była od niego potężniejsza. Nie można stwierdzić czy intelektualnie też, bo wyraz twarzy czarnucha nic nie mówi. Jest obojętny pod każdym możliwym względem. Kurai wyjątkowo postanowił się przy nim nie wypowiadać, ale strasznie go zatkało. Wydobył z siebie jakiś pisk i ucichł.
-Ohayo... Kim jesteś? Pierwsza osoba, która sprawiła ciszę ze strony mojego zabójcy dusz. Niesamowite. Na ten moment mogę stwierdzić, że jesteś zmodyfikowanym shinigami...-stwierdził, jednak to nie był koniec jego wypowiedzi. Po reakcji zanpakutou można stwierdzić, że gość jest potężny. Jest taka zasada, że dopóki ktoś nie wykaże się wrogim zachowaniem to jest się neutralnym. Akirę niezmiernie pociągała moc tego gościa. Opracować modyfikację normalnej duszy to coś. Tylko jakiego rodzaju to modyfikacja?
-Uff... Zdradzisz mi jak to zrobiłeś? Sam siebie zmodyfikowałeś? Czy ktoś tego na tobie dokonał? Przepraszam, ale próbuję się powstrzymać od eksperymentów na kimś żywym. Miło by mi było gdybyś zdradził sekret swojej siły. W przeciwnym wypadku zrezygnuję z tego i sobie odpuszczę.-powiedział. Na prawdę nie miał zamiaru przypuszczać tutaj ataku w celu badań. Może ma kręćka małego na tym punkcie, ale bez przesady. Skierował się w stronę dziewczyny, która wydobyła z siebie pozytywną reakcję. Przynajmniej w jego mniemaniu.
-Zatem podejmij decyzję. A ty... Nazywasz się Kid?-zapytał przewracając się na pięcie w stronę Vizarda. Jednak pierwsze słowa były kierowane do Koyuki. Tak mówię, aby nieporozumień nie było żadnych.

Spojrzała na Akirę kiedy do niej mówił. Kiwnęła tylko głową po czym usiadła 'po turecku' przysłuchując się rozmowie chłopaków. Oparła się łokciami o kolana i podtrzymała dłońmi głowę. Po dłuższej chwili jedną ręką zaczęła się bawić wachlarzem - obracała go w dłoni, rozkładała i składał. Wszystko by zabić czas. Aczkolwiek nie da się ukryć, że wciąż słuchała Akiry i Dziadzia.

Znowu musiał wysłuchiwać tej gadaniny Kapitana XII dywizji... Na próżno...

-Jak już mówiłem... Nic nie powiem osobie będącej na usługach Rady Czterdziestu Sześciu...

Rzekł i pierwszy raz podczas tej rozmowy zmarszczył brwi, oczy widocznie zaczęły wyglądać bardziej wrogo, a zęby zostały lekko zaciśnięte. Tak... To wszystko przez nazwę TEJ organizacji, która jakieś 80 lat temu chciała zabić go jak zwykłego Hollowa. Nagle w głowie Kida rozbrzmiały kobiecy głos Zanpakutou:

-Baka! Widać, że jesteś słaby psychicznie... Nie poddawaj się emocjom, bo w ten sposób możesz ukazać wrogowi swoje słabe strony!


Krzyczała na niego Warui. Kid przytaknął i jego twarz z powrotem przybrała "kamienność".

(krótko, bo na szybko ;P)