Mały Zakątek Ślubny

Niewielka kapliczka, której sklepienie podtrzymują cztery kolumny, obrośnieta białymi lilijami - romantyczne miejsce, w którym zwykło się łączyć dwoje zakochanych w jednen nierozelwalny byt (XD)
Jak na mało odwiedzany zakątek, trawa jest tu zawsze skoszona, a dookoła kapliczki ustawione ławki.

_________

Pojawiła się na jednej z ław, po czym wdrapała się na dach kapliczki, by poczuć powiew watru na twarzy.

- Uważaj, bo jeszcze zlecisz, a jesteś nam teraz potrzebna - odezwał się, pojawiając się pod kapliczką, oparty o kolumnę i z papierosem w ustach. Wsadził jedną dłoń do kieszeni marynarki, upewniając się, że nie zgubił tego, co mu powierzono.

- Masz chwilkę? Udzieliłabyś ślubu? Wiem, że masz uprawnienia, tym się nie wykręcisz .

-
Patrzyła na niego jak na idiotę przez dłuższą chwilę, a potem nagle zaczęło jej się krecić w głowie.
- Ja? ślubu? Uprawienia? A kto ma się... hajtnąć? - ledwo skończyła mówić, po potknęła się i zleciała w dół XD.

- Mój brat pakuje się w małżeństwo, z Hanką - powiedział.
Obrócił się, wyrzucił niedopałek i go przydeptał. Złapał Wanilę.
- Mówiłem, żebyś uważała xP

- Ha! Przecież uważałam - uśmiechnęła się szeroko. - Chciałam wymusić na tobie byś wyrzucił to świństwo
Wskazała na peta, a potem dała mu pstryczka w nos i stanęła pewnie na ziemi.
- Palenie szkodzi.

- Mówisz, że Rode i Hanka...? No jasne, że udzielę im ślubu!!! - zawołała. - Jeśli sobie tego życzą nie mogę odmówić. Chociaż Rukia byłaby sto razy lepsza w te klocki^^

- Wiem, że szkodzi. Ograniczam.

- Tak, Rode i Hanka. Rukii nie widziałem od jakiegoś czasu. Poza tym, ty wydajesz się sympatyczniejsza i ciebie lepiej znam .
Usiadł na jakiejś ławce.
- Zaraz przyjdą... ciekawe kto tym razem jest drugim świadkiem. Ja to robię zbyt często r:oll:.

- Oj, to znaczy, że masz już wprawę! Jakie to uroczę!
Nie mogąc ustać w miejscu zaczęła hasać dokoła kapliczki.
- Kocham ślubyyyyyyyyyy... Mogłabym nawet tobie Isher udzielić, jakbyś już znalazł wybrankę swego serca!

- Nie dzięki, ja się hajtać nie zamierzam . Rodzina to ostatnie, w co zamierzam się zaangażować - powiedział, trochę pochmurniejąc - Ta co mi spartaczyła dzieciństwo i psychikę do końca moich dni wystarczy .

- Gdzie oni są...

- Trochę wyrozumiałość! Panna Młoda i Pan Młody, a już zwłaszcza Panna Młoda potrzenując czasu, by się oswoić z nową sutuacją! To jest najważniejsza chwila w ich życiu!

Z radości zrobiła gwiazdę
- A może ja się powinnam jakoś przygotować...?

Przyszedł w dość swobodnym garniaku, wypatrzył brata i podszedł bliżej.
- Jestem. Zgodziła się? - przeniósł wzrok na Wanilę.

Po chwili spojrzał na Ishero.
- Mam nadzieję, że nie zgubiłeś.

- Powtórz sobie jakieś formułki, żeby potem się nie jąkać
Spojrzał na Rode'a.
- Tak, mam. Bez obaw. Nie jestem taką fajtłapą jak ty . Denerwujesz się?

Pojawiła się wraz z Hanką. Ruszyła przodem, ale po chwili straciła pewność siebie i cofnęła się trochę do Hanki tak, że szły razem. Zasłoniła twarz kwiatami.

-Chyba mam deżawi Mogłaś uprzedzić mnie wcześniej, kto ma być świadkiem

Kwiaty powróciły do pierwotnego położenia w jej rękach.

-Witam- odezwała się do zgromadzonych- Zaczynamy?

Zaczęła skakać w miejscu z radości.
- Ciekawe jaką Hanka bedzie miała suknie!

A potem się rzuciała na Rode i go wyściskała.
- Gratulacje Isher-brat-kun!

I na powrót zaczęła skakać w miejscu aż zobaczyła przybyłych i ich też wyściskała z gratulacjami XD

Pojawiła sie parę minut za Kaylą. A potem szły razem.
- Emm... suprajs - mruknęła.
Nie była pewna czy wiedziała o tym, że Isher miał być świadkiem .
Spojrzała przed siebie, patrząc na Rode'a i uśmiechnęła sie łągodnie.

- Dobra.
Gdy przyszły dziewczyny, został porządnie wyściskany i dopiero wtedy mógł na nie spojrzeć. W pierwszym momencie podziwiał Kaylę, ale potem został olśniony przez Hanabi i przestał.
- Dobra, pospieszmy się. Dłużej nie wytrzymam .

Zareagował podobnie jak Rode, tylko troszkę odwrotnie. Widząc Hanabi uśmiechnął się szeroko, bo wyglądała prześlicznie, ale gdy przeniósł wzrok na towarzyszącą jej osobie to prawie padł.
- Czemu mi nie powiedziałeś, kto jest świadkową? - zapytał brata - Cholera, coś jak de ja vu. Może to jakieś przekleństwo, albo moja paranoja?

Złapał Wanilę za rękę, żeby się uspokoiła.
- Zachowuj się .

-Wanilka! Słyszałam, że masz robić za księdza Czyń zatem swoją powinność.

Popchnęła lekko Hankę w stronę ołtarza, a sama ustawiła się za nią. Wyszczerzyła się do Rode, a potem do Ishero.

-Co za spotkanie

Gdy została popchnięta o mały włos się nie przewróciła. Głównym powodem był gorset, ale na szczęście w ostatnim momencie zdązyła złapać równowagę. Stanęła obok swego przyszłego męża.
- - wesoła minka, jak to na nią przystało, a potem zacieszony wzrok na Wanilę .

- Ta-a też o tym słyszałam... przed chwilą.
Ruszyła na podest i zaczekała aż wszyscy zgromadzą się na przeciw.
- Ą zatem... Ladys, Shinigamis nad Dżentelmens, zebraliśmy się w tym cudownym, dość niespodziwanej, a raczej rzekłabym nieoczekiwanej chwili... jeśli rozumiecie co mam na myśli, by połączyć świętym węzłem małżeńskim... - urwała, by po chwili dodać szpetem: - Jak zacznę przunudzać to mi przerwicie, ok? Przestawymy się na krótszą wersję.

- Najlepiej od razu przełącz się na krótką Nie wiem, czy dłużej tu wystoję
Spojrzał na Hanabi porozumiewawczo.

Ustawił się za parą młodą, trochę bardziej za bratem i wsłuchał się w słowa Wanili.
- No nie, a ja sądziłem, że to Ran Locari był niekompetentny.
"Swoją drogą, ciekawe, co u niego? "
Szybko skupił się z powrotem 'ceremonii'.

- Tak, tak, krótszą - uśmiechnęła się.
Mimo tego całego stremowania sytuacją, dostrzegła spojrzenie Rode'a na sobie.
- - zerknęła na niego, a potem znów wyszczerz od ucha do ucha .
Byłoby miło, gdybym wiedziała o co mu chodzi , pomyślała.

- Ej, Ish, ja tu wszystko słyszę - zgromiła go spojrzeniem po tym "niekompetentna"

- No dobra skoro jednogłośnie chcecie krótszą - rozłożyła bezradnie ramiona, zwróciła się w stronę Hanki, bo wypadało od kobiet zacząć. - Haniu... to znaczy Misato Hanabi, niech bedzie trochę oficjalnie, czy ty "tak"?

Wpatrywał się w Hanabi . Co innego mógł robić?

- Jakby mi bardzo zależało żebyś nie usłyszała, to bardziej bym się postarał - wyszeptał tylko do niej.
Uśmiechnął się.

Miał ochotę zniknąć.

-No Hanka, jedziesz, jedziesz, jedziesz...- podryguje z tyłu i dopinguje Hanabi

Zerknęła do tyłu i może nawet trochę się zaczerwieniła .
Wzięła głęboki oddech, spojrzała na Rode'a, żeby nie palnąć czegos głupiego.
- Tak - powiedziała pewnie.
"Łup" - kamien spadł jej z serca .

Uśmiechnęła się szeroko i zwróciła w stronę Rode'a.
- In'nari Rode, czy czy "tak"? To znaczy, czy bierzesz za żonę obecną tutaj Hanabi i przysięgasz jej wszystko, co mąż może przysięgać żonie... to tak ładnie jakoś szło... i że jej do śmierci nie opuścisz?

- Tak, tak, głupie pytania zadajesz
Wyszczerzył się.

Zaśmiała się cicho, wciąż uśmiechając się pewnie, ale z radością.
- - nic nie powiedziała, bo nikt się do niej nie zwrócił, a bała się, że palnie coś głupiego .

Rozłożyła ręcę.
- A zatem... azaliż... bodajże jakoś tak to szło, mocą danego mi prawa, ogłaszam was mężem i żoną i oznajmiam, że teraz możecie cieszyć się wspólnym zyciem, iść się bawić całą noc, byleby tylko nie wynikło z tego coś poważniejszego, chyba że czujecie się już gotowi... - odkaszlnęła. - No, całuj ją Rode!!

Objął Hanabi i pocałował ją gorąco. Gdy wreszcie się od niej oderwał, zwrócił się do świadków.
- Dzięki ludzie . Przepraszam, że zostawiam to na waszych rękach, ale chciałbym byście zajęli się papierami. Jeszcze raz dziękuję.
Zwrócił się do Wanili.
- I tobie też dzięki

Objął Hanabi i zniknął z nią.

- Byleby tylko nie wynikło jakieś... Yhm... - odwzajemniła pocałunek, a potem spojrzała po wszystkich.
Jejku, z tego wszystkiego nie wiedziała o co chodzi, a zanim zdążyła kompletnie zakapować, rzuciła bukiet w stronę Kayli i zniknęła .

Podobnie jak Hanabi też nie wiedziała o co chodzi Skończyło się na tym, że zamiast złapać bukiet, dostała nim po twarzy.

-Auuu...Yyy, powodzenia Wam ludzie na nowej drodze życia! - pomachała za nimi.

Zerknęła na Isha.

-Jeden braciszek już pod pantoflem....

Uśmieszek, a po chwili tradycyjne zagmatwanie się

-Papiery? Yyy, ja już muszę iść! Pa

Zniknęła, tuląc bukiecik.

- Braciszek pod pantoflem, co? - uśmiechnął się półgebkiem.
- Dzięki Wanila, że zgodziłaś się tak na ostatnią chwilę. Pewnie tyraliby mnie wszyscy, aż do skutku
Odkaszlnął, zasłaniając usta dłonią. Zebrał papiery.
- Narazie...
Zniknął.

- A ci tylko o tych papierach - wzruszyła ramionami, i zastanawiajac się, jak można sobie tak utrudniać życie, zniknęła.