Komnata Aiko >P

- Jak to... nie potrafisz? - zawiesiła się przez krótki moment - Nie rozumiesz tego, że się nie obraziłam, a powinnam?
Podniosła się z bólem do siadu. Wydało jej się, że wstał.
- Coś nie tak?

- Nie ważne.
Wsłuchał się w ciszę.
- Coś się dzieje, ale ciężko mi stwierdzić, co to takiego - powiedział - Cholera... o co może chodzić?

-----
Aida zastanowił się.
- Aiko? Taak, jest tu Wal pilnuje żeby nic jej się nie stało. Przyszedłeś po nią? Jeśli tak to przykro mi.
Żniwiarze sprowadzili Ichi na dół i zatrzymali się z nią w wejściu. Związali jej ręce za plecami.

- Nie musicie tego robić.... - mruknął Aida.

- Nie musicie, oraz nie powinniście ^^ - rzucam im przelotne spojżenie w oczy, które powoduje u nich zaburzenie błędnika (brak równowagi, upadają)

- Przykro Ci? - przestałem udawać beztroskiego. Natychmiast w moich dłoniach pojawił sie mój ogromny miecz, , którego czubek przytknołem Aidzie do gardła - Wybacz kolego, jestem bardzo nie w chumorze. Mów o co chodzi. Nalegam... - zaciskam dłonie mocniej na rączce miecza

- Okami, powoli - odezwała się, po czym zwróciła do Aidy - Dlaczego ci przykro?

- Ważne. Chcę wiedzieć, bo jak na razie czuję się trochę zdezorientowana. W końcu lepiej jest, gdy wszystko jest jasne, nie? - spróbowała uśmiechnąć się kącikiem ust.
- Mówiłam wcześniej, że poczułam jakiś dreszcz. Też nie wiem, co to może byc

- Potrafisz wyczuć moment, narpawdę.
Wszedł do komnaty i zamknął szczelnie drzwi, zakneblował je. Stanął przed Aiko.
- Jakiś czas tak posiedzimy. Zobaczymy, co będzie dalej.
- I nie używaj moich słów, przeciwko mnie . Odniosłem wrażenie, że się na mnie obudziłaś, to wszystko. Nie rozumiem cię.

--------------
W momencie, gdy dwaj Żniwiarze zachwiali się, Aida zneutraliwował wpływ Okamiego na ich umysły, więc dalej stali prosto.
- Nie polecam nadużywania swoich umiejętności w tym pałacu - powiedział całkiem spokojnym tonem - Nasz wróg jest bardzo wrażliwy.

Miecz Okamiego zadrżał.

- Chodzi o to, że nie możemy wam jej oddać oraz o to, że wy także nie możecie już opuścić tego miejsca. Nie chodzi tu rzecz jasna więzienie was, a gdzieżby. Ale wasz powrót do świata realnego otworzyłby przejście naszemu wrogowi. Sami rozumiecie.
Głos miał spokojny, wprost beztroski.

- Jeśli Twoje przydupasy Jej nie rozwiążą to bedziesz zbierać ich głowy z podłogi... - przestaje kryć gniew.

- Kim jest ten wróg i czemu nie możegie sobie z nim poradzić? Czyżby stróże chaosu nie potrafili sobie poradzić z własnymi pupilkami? - powiedziałem z pogardą.

- Okami no, spokojnie - mruknęła.

- My Ichi rozumiemy. Ale zgadzamy się z Okamim: z jakim to wrogiem nie mogą sobie poradzić Ponurzy Żniwiarze? Pewnie... chodzi o...
Zastanowiła się.
- Czy to są te konsekwencje zniszczenia Oka Cyklonu?

Gdy podniosła wzrok i zauważyła Wala stojącego naprzeciwko niej, automatycznie puściła gnieconą bluzkę, aby czasem się czegoś nie domyślił.
- Mogę to zaliczyć do swoich wad - uśmiechnęła się niewinnie.
- Wiesz, to działa w obydwie strony - odgarnęła warkocz za siebie - Na jekiej podstawie możesz twierdzić, że się oburzyłam? Ja też cię nie rozumiem

- To świetnie, jesteśmy kwita. Ciii...
Zasłonił jej usta dłonią nasłuchując.

-------------
- Proszę, nie przesadzaj. Oni robią tylko to, co do nich należy. Głos jej z głowy nie spadnie.
- Dokładnie tak, chodzi o Oko Cyklonu, które w istocie jest pieczęcią. Teraz złamaną. Jak zapewne się domyślacie, nie została ona zawiązana bez powodu .

- Usiądziecie? Możesz już zabrać ten miecz.
Ostrze zadrgało bardziej.

- Na Twoim miejscu uspokoił bym drżenie mojego ostrza. Jeszcze przypadkiem przebije Ci nim gardło... - drżenie ostrza, oraz mój gniew sprawiło że z gardła Aidy popłyneła kropelka krwi - Nie obchodzi mnie co robiłeś gdy mieliście starcie z rebelią, ale powinno Ci to dać pewien obraz tego na co mnie stać. Jeśli zaraz nie rozwiążą Ichi to bitwa jaką toczycie po drugiej stronie pałacu bedzie niczym w porównaniu do piekła jakie tu rozpętam.

Z mojego rękawa wyturlowują sie dwie sześcienne kostki do gry. Zatrzymują sie na ziemi i turlają w strone 2 żniwiarzy trzymających Ichi.

- To naprawde zły pomysł przeciągać tą sytuacje...

- Cholera jasna, przestańcie obaj! >< - krzyknęła do Okamiego i Aidy - Mamy propozycję. Czy możemy wszyscy stanąć obok siebie bez sznurów i łańcuchów i pogadać bez mieczy przy gardłach?!

Z przyzwyczajenia, jakby to był akt obronny, chwyciła jego dłoń. Jednak w tej chwili oprzytomniała i nie wyrwała się. Przytaknęła skinięciem głowy, nasłuchując.
Przez ten czas, w którym nie mogła mówić, zastanawiała się czy abynapewno on nie robi tego tylko po to, ażeby uniknąć odpowiedzi

Lo'Ravi, który z tyłu oglądał sytuację odczytał milczący komunikat Aidy i poszedł do Wala. Załomotał do drzwi.
- Chodźcie - powiedział niegłośno, a gdy wyszli poprowadził ich do komnaty - O Aiko chodzi.

-------------
- Nie rozwiążą jej - powiedział nie zmieniając spokojnego tonu - Nie ma na to siły. Ale ja także nie widze powodu by pozostać w tak wrogich stosunkach.
Przeszedł obok ostrza, nie zważając gdy te rozcięło mu skórę. Stanął za plecami Ichi i osobiście przeciął węzły. Gdy strażnicy zbuntowali się, obaj padli nagle na posadzkę.
- Pogadajmy - Aida uśmiechnął się sennie.

Uspokoiłem sie - No no no... A byłem pewien że skończy sie to w zły sposób. - Mój miecz znikł, to samo kostki do gry.

Zajmuje miejsce przy stole - W takim razie o co chodzi z tymi waszymi kłopotami?

Usiadła obruszona rozcierając nadgarstki. Czekała na wyjaśnienia Aidy.

Wstała i ruszyła za Żniwiarzami.
- Chodzi... o mnie? - zdziwiło ją to.
Po drodze kasłała sucho, ale tylko chwilkę.

- Tak, o ciebie. Przyszedł po ciebie.
Weszli do komnaty. Lo'Ravi podprowadził ich do stołu.


------------
Aida też usiadł.
- Oooo, siemanko - przywitał przybyłych - Całkiem dobrze się składa, że jesteście. Aiko usiądź, to chyba będzie dość ważna pogadanka. Szlag... jakie to upierdliwe.
Ziewnął szeroko.
- Dobra. Jak dobrze już wiecie, Oko Cyklonu jest pieczęcią. No więc jest pieczęcią-kluczem największych bram Podziemia, za którymi uwięziono mityczne potwory o takiej sile zniszczenia, że nawet dla nas pokonanie ich jest niemal niemożliwe. Dlatego je zamknęliśmny a nie pokonaliśmy. Nie mieliśmy innego wyjścia.
Oko Cyklonu zostało zniszczone, a wraz z nim owe bramy. Bestie zostały uwolnione i właśnie przeprowadzają szturm na zamek . Dopóki nie zostaną unieszkodliwione, nie możemy dopuścić by przedostały się do świata realnego.

- O, Aiko... Jednak miałaś powód żeby nie wracać do wioski. Jeszcze tylko ustalimy czemu wogle sie tu zjawiłaś i bedzie cacy

- Czyli jednym słowem trzeba dokończyć mojego króla pik i po sprawie? ^^

Słuchała uważnie.
- Wydaje nam się, że zakończenie twojej sztuczki nie wystarczy - odezwała się po chwili - W przeciwnym razie Aida pewnie poradziłby sobie sam, prawda?
Popatrzyła w oczy magowi.

Siadła sobie spokojnie przy stole, speszona nieco przez obecność Okamiego i Ichi.
Wsłuchała się dogłębnie w słowa Aidy, ale jej uwagę po chwili skupił Okami.
- Ja nie rozumiem, dlaczego wy tu wgl jesteście - spojrzała na niego kątem oka.

- Ymmm, nie ma tak łatwo najpierw te zwierzaczki trzeba zagonić z powrotem na teren bramy. Ale to nie takie proste. Ciągle ku temu zmierzamy. Samo odnowienie Oka Cyklonu jest akurat najmniejszym problemem.
Spojrzał na Aiko.
- Cierpliwości. Wszystkiego za moment się dowiesz. Chociaż... powinnaś się chyba domyślić .

- Jesteś Jouninem Konohy, zniknełaś bez śladu. Odpowiadam za Ciebie przed radą Konohy... Prawdopodobnie przez tą wycieczke tutaj znów oddali sie mój powrót na stanowisko Hokage.

- Rozumiem więc że potrzebujecie każdej pary rąk do zagonienia tych bestyjek...

Odwracam sie do Ichi i wyszczerzam chytrze - Pomożemy tym niewdzięcznikom? ;>

- Chyba powinniśmy Inaczej pozostanie nam jedynie czekać tu aż sami to załatwią i puszczą nas do domku - odpowiedziała.
- A jeśli chodzi o zapędzenie bestii z powrotem na teren "bramy" to może zamiast próbować je tam zepchnąć wartoby użyć jakiejś przynęty? Ktoś o ciekawej "aurze" jak to powiadacie chyba powinien zwrócić ich uwagę. Zgłaszamy się na ochotnika Co prawda mamy wyzerowaną obecność, ale jeżeli uwolnimy trochę energii, to powinno wystarczyć.
- No więc? - uśmiechnęła sie niewinnie, szczęściwa, że wreszcie będzie mogła zrobić coś pozytecznego.

- Tak, wiem - odpowiedziała stanowczo - Nie spodziewałam się, że będę musiała zostać tu dłużej, Okami-sama. Ale jako Ho... osoba sprawująca najważniejszą funkcje w wiosce nie powinieneś jej opuszczać. Teraz i wy skazani jesteście na pobyt tutaj. Z całym szacunkiem - wytłumaczyła się tak, jak należało - I tak nie zależy ci na kimś takim jak ja.
Wyprostowała się.
- Sądzę, że chcesz, abyśmy wam pomogli

- Nie przeczę, iż wasza pomoc byłaby niezwykle cenna .
Zastanowił się nad słowami Ichi, dokładnie analizując wszystkie za i przeciw. Ostatecznie uniósł na nią wzrok.
- Plan jest dobry i sądzę, że zadziała ze względu na niezwykle nieski iloraz inteligencji przeciwnika. Pozostaje tylko jedno 'ale': nie mogę ci obiecać, że kiedy bestie już znajdą się na terenie bramy, to będziesz miała możliwość ucieczki. Jedyne wejście zostanie zablokowane przez bestie, a my nie będziemy mogli dać ci wiele czasu na ucieczkę. Zastanów się dobrze.

- Grzechem byłoby Ci zabronić - rzuciłem do Ichi

- Najbardziej sie przydam przy pieczętowaniu bramy, ale wyśle ze 3 klony jako eskorta dla Ichi. Powinno sie udać

- Jak widać jednak zależy Aiko. Zapuściłem sie tu po Ciebie, to chyba mówi samo za siebie. Utkneliśmy tylko na chwile, po tej akcji bedziemy mogli wrócić do wioski. Wtedy mi wyjaśnisz po co sie tu ciągle zapuszczasz i nie udzielasz w wiosce.

- W porządku, poradzimy sobie Lepiej, żebyśmy były same, bo kiedy bestie już będą na terenie bramy przestaniemy oddawać energię i przez to staniemy się dla nich niewidzialne. Klony będą tylko zwracać uwagę.

Wstała.
- Dobra, skończmy z tym. Musimy jeszcze zdążyć kupić sobie sukienkę na ślub przyjaciół . Szkoda czasu na gadanie.
Ruszyła do wyjścia.

- Dobrze - przytaknęła Okami'emu, nie wykłucając się o nic. Bardzo dziwne. Zawsze musiała dodać coś od siebie, ale teraz tego nie zrobiła.
Podrapała się zakłopotana po głowie.
- To co ja mam robić?

- Ty raczej zostaniesz tu z Ravim - powiedział do niej Wal - Tym wszystkim rannym potrzebna jest pomoc. Prawda?
Zwrócił się do Aidy.

Mistrz uśmiechnął się.
- Aiko sama może wybrać, co chce zrobić. Chyba, że jej zwierzchnik ma ku temu jakieś przeciwwskazania .
- Skoro decyzja podjęta to chodźmy. I życzę powodzenia. Brama jest w tym miejscu.
Dotknął palcem czoła Ichi, która w głowie zobaczyła różne obrazy, które zaprowadzą ją do celu.

- Niech robi co uważa za słuszne ^^ zresztą wątpie żeby sie mnie posłuchała.. - wzruszam ramionami

Wstaje, podbiegam do Ichi - Jaki ślub? Czemu o niczym nie wiem?? ^^' - przy okazji całuje Ją w policzek - Na szczęście x3

- Brat Ishero oświadczył się Hanabi Ale o tym pogadamy później
Uśmiechnęła się.
- Dzięki I nie martw się. Do zobaczenia potem.

Zasalutowała krótko i zniknęła.

----
Pojawiła się gdzieś dalej w miejscu, które widziała w przekazanej przez Aidę wizji. Z góry widziała toczącą się walkę i miała okację obejrzeć "bestie".
- V.V Ale paszczury Ichi...

Obróciła się i pobiegła ku górom.

- Prawda o__O - przytaknęła nie podnosząc wzroku na Wala.
Spojrzała na Okami'ego.
- ==" Posłuchałabym się... No ale cóż. Z pewnością bym tylko przeszkadzała. Zostaje.

Wal spojrzał na Aiko nieprzekonany, ale podszedł do Aidy.
- Idziesz z nami? Czy zostajesz z rannymi?
Ravi zaklął pod nosem, obrócił się i poszedł do rannych. Dobrze wiedział, że nikt nie pozwoli mu wrócić do walki.

- Tak, też będę walczył . To jak, idziemy? - powiedział Aida.
Ruszył w kierunku wyjścia.

- Powodzenia, nie dajcie sie im wypatroszyć - rzucam do Raviego, Wala i Aiko.

Wychodze za Aid(ą/em).

- Na czym polega pieczętowanie tej bramy? - powiedziałem rzeczowym tonem

Biegła przez dłuższy czas bez chwili przerwy. Potem zobaczyła coś w stylu świątyni z wielką dziurą nie przysłoniętą żadną bramą.
- Ooo, to chyba tu Ichi
Zeskoczyła z półki skalnej i stanęła pośrodku.

- Dobra, teraz się skupić...
Zaczęła powoli wyzwalać energię. Na razie nie zastanawiała się nad sposobem ucieczki, choć zauważyła, że w więzieniu nie było nawet maleńkich okienek. Tylko to jedno ogromne wyjście...

Wzdychnęła lekko. W pierwszej chwili zawahała się, ale dobrze wiedziała, że nie była w stanie im pomóc.
- Taa... ^^ - udała się za Lo'Ravim.

Ravi zabrał Aiko do Rance'a i razem zajęli się rannymi. W tym czasie Aida wyprowadził Okamiego na zewnątrz.
- Widzisz to pobojowisko? To właśnie nasze obecne zadanie Rozwalić jak najwięcej.
Wal, który poszedł za nimi rzucił się do walki.
- Pieczętowanie bramy... przede wszystkim bestie muszą znaleźć się na jej terenie. Potem my musimy udać się za nimi i odnowić Oko Cyklonu przed nimi. To powinno wystarczyć.

(sorka, napisałam posta jako Raven wybaczcie, że tak skromnie, mamie pomagałam )

Ide za Aidą.

( cóż więcej moge napisać... )

- Ok, jesteśmy gotowe
Rzuciła jeszcze okiem na wyjście i skupiła się mocno. Zaczęła wyzwalać z siebie ogromne pokłady energii, które miały przyciągnąć bestie.

Obejrzała się jeszcze raz za siebie, aby sprawdzić czy Wal poszedł walczyć. Jakby go nie znała. Oczywiście, że poszedł.
Zajmowała się właśnie jakimś rannym.
- Techniki medyczne ninja nie będą działać, prawda? ^^ - zwróciła się do któregoś z braci.

- Raczej nie - zgodził się Rance - Ale możesz użyć swojego kamienia, by przekierować właściwości swoich technik. W ten sposób powinno sie udać.


- Rozumiesz już w czym rzecz? - odezwał się Aida - Na razie powalczmy. Kiedy bestie zaczną iść w kierunku bramy, my dyskretnie udamy się za nimi. Zaś, gdy znajdą się już w środku... lepiej żeby poszło sprawnie. Inaczej całe Podziemie diabli wezmą, nie wspominając o tej dziewczynie w środku .

- Zgadnij o co bardziej dbam, o podziemie czy o dziewczyne - w dłoni znów pojawia sie mój ogromny miecz, z którym zasuwam między bestie. Czynię Hack 'N Slash ^^

Dobra... wydziela energię .

- Spróbuje... - ściągnęła kamień z szyi.
Uklękła przy rannym i zaczęła coś kombinować.
- Nie byłeś nigdy leczony przez shinobi, nie? x3 Nie będzie boleć - ułożyła z rąk jakieś dziwne pieczęci, które zaskoczyły Żniwiarza. jAjko z uśmiechem na twarzy przyłożyła dłonie do klatki piersiowej Żniwiarza, które świeciły niebieską poświatą.
- Chiyute No Jutsu - rana nie była poważna, więc pozwoliła sobie na ta technikę.

Rance zerknął na Aiko.
- Świetnie Jeśli ty zajmiesz się lżejszymi obrażeniami, a ja cięższymi to powinniśmy uwinąć się z tym dość sprawnie.


- Zdaje się, że nie muszę odpowiadać
W jego lewej dłoni pojawiła się długa różdżka/berło, a w drugiej szeroki zdobiony miecz, którymi zaczął młócić wroga.
Już po kilku minutach walki bestie nagle zaczęły zachowywać się dziwnie, wszystkie zrezygnowały z czynienia masakry i zawróciły w stronę bramy. Poruszały się bardzo szybko.

- No to rozpoczynamy tą cięższą część... - znikam miecz i biegne w strone bramy żeby zacząć pieczętowanie.

Stała nieruchomo czekając. W pierwszym momencie, gdy zobaczyła pierwsze bestie poczuła ulgę, bo to oznaczało, że plan zadziałał. W drugim jednak nogi się pod nią zatrzęsły.
- Ile ich...? v.v Wielkie są... i jak zapieprzają...
Obraz krwiożerczych bestii, które obrały ją sobie za cel wcale nie podnosił na duchu.
- ... no rzesz...
Kiedy pierwsze kilkanaście potworów wpadło do środka udało jej się wskoczyć na jakąś półkę, dzięki czemu grzmotnęły w ścianę, a nie w nią.
Mimo wszystko nie mogła przestać wydzielać energii, bo bestii wciąż przybywało.

- Cieszę się, że w końcu mogłam się jednak do czegoś przydać - odpowiedziała.
Kiedy stan jednego ze Żniwiarzy się polepszył, zabrała się za następnych. Do nieco poważniejszych ran używała Inustu No Metsu.
- Gdy pokonacie te bestie już raczej się nie zobaczymy, nie? x3


[Już chyba dzisiaj nie odpiszę]

- To będzie zależało tylko od ciebie. Po pokonaniu tych bestii będziesz mogła wpadać tu wedle upodobania. My ci już nie zabronimy - odpowiedział Rance, lecząc kolejnego wojownika, który bez słowa pognał z powrotem na pole bitwy.

(Aiko, ty pozostaniesz tu i będziesz dalej leczyła Żniwiarzy, więc nie musisz już pisać w kolejce)

-------
- Dobra, zabieramy się za to - Aida także pobiegł za bestiami.
- Tylko pamiętaj, żeby nie używać jeszcze zbyt wielkiej energii, bo odciągnęłoby to je od niej. Wszystkie muszą znaleźć się w środku.

Do więzienia wlała się kolejna fala potworów.