Karczma

Pojawił się przy ladzie.
-Ohayo
Zauważył nie znajomą
-Nazywam sie Jiraiya
Zamówił sok.

Wchodze do karczmy, przez ramie mam przewieszoną tube na zwoje. Zajmuje miejsce przy ladzie, opieram o nią tube.

- Powiedz mi staruszku że masz jakąś uroczą kandydatke na asystentke... Ozłoce Cie ^^' - barman pokiwał przecząco głową

Zauważyłem die wyróżniające sie z tłumu osoby

- Foow. Miło poznać. - Uśmiechnęła się szeroko i usiadła. Przetarła rękami oczy i jeszcze raz ziewnęła.

-Foow? Dziwne imię
Spojrzał kontem oka na przybyłego, stojącego przy ladzie.
Po chwili znów patrzył na Foow .

- Niewiele dziwniejsze niż Jiraya... Z miesiąc temu dostałem raport że wróciłeś do wioski, zaczynałem już myśleć że ktoś Cie ukatrupił...

Dostałem szklanke wody.

- Łatwiejsze do zapamiętania. - Mruknęła rozbawiona i spojrzała z ciekawością na chłopaka stojącego przy ladzie.

-Mnie To nie takie proste
Spojrzał na Okamiego.

- Z pewnością. - ziewam. Wyciągam z tuby jeden ze zwoi, rzucam go do Jirayi. - Masz. Mały spis tego co aktualnie sie dzieje w wiosce, jakie mamy relacje z wioskami, oraz jakie z ANBU.

Przechwyciłem wzrok dziewczyny - Okami. Sannin Konohy. - Wróciłem do picia wody

- Yhm. Ciebie również miło poznać. - Mruknęła.

-Dobrze przejże to później
Dostał swój sok i zaczął go pić.
-Foow może łatwo zapamiętać ale jest "dziwne"
Przyglądał jej się

- Nie moja wina, że mnie tak mama nazwała... - Powiedziała, po czym przeciągnęła się. Chwilę później zasnęła...

- Mhm, nie wątpie że miło - dopijam wode i spoglądam z niechęcią na tube

Koniec końców podnosze ją z podłogi i przeglądam zwoje

-Ja ide..
-Na razie Okami
Znikł zabierając zwój od Okamiego

- No, bye... - skroiłem że Froow usneła, a Jiraya poszedł

- Nic tu po mnie. - Wychodze, zabieram swoje śmieci ze sobą.

Weszła do karczmy ubrana w letnie niebieskie hawajki z kwiatkami oraz zwykłą bluzkę. Opatulona była w kocyk. Posunęła się w sronę najbliższej kanapy i siadła sobie na nią, przykrywając się bardziej.
- Normalne życie To jednak nuda - powiedziała sama do siebie.

- Odkrycie godne uznania - rzekł jeszcze w drzwiach, bo usłyszał ją przed wejściem - W każdym razie słuszne. Dobry wieczór.
Klapnął sobie w fotelu, oparł nogi na stoliku i złożył ręce pod głową.
- Barman. Orężada Tak dla odmiany.

- He? - uniosła wzrok na chłopaka, który już zdążył się rozgościć i złożyć zamówienie.
- Dwa razy proszę x3
Przykryła się bardziej.

- My zdaje się, jeszcze nie mieliśmy okazji się poznać, prawda? - doszedł do wniosku, gdy z grubsza przestudiował jej wygląd i doszedł do wniosku, że nie kojarzył tej twarzy - Helle Weren, Ross jeśli wolisz.
Otrzymał swoją orężadę i uniósł ją do toastu z dziewczyną.
- Zdrówko

- Asano Aiko - wyszczerzyła ząbki. Nigdy nie przedstawiała się z nazwiskiem.
Gdy otrzymała swój napój, wykonała ten sam gest.
- I wzajemnie - upiła troszeczkę, mocząc usta.

- A zatem, skąd jesteś, droga nowa znajomo? Czy z kraju, gdzie kruszynę chleba podnosi się przez uszanowanie, czy może raczej ze świata zimnych drani wojennych i lodowych serc? Czy jakoś tak to szło...
Uśmiechnął się na zachętę, opróżnił do połowy swą szklankę/butelkę/coś innego w czym barman podaje gościom orężadę.

Upiła tylko troszkę, gdy zauważyła, że w na ladzie stoi szklanka, a niej mnóstwo... słomek! Szybko zrzuciła z siebie kocyk i rzuciła się po słomkę. Zabrała jedną i wróciła na miejsce jak gdyby nigdy nic
- Konoszaninka - wyjaśniła krótko, podziwiając nową osóbkę. Zaśmiała się cicho z jego... żartu?
Włożyła słomkę do swojego kubeczka i zaczęła pić. Słomka była taka fajna, taka kręta.
- A ty? - zapytała w przerwie.

- Mnie także można łączyć z Konohą Alem po rodzicach europejczykiem jest. Po japońsku też perfeksyjnie nie mówię . Pewnie byłbym teraz jakimś żulem pod tokijskim warzywniakiem, gdyby nie wspaniały Hokage-sama... zaraz, jak tam on się zwał... w każdym razie świętej pamięci poprzedni Hokage-sama, nie znalazł mnie i nie przyjął do wioski .
Nagadał się, toteż zarządził sobie przerwę i skończył orężadę.

Znów się zaśmiała.
- Ty żartujesz, czy serio tak na prawdę gadasz!? - już myślała, że chodzi o Okamiego. Ale jak powiedział, że świętej pamięci to zbiło ją to z tropu.
Podrapała się po głowię.
- Kurde, kto był poprzednim Hokage...?
Dokończyła oranżadę przez słomkę xP

Zastanowił się.
- Nie wiem . Dla mnie to zawsze był Hokage-sama albo "Dziadek". Był brunetem Zmarło mu się kilka lat temu na świńską grypę.
Odstawił szklankę.
- Mówię całkiem poważnie . Czy ty też uważasz, że jestem niepoważny? Czy ja naprawdę taki jestem? x.O

- Świńską... grypę?
Również położyła gdzieś szklankę.
Do baru wbiło coś futrzastego, o pokaźnych rozmiarach. Na początku nie zwróciła na to uwagi.
- Wiesz, bo to było dziwne W pewnym momencie zaczęłęś tak dziwnie gadać, a twoja skomplikowana jak dla mnie historia jest trochę... dziwna

- Saa... Sachi?

Rozważył jeszcze raz to, co powiedział wcześniej.
- Nie wiem, czego tam nie zrozumiałaś .
- W każdym razie, piesek Jaki śliczny. I co to ma być, Biały Kieł?

Wchodze do baru.
- O, wreszcie jacyś konkretni ludzie ^^ rzygam już radą konohy i politykami...
Siadam przy ladzie

- To nie piesek! - wykrzyknęła z pretensją w głosie - To wilk
Rozczochrała futro na łbie wilczka w taki sposób, żeby jakoś wyglądał.
- Urosłeś - wilk zamachnął ogonem. Kiedy ostatni raz go widziała, sytuacja nie była zbyt... przyjemna

Spojrzała kątem oka na Hokage.
- Hej Okami-sama.

- Wilk powiadasz. Hmmm... no to Biały Kieł
Spojrzał na przybyłego i by okazać jakiś szacunek to wstał nawet.
- Dobry Hokage-sama .

Zatrzymałem sie, rozejżałem wokół - Hokage? .... - chwila namysłu

Dostałem w tym czasie herbate - A, ale ja nie jestem Hokage.... ^^' miło was widzieć...

- Nie Hokage? - w pierwszym momencie był zaskoczony pozyskaną informacją, ale potem przypomniał sobie słowa lidera i walnął się otwartą dłonią w czoło.
- Przepraszam Mój błąd.
Usiadł z powrotem w fotelu.

Przybyła skocznie, zakręciła się w progu i padła na fotel, w którym siedział Helle.
- Ross, ciapo Znowu zasnąłeś na odprawie? Mógłbyś się zmotywować.
Pociągnęła go za policzek.
- Siemanko Wilczku

- No i Cie pokarało - zaśmiałem sie widząc przez co przechodzi Ross

- Cześć Ichi, dawno sie nie widzieliśmy, co?

[ Gome ]
Wzięła wilka na ręce.
- Późno już. Pójdziemy sobie - zabrała ze sobą również swój koc - Snów wam - odeszła, nie płacąc za oranżadę ]:->

[z/t]

- Bayzo pheprazam - wybełkotał, ale dopiero kiedy puściła policzek, mógł mówić normalnie - Nie przeczę, iż nieco mi się ostatnio przysnęło . Po warcie byłem.
- Tak, tak... i dobranoc - pożegnał przy okazło Aiko.

- Nie chwalimy zasypiania na odprawie, ale znaj naszą łaskę. Tym razem ci odpuścimy, ale żeby to nam było ostatni raz xP
Ułożyła się na fotelu jakoś wygodniej i zwróciła do Wilczka.
- Zdziebko Odkąd znów jesteśmy liderką, to obowiązki trzymają nas w bazie. Musiałyśmy opanować ten natłok zaległych spraw, ale jest już lepiej

- Obowiązki, ta wiem coś o tym... Pamiętasz mój burdel w biurze? Sam to wszystko musiałem sobie wysprzątać -.- ...

Wypijam herbate. Przymykam se gały

- Tak, tak, zrozumiałem
Wciągnął brzuch i przedostał się jakoś pod szefową, dzięki czemu po chwili stał już prosto obok fotela.
- To ja może zajmę się raportem . Dobranoc.
Zasalutował krótko, aczkolwiek na luzie i wyszedł.

- Hmm, chyba się wystraszył Ichi.
Usiadła normalnie, opierając policzek na dłoni. Zarzuciła jedną nogę na drugą.
- No więc, co tam? Rozmawiałeś z radą?

- Przestraszył Ciebie? Dobre ^^

- Użeram sie z tymi staruchami od ponad miesiąca -.- mam ich dość... Jeszcze troche to zostane missing-nin'em

- Czemu cię to tak dziwi? v.v Jednak jesteśmy jego zwierzchnikiem .

- Skoro tak źle idzie, to możemy się za tobą wstawić. Jesteśmy pewne, że Ishero-sama także mógłby pomóc - powiedziała, przyglądając mu się z troską - I nie odchodź. Musiałybyśmy cię dorwać i pozbawić tego i owego . Np. głowy... życia...

- Źle mi idzie znoszenie ich towarzystwa... Stare nudne zgredy -.-

Pokręciłem głową, dopijam herbate - Taa..? Skąd pewność że by Ci sie udało, co? ;P że raz Ci wyszło to nie myśl że od tego czasu nie urosłem w siłe xP

- I nawzajem. My także nie stoimy w miejscu, nauczyłyśmy się w pełni kontrolować Selune. I pamiętaj, że tak naprawdę nigdy cię nie pokonałyśmy. Wtedy zrobiłeś to specjalnie.
Ułożyła się w fotelu jak na łóżku - zwinięta w kłębek.
- Czyli reasumując nie mogłybyśmy cię zabić. Za to ty musiałbyś zabić nas . Żadna nowość.

- Specjalnie... A nawet nie pamiętam. Przepraszam... - odsunołem kubek po herbacie tak że prawie spadł z lady, wstaje i powolnym krokiem ide do wyjścia. Zatrzymuje sie przy drzwiach - Ostatnio mam naprawde sporo roboty, jeśli zaraz sie nie zdrzemne to padne tutaj ^^'

Zignorowała jego wcześniejsze słowa. Postawiła kubek nieco głebiej na stoliku.
- Rzeczywiście powinieneś się przespać . Blady jesteś. Dobranoc.
Wstała, uśmiechnęła się do niego na pożegnanie i wyszła. Chwilę potem zniknęła.

Wychodze

Dobra, bez zbędnych ceregieli NARESZCIE wyszedł...

Wszedł i od razu skierował się ku krzesełkom przy barze. Usiadł na jednym z nich, rozpiął skórzaną kurtkę.
- Nie za przyjemna pogoda, co? - odezwał się barman, ale zwątpił w siebie, gdy zobaczył, że Ishero pod kurtką miał lekki biały podkoszulek bez rękawów.
- Ee... co? A... tak, tak... racja - wybudził się z zamyślenia. Poprosił o colę z lodówki.

- Gorsze dni? - zapytała, gdy weszła i ujrzała Otokage.
Zajęła miejsce na krześle obok niego.

- Gorsze dni? - powtórzył - Dlaczego? Pogoda miewa swoje humory
Wziął lodowatą szklankę z colą i lodem, przyłożył ją sobie do szyi i okręcił się, by spojrzeć na Aiko.
- Siemano.