Mały plac zabaw ;]

Po chwili otworzył oczy i zobaczył jak dziewczyna mu mała, on tylko lekko się uśmiechnął i kiwnął głową.

Wyszczerzyła się. Wstała i odbiegła do niego. Wróć; w drodze potknęła się i zaryła twarzą o ziemie [Gapa ]

Uśmiechnął tylko i ruszył powolnym krokiem ku dziewczynie.
- Nic Ci się nie stało?- powiedział spokojnie i bez żadnej emocji, podając rękę.

Wymamrotała coś tylko ku ziemi podnosząc się. Chętnie skorzystała z pomocy przy podnoszeniu się.
- Nie, dzięki ^^"

- Co ty tu robisz sama?-zapytał spokojnie.

Podrapała się z tyłu łebka patrząc ku niebu.
- Nic ^^ A ty?

Odwrócił głowę i zapatrzył się w dal.
- Nie miałem co robić, więc zrobiłem małą przechadzkę.- powiedział.

- Ahu- uśmiechnęła się wesoło po czym zaczęła bawić sie swymi włosami^^

Odszedł kilka kroków, usiadł na ziemi i oparł się plecami o drzewo.

Podeszła do chłopaka dalej bawiąc się włosami.
- A tak wgl, czym się zajmujesz? ^^"

- Jestem adeptem shinigami, dopiero się uczę.- rzekł zamykając oczy.

- O, miło słyszeć^^ - wyszczerzyła się szeroko. - więc ucz się pilnie

- Taa, napewno. A ty co? Czym się zajmujesz?-zapytał.

- Samotna Shinigami, [była] oficer 6 dywizji^^ - wyszczerzyła się.- Ta... na mnie czas^^ Trzymaj się, ja ne! - pożegnała się po czym odeszła^^

Wstał, otrzepał się i wyszedł z parku zabaw.

Pojawiła się na placu. Usiadła sobie wygodnie na ławce opierając się wygodnie o oparcie.

Przyszedł powoli. Miał ręce wsadzone w kieszenie spodni i był zgarbiony. Rozglądał się dookoła posępnym, a raczej znudzonym wzrokiem. Zauważył Aiko i podszedł do niej.
-Ohayo gozaimasu...

Uniosła jedną z brwi, słysząc znajomy głos. Zabiera głowę z oparcia. Wyprostowuje się i dostrzega Kuroi'a.
- Ohayoooo Kuroi-kun - powiedziała radośnie widząc żywą duszę - Pohuśtamy się na huśtawce?

Rozejrzał się dookoła
-Nie, ja raczej nie XD Czy tobie też się dzisiaj tak nuuuuuuuuudzi?

- Nie, ale ostatnio mam tyle na głowię, że dobrze byłoby poczuć się dzieckiem i zabawić się
Ułożyła głowę z powrotem na oparcie ławki.
- To może w piaskownicy?

-Wybacz, ja się stanowczo nie czuję dzieckiem i nie chcę się tak czuć

- A szkoda - mruknęła - To dla czego tu przyszedłeś?
Założyła nogę na nogę a dłonie uformowała w koszyczek.

(sorry, zw miałem )
-Przechodziłem tędy, zauważ że ten plac stoi w środku parku

- Aaaa - Wstała z ławki i poprawiła bandaże - Zabawiłabym się - pchnęła go w ramie

-A ja bym odpoczął
Siadł na ławce i rozłożył się wygodnie xP

- Eż ty xP - nadepnęła mu na nogę tak trochę mocniej

Nic nie poczuł (nie ma tego na avku, ale moja postać no si buty, które mają hmm... metalowe podeszwy i metalową "pokrywę" na palce )
-Hę?

(Tak jak Black Stara? )
- Nie nic... FOCH! Idę powiedzieć mamusi, że nie chciałeś się ze mną bawić! - pozorując płacz uciekła z placu zostawiając go samego xPPPP

- To było dziwne
Zaśmiał się i spojrzał na niebo. Po pewnym czasie zniknął...

Przyszedłem powspominać sobie stare czasy. Usiadłem na ławce i przymknąłem oczy. W mej głowie przelewały się obrazy z dzieciństwa... Spojrzałem na swojego zanpakutou Po dłuższej chwili w zamyśleniu przysnąłem...

Chyba przysnołem... Po otworzeniu oczu zauważyłem że moje zanpakutou rozbłyska jak podczas shikai... Podniosłem go i odszedłem z bólem karku...

Przyszedłem znów w to samo miejsce, lecz tym razem w innym celu... Usiadłem na tej samej ławce co ostatnio. "Musze odgadnąć dlaczego mój Zanpakutou świeci bez powodu" Złapałem go prawą ręką i wypowiedziałem jego imię
-Zalins.
Nagle obok mnie pojawiła duchowa forma Zanpakutou.
-W końcu masz czas żeby zemną pogadać... Powiedział to z zażenowaniem...
-Mógł byś się chociaż przywitać... Odpowiedziałem głupio.
- Nie czas teraz na pogaduszki... Musisz zemną potrenować.Po tych słowach zamienił się w miecz.
A ja po chwili zastanowienia, skupiłem się by udać się do tamtego świata...
Udało mi się dostać do tamtego świata... "tutaj jest inaczej niż sobie wyobrażałem" pomyślałem.
-Zaczynajmy. Powiedział Zalins i zaczął mnie atakować.
-Szybki jest. Pomyślałem.
Po tych słowach dostałem silny cios w przedramię.
-Jesteś jeszcze za słaby... Musisz więcej potrenować...
Po tych słowach otworzyłem oczy, nadal powtarzając w kółko słowa Zalinsa.

Pojawiła się za ławeczką, po czym podeszła do chłopaka. Widząc, że jest nieobecny, usiadła sobie na ziemi i przyjrzała się mu, starając się przypomieć sobie informacje, które o nim dostała.

Kiedy otworzył oczy, uśmiechnęła się przyjaźnie.
- Więc to ty jesteś moim nowym oficerem?

"Ledwo otworzyłem oczy i widzę przyjazną twarz..." Pomyślałem.
-Ohayo. Tak to ja jestem Twoim oficerem:). Miło w końcu poznać mojego porucznika... Czy mogła byś mi pomóc w zdobyciu Bankai?.
Zapytałem i rozejrzałem się po swoim ciele szukając ran.

Zaśmiała się radośnie.
- Widzę, ze jesteś typem, który nie owija w bawełnę.- Zalożyła ręce na piersi. - Mogę ci pomóc, jeśli naprawdę tego chcesz, ale to czy ci się uda, bedzie zależeć tylko od ciebie samego. I od tego jak bardzo jestes utalentowany.

- Przydałby sie do tego nasz kapitan, bo zdecydowanie jest lepszy w te klocki, ale przepadł gdzieś bez wieści.
Przygryzła wargę.

"Widać że trafiłem na dobrą osobę..."
"Mam wielkie ambicje i zapał nie mniejszy..." Pomyślałem.
-A więc od czego powinniśmy zacząć Poruczniku?
Po wypowiedzeniu tego wstałem żeby rozprostować kości i poprawiłem płaszcz

Również wstała.
- Od początku XD... to zncazy, ze najpierw muszę zobaczyć jak dobrze posługujesz się Zanem. Czyli na pierwszy ogień walka wręcz. Jak skończymy to opowiesz mi o swoim Shikai - przez cały czas była szeroko uśmiechnieta, bo wreszcie miała co do roboty.
Wyciągnęła swojego zana, zaczekała aż Zemegi również się przygotuje.

Zaatakowała pierwsza (prostym cięciem w prawe ramie a dalej po przekątnej klatki piersiowej), by zobaczyć na wstępie, jego bloki.

Złapałem solidnie mojego Zana.
"Mam nadzieje że dobrze się spisze" Pomyślałem.
Pierwszy ataki nie sprawiały mi trudności.
-Mam nadzieje że to nie wszysko na co Cię stać Poruczniku:)

- Jeszcze się przekonasz.
Na sekundę zniknęła, by pojawić się tuż za jego plecami, po czym cięła poziomym ciosem na lini bioder.
- I jedna prośba. Mów mi po imieniu, nie lubię tych oficjalnych tonów.

"Szybka jest..." Pomyślałem, po czym z trudem zablokowałem jej cios.
-Coraz bardziej podoba mi się ten trening Wanilu...
Powiedziałem, po czym sam starałem się zadać jej cios w ramię.

Nagle mój Zanpakutou znowu zaświecił...
"Pewnie nie może się doczekać Bankai" Pomyślałem znów.

Uniknęła ciosu.
- Zacznie ci się podobać jeszcze bardzije jak przejdziemy do kidou
Wyskoczyła i zaatakowała z powietrza.

- Twój zanpaktou... świeci - dodała zaskoczona.

Odparłem atak z powietrza i zacząłem szybkie cięcie w okolicy klatki piersiowej.
"Jaki jest jej słaby punkt..." Pomyślałem
Zanpakutou świecił coraz bardziej...

Wygięła sie w tył, zrobiła mostek i odskoczyła jeszcze o dwa kroki do tyłu, by znaleźć sie poza polem rażenia.
- Jeśli chodzi o trening ficzyny to, co mi pokazałeś wystarczy, Jesteś szybki, zwinny i masz dobry refleks. Możemy to kontynuwać...
Znów zniknęłą, pojawiła się za nim, przykucnieta i nogą wybiła go w powietrze.
-... jeśli chcesz - dokończyła.

Łapiąc w powietrzu równowagę wykrzyknąłem:
-Mocno kopiesz i lubisz zachodzić od tyłu:)... Możemy kontynuować...
Mówiąc to uśmiechnąłem.

- Dzięki za komplement
Tym razem pojawiła się na nim i zastosowała szybko pionowy cios

- Możemy jeszcze pójść na... lody truskwkowe i obgadać twoje Shikai - zaproponowała.

Odbijając ten cios, wysłałem w stronę Wanili potężnego kopniaka...
"Lody truskawkowe...??? Ciekawy pomysł..." Pomyślałem.
-Z miłą chęcią pójdę z Tobą na lody... Powiedziałem

Kopnika sprawił, że poleciała kawałek w tył, ale efektownie wyhamowała i została w powietrzu.
- Dobra, to ja będę stawiac i przy okazji wypytam cię o wszystko, co związnane z treningiem... no może nie koniecznie tylko to - poprawiła się, szeroko się uśmiechając. - Ale na razie chciałeś kontynować.

Podrzuciła Zana, poprawiła sobie wdzinako i znów chwycila broń. Tym razem zaatakowała frontalnie.

Atak był na tyle mocny że straciłem równowagę i spadłem na ziemię.
"Jest naprawdę silna" Pomyślałem.
-I co dalej Wanilo? Zapytałem po czym chwyciłem Zana prawą ręką i wybiłem się wysoko w górę aby zadać cięcie od dołu...

Przez momnet zagabiła się na piękne niebo, gdy Zmegei spadał w dół, więc zaskoczyło ją, że tak szybko wyprowadził konratak. Ostrze przeciwnika zahaczyło o kawałek jej wdzianka shinigami i je przecięło.
- Co dalej? Możemy iśc na te lody - zaśmiała się
Odskoczyła w tył, ale tym razem nie zaatakowała, pozwalając mu atakować. Przestawiła się na obronę.

"Mam ochote na te lody..." Pomyślałem
Robiąc obrót w powietrzu zaatakowałem szybkim cięciem.
-Jak długo jeszczę będziemy walczyć??. Zapytałem z uśmieszkiem na twarzy.