Sanktuarium

Pojawiła się od razu nma saaaamym czubku Sankturaium. Włosy już wcześniej zaplotła w długi warkocz, żeby teraz nie latały jak oszalałe. Co chwili przyglądała się pierścionkowi. W końcu odwróciła głowę w stronę słońca i zamknęła oczy, śpiewając coś po cichu.

Pojawił się poziom niżej, leżąc wygodnie na jakiejś belce z rękami skrzyżowanymi pod głową. Przyglądał się Hanabi.
- Yo.

Spojrzała w dół, wesoło machając nogami.
- Hejo - pomachała do niego entuzjastycznie.
- Dawno cię nie widziałam! - krzyknęła znów, żeby takowo usłyszał.

- Noo... dośc dawno.
Obserwował ją uważnie, bo dostrzegł w jej zachowaniu coś, co mu nie pasowało, ale nie był pewny o co chodziło.
- Czemu jesteś taka wesoła? - zainteresował się - Coś się stało wspaniałego, o czym nie wiem?

Wstała i podeszła troche wyżej, żeby przyjrzeć sie krajobrazowi z tyłu. Stąd widziała wszystko wyraźnie... Nawet gdzies tam dostrzegła seledyn swojego domu .
- Ano... stało się - przyznała się.
- Chyba widzę... co to za skała? Z takimi głowami? - spytała.

- A co się stało i dlaczego mam względem tego złe przeczucia?
- Skała z głowami? Że c...
- ŁAAA!!
Zerwał się gwałtownie i odtoczył na pół metra w tył.
- Musisz mi to za każdym razem robic...?

Odwróciła się do nich.
- Aaa... głowy Hokage - zaśmiała się.
- Naprawdę chcesz wiedzieć, Ishero? Chociaż... wcześniej czy później i tak bys sie dowiedział... - chwila zastanowienia. - Emm...

- Ah o te głowy chodzi...
- Taaa... fajne =='

Usiadł normalnie i otrzepał sobie ramiona z kurzu.
- Teraz to mnie przeraziłaś. Mów.

- Dusze? - odpowiedziała na pytanie Tory. - No... takie tam stworzonka, wiesz, takie coś...

- Kurcze, dlaczego ja T.T... - szepnęła do siebie. - Ale powiedz, że się nie przestraszysz, nie zlękniesz czy cos takiego, ok? Więęęc... - spróbowała to jakoś łądnie ubrać w słowa.
Przełknęła ślinę .
- Twój brat... się żeni

- Chodzi ci o Shinigami? Nie wiem jak to wyjaśnic... po prostu są, kiedyś umarli i teraz są duszami...

Przyglądął się Hanabi z niewzruszonym wyrazem twarzy. Zastanowił się poważnie nad tym, o którego brata niby chodzi, ale uświadomił sobie w porę, że ma tylko jednego. Wyszczerzył się mimowolnie.
- To niemożliwe Idiota nawet w miejscu usiedziec nie może i zawsze unikał posiadania nawet przyjaciół, bo uważał to za niepotrzebne więzi . Rode i żona? Niemożliwe

- Bo to tacy idioci Jeśli chodzi o Shinigami... wiesz, myślą, że są bogami tego świata, bo niektórzy ich nie widzą i posiadają wielkie wyczepiste miecze... Pfff... Też mi władza - skwitowała.

- Jak mi nie wierzysz to chodź tutaj i zobacz Wczoraj mi się oświadczył - usiadła na dachu, przyglądając sie miastu i wioskom... i tym dziwnym głowom .

- Te ciała nie są prawdziwe, mają je tylko po to, by móc funkcjonowa w normalnym świecie. Mogą je opuszczac w dowolnej chwili.

- Oświdczył... ci się? T.T Bez jaj.
Wstał i podszedł do Hanabi, złapał jej dłoń by przyjżec się pierścionkowi.
- Nie wierzę...

Albo jej się zdawało, albo byłą w ecentrum uwagi .
- Noo... Oświadczył się, nooo Dowód to tylko ten pierścionek, nie zrobiłam Rode zdjęcia - przyglądąła się im, a potem wstała i otrzepała spódnicę.
- Teraz wierzycie?

- Ciężko mi, ale jednak wierzę - wzruszył ramionami - Gratuluję. Nikomu dotąd nie udało się przytrzymac go w jednym miejscu. Niezły sukces.
Uśmiechnął się mimowolnie, ale nie wyglądało to zbyt wesoło. Nie wiedział, co o tym myślec.
- Zobaczymy, jak długo wytrzymasz w tej rodzinie.

Zniknął.

- Taaa... - przyjęła gratulacje uśmiechem, ale ostatnia wypowiedź Ishero trochę ją zbiła z tropu.
Pożegnała się z nimi i wstała. Rozejrzała sie dookoła.
- Postaram się... wytrzymać jak najdłużej... - z braku ciekawszego zajęcia także zniknęła.

[nie wierzę, że to robię...
SZANOWNI UŻYTKOWNICY, NIE ZWRACAJCIE UWAGI NA POJAWIENIE SIĘ ŻNIWIARZY!! TO TYLKO CHWILOWE I BEZ ZNACZENIA DLA OGÓŁU]

Rebeliant - jedyny ocalały - pojawił się na dole sanktuarium. Nie wiedział, czy powinien wrócić, czy nie. Wiedział za to, że jego winy nie zostaną mu wybaczone. Przeklinając się w duchu, usiadł na jakimś murze.

Wreszcie ujawniam swoja obecność - Cześć ^^ - radosno beztroski ton, od dłuższej chwili siedziałem na murku na przeciw rebelianta. Przyglądam mu sie z zaciekawieniem

- Wyglądasz jakby coś Cie gnębiło, moge Ci pomóc?

- Uspokój sie... - hipnotyzuje go powoli, tak by tego nie zauważył dopuki nie bedzie za późno.

- Widziałeś mnie w akcji, gdybym chciał Cie zrezać to byłbyś martwy nim byś mnie wogle zobaczył. ^^

- Hmm... To dość proste, potrzebuje Twojej pomocy ^^ - rzucam mu głębokie spojżenie w oczy, finalizuje hipnoze. Ograniczam ją tylko do tego żeby go przekonać do swoich racji, nie do dominacji. - Coś mi mówi że chętnie mi jej udzielisz... Może nawet i Ty skorzystasz na przeniesieniu mnie do podziemia... czyż nie?

- Eh, paranoik jakiś .
Stała na murku, na którym Żniwiarz przed chwilą siedzisz. Pogłaskała go po głowie napełniając go uczuciem spokoju i powodując tym samym lekko tempe myślenie (gen). Dzięki temu hipnoza kolegi stała się skuteczniejsza, bo ofiara zachowała naturalny ton.

- Co kombinujesz? - szepnęła do Okamiego.

- Tak, Ją też jeśli sobie tego zażyczy. Przecierz leży to w naszym wspólnym interesie, nie?

Przenosze wzrok na Ichi - Od dłuższego czasu nigdzie nie widziałem Aiko. Przeszukałem... ten świat, nie ma po Niej śladu. Mając w pamięci Jej przeszłość pewnie jest w podziemiu. Jako Sannin musze to zbadać. Wskakujesz?

Zawahała się.
- Eh... to nie nasza sprawa - doszła do wniosku - Ale Aiko jest naszą przyjaciółką. Idziemy z tobą
Zeskoczyła z murku i stanęła obok niego.

- Może pałac? Tam chyba nas rozpoznają i obędzie sie bez zbędnej walki... Lub chociaż zredukujemy je do minimum...

Spoglądam na Ichi, zbliżam sie i szepcze do ucha - Nie musisz sie w to mieszać, to sprawy Konohy. Fakt, może okazać sie ciężko, ale z pewnością nie czeka tam nic z czym sobie bym nie poradził ^^ - korzystając z okazji całuje Ją w policzek x3

- Blebleble, pieprzenie Idziemy z tobą - powiedziała tonem nieznoszacym sprzeciwu.
- No, dawaj.

Pojawiła się gdzieś pomiędzy zrujnowanymi budowlami.
- Ładnie tu x3

Pzryszła spokojnym krokiem do Sanktuarium. Czy miała jakiś konkrenty cel? Nie, raczej tak, żeby sie trochę poszlajać...
Mimowolnie zadarła nos do góry i zobaczyła Torę.
- Ohayo - przywitała ją grzecznie.

- Hana-cian! x] - zawołała radośnie. Zeskoczyła do niej w dół, przyglądając jej się bacznie - Nowa fryzura? []

Zerknęła na swoje włosy. Nei no, były tylko spięte w długą luźna kitkę .
- Emm... nie - zastanowiłą sie dobrze. - To tylko kitka

- Hm. Wyglądasz inaczej xP
Dobra, koniec uprzejmości - tak myślała. Postanowiła przejści do konkretów, ale nie od razu wrogo.
- Wybaczę tę nieobecność Byłam trochę... niedysponowana - uśmiechnęła się mimowolnie. Jedna z jej dłoni była zabandażowana - Podjęłaś decyzję?

- Nic sie nie stało - odparła na pierwsze.
Chwilę potem obejrzała sie dookoła, czy przypadkiem nikogo nie było.
- Tak, podjęłam... pomogę wam. - westchnęła cicho, niesłyszalnie. - Ale musisz obiecać mi jedno... Jeśli któryś z moich podopiecznych wykażę niechęć do uczestnictwa w wojnie, nie będziecie go zmuszać. Oczywiście zrobię wszystko, żeby wszyscy brali w niej udział.

Przytaknęła jej skinięciem głowy.
- Oczywiście Obiecałam spełnić twoją prośbę, więc spełnię. Represje na Quincy? W żadnym wypadku. Przekaże to wszystkim jeszcze dziś - uśmiechnęła się.
- Pragnę również zwerbować kilka przedstawicieli innych ras, tylko że bardzo rzadko mam z nimi do czynienia. Może ty widujesz częściej... na przykład Arrancarów?

- Nie, Arrancarów bardzo rzadko widzę. Nie widziałam choćby jednego od paru tygodni. Ewentualnie Vizarda... jednego - nie chciała wspominac o wioskach, wiedziała, że źle to się może skończyć.
- A tak poza tym... masz już jakiś konkretny plan na atak na Shinigami. Ich też sporadycznie widzę. - oświadczyła.

- Właściwie to... Zdaje mi się, że pewna Shinigami mnie polubiła ^^ Kombinuję, jak by można było ją wykorzystać. Bardzo bym chciała, żeby zabrała mnie do SS, ale nie wiem czy to możliwe.
Usiadła przed Hanabi.

- Jeżeli dobrze rozumiem, chcesz zrobić wielkie zamieszanie w SS? - spytała, jakby bardziej siebie.
- Hmm... jeśli wystarczająco ci zaufa, prawdopodobnie będzie mogła cię zabrac. Nie wiem jak to u nich jest, nigdy nie byłam w Seireitei... i nigdy nie będę chciała tam być .

- Coś w tym stylu. Zamieszanie musi być dość spore, aby wprawić Shinigami w dezorientacje. Może wywołałoby to jakieś nieporozumienia?
- Ja bym bardzo chciała. Mam tam dwie sprawy. Jedna z nich, to zniszczyć do cholerne Seireitei. I istoty w nim żyjące - dodała po złapaniu tchu.
Ułożyła dłonie na kolanach. Siedziała po turecku i wpatrywała się w Hanabi. Po oczach starała się rozpoznać czy faktycznie Hanka mówi prawdę i nie okłamuje jej tylko po to, aby zdobyć informacje.
- Moja organizacja nazywa się NÓW

- Taaa... więc na serio ci pomogę - znów rozejrzała sie dookoła.
Nie wiedziąła dlaczego, ale przez chwilę wydawało jej się, że chce zwymiotować .
- Dobrze wiedzieć A są w niej wszyscy Samotnicy? - spytała po chwili namysłu.

- Samotnicy? Co prawda sporo ich, ale nie wszyscy. Jak wiesz, samotnicy to samotnicy. Nie łączą się w żadne grupy - wyjaśniła.
Doszła do wniosku, że nie ma sensu podejrzewać Hanabi. Jeśli jest zdrajczynią to trudno. Trzeba będzie jakoś z tego wybrnąć. A jeśli ma 'dobre' chęci to na prawdę mają szansę zniszczyć znienawidzone przez Torę SS.
- Jakieś pytania? Właściwie to ja mam jedno Za co nie lubisz Seireitei?

- Nie, ja żadnych nie mam... jeśli będą jakieś komplikacje bądź nieporozumienia to wyjawią się same bądź będę o nie pytać na bieżąco. - odparła.
- Za co? - zmarszczyła brwi. - Wybili prawie cały ród Quincy, to przez nich staliśmy się tak mali... co prawda nie było nas wielu, ale na pewno więcej niż teraz. Neinawidzę ich za to, że zabili moich krewnych. Prawie cała moja rodzina była w Quincy... od pokoleń - wyjaśniła.