Park

Mimo że nieznajomy wyglądał, jakby nie zamierzał atakować, automatycznie (niekontrolowany, nabyty przez lata otokagowania odruch) stanął przed Taidą, by ochronić ją przed ewentualnym atakiem. Skrzyżował ręce na klatce piersiowej.
- Czym jesteś? - zapytał.

Uspokoiłem sie - Rozpoznajesz mnie i nie uciekasz?

Za Nim zmaterializowała sie moja kopia - Idiota...

Po Jego bokach pojawiły sie jeszcze trzy kopie.

- Wiesz co to heksagram? - powiedział do Niego głos w Jego głowie

- Widać nie wiesz... właśnie przełamałeś swój heksagram... - razem z kopiami rozpadł sie również fałszywy orginał.

Pojawiłem sie przed Nim, a wokół miejsca gdzie stał na ziemi, za pomocą płomieni wyrysowany był heksagram (coś jak pentagram, tyle że 7 rogów), rozmazany i niekomplenty przez ruch żniwiarza.

- Wielka szkoda że nie przekarzesz swoim toważyszom by uciekali przede mną. Żegnaj, kimkolwiek byłeś. - piekielne płomienie powinny go wypalić od środka.

Żniwiarz spłonął bez najcichszego jęku. Po prostu zniknął.

Przyszła nieco zaniepokojona i przeniosa wzrok na Okamiego.
- Co tu się...

Kolejny Żniwiarz pojawił się za jej plecami. Ostrze kosy zatrzymało się kilka milimetrów przed jej sercem.
- "Mamy cię" - wyszeptał Żniwiarz.

Cała drżała i nie za bardzo wiedziała już o co chodzi. Poczuła wielką ulgę gdy zobaczyła jak żniwiarz spłonął.
-To już koniec prawda?
Zapytała Otokage.

Zobaczyła Laadre i kolejnego żniwiarza który chyba zaraz ja zabije oO
-Nie!
Zaczęła krzyczeć

Spojrzał na Laadrę.
- Ichi...
Zagryzł wargi, po czym uśmiechnął się łagodnie przez ramię do Taidy.
- Jeszcze nie. Ale na własne oczy widzisz, że Hokage doskonale umie was wszystkich przed nimi uchronić. To może być nawet dość drastyczne...

Przytrzymał ją, żeby się nie wychylała.

- Na szczęście nie był na tyle głupi by ruszać na taką akcje samemu... - uśmiecham sie do siebie, spoglądam w oczy drugiemu żniwiarzowi - Wstydź sie, smusiłeś mnie do przekroczenia mojej granicy... - używam genjutsu aby poprzez spojżenie wedrzeć sie siłą do Jego umysłu, który powoli niszcze. Przejmuje jednak kontrole nad Jego ciałem by rzucił kose, tak żeby nie skrzywdził Ichi

Żniwiarz przez kilka chwil opierał się Okamiemu, przez co zranił Ichi na klatce piersiowej, mniej więcej w miejscu, gdzie mieściła się prawa komora serca. Potem jednak zabrał kosę, odrzucił ją na bok i padł na kolana.

Syknęła z bólu. Rozpoznała gości, którzy zabili jej towarzyszy z A.N.B.U. i nagle poczuła straszną wściekłość. Obróciła się i potraktowała Żniwiarza z pięści z taką siłą, że gdy przekręcił głowę coś nieprzyjemnie chrupnęło w jego karku.

- To było już zbędne Ichi... - powiedziałem cicho, równam oddech i spuszczam wzrok - Spotkało go coś gorszego niż śmierć, czy unicestwienie...

Nic nie widziała i czuła się trochę zdezorientowana ale wystarczyło jej to co słyszy.

Gdy było już po wszystkim odsunął się na bok. Pokiwał głową, odszedł...

[nmm]

Stała wryta w ziemię. Patrzała za odchodzącym Otokage.

(Ichi ma problemy z netem...)

Laadra wciąż wściekła prubowała pobić martwego już żniwiarza.

- ... ten gniew już nic nie zmieni Ichi. - Bezboleśnie pozbawiam Ją przytomności i podnosze z ziemi. Rozglądam sie i spoglądam na Taide - Przykro mi że musiałaś na to wszystko patrzeć...

(Spoko )
-Ja, ja już wiem jaka jest różnica siły miedzy nami.
Skuliła się.
-Czułam się taka słaba... jedyne co mogłam zrobić to patrzeć co będzie dalej i modlić się, żeby mnie to nie dopadło....

- O tak, rzeczywiście, dopadliby Cie - wyszczerzam sie do Niej i podchodze powoli

- Tylko widzisz byłaś chroniona przez Otokage, oraz przeze mnie... - Za Taidą cały czas stał jeszcze jeden klon, który stał sie widzialny tylko na chwile i zniknoł

- Czuje że dziś bede spać jak zabity... to była męcząca potyczka...

Szczęśliwa ze była tak dobrze chroniona. Ukłoniła się.
-Dziękuje Hokage-sama, że tak mnie chronisz.

- To mój obowiązek - poczułem że oczy mi sie same zamykają - Ale ja już musze sie zbierać, dobranoc Taida-chan - znikam z Ichi na rękach

-Tak dobranoc, chociaż zdaje mi się ze raczej po dzisiejszym już nie zasnę.
Powiedziała do siebie i znikła.

Pojawił się. Zaczął spacerować po parku.

Od dłuższego czasu siedziała w parku rozmyślając w ciszy. Nie opodal niej kręcił się kot, który coraz śmielej podchodził

Przechadzał się po parku. Z wolna oglądał widoki. Śnieżek sobie prószył. xP

Zauważyła spacerującego brata i wyrywając się z zamyśleń. Wyprostowała się i pomachała w jego stronę,
-Oi braciszku !!

Spojrzał w stronę Sary
-Ohayo Nee chan - Powiedział
Dalej się przechadzał z tym, że kierował się w stronę siostry.

Oparła rękę o ławkę i patrzyła na niego, kiedy by wystarczająco blisko powiedziała:
-Znowu myślisz nad czymś ważnym?

-Nie, teraz nie myślę nad niczym. - Odpowiedział - A Ty? Nad czym tak rozmyślałaś?
Podszedł do niej

Spuściła głowę i spojrzała w ziemię
-A trochę myślałam nad sobą

Przystanął
-Czemu? - Zapytał

-Bo jak jest za dużo osób to ja już tracę kontrolę i nie wiem co i jak, nie tak jak ty
Powiedziała nadal patrząc w ziemię

Przytaknął rozumiejąc co mówi Sara.
-A że w jaki sposób tracisz kontrolę? - Zapytał

-Myli mi się kto co do mnie mówił, i ogólnie za duże zamieszanie jest

Pojawiła się, wesoła i radosna jak skowronek . Dostrzegła dwoje shinigami i podeszła do nich tanecznym krokiem.
- Yo!

-Ohayo - Odpowiedział przybyłej

-Yhym - Przytaknął do Sary

Poniosła głowę i zauważyła nieznajomą
-Oi

Zatrzymała się przed nimi.
- Hejka ^^ A my się jeszcze chyba nie znamy, co? - zwróciła się do nieznajomej - Mamy na imię Haichi Ale wszyscy nazywają nas Ichi

Usiadł sobie na ławce.

Pojawiła się zauważa Byakuye nagle siedziała na ławce i się przywitała:
- Ohayo!

-Jestem Sara miło mi cię poznać
Wstała i ukłoniła się lekko
-Wybaczcie muszę już iść
Powiedziała i odeszła szybkim krokiem

<zt>

- Żegnaj- pożegnała się.

-Ohayo - Odpowiedział przybyłej. - Co słychać? - Zapytał

- Nam także jest miło ^^ Dobranoc.
Zakręciła się w miejscu i zauważyła przybyłą.
- Yo

- A wszystko jest ok...a jak sie zwiecie, jestem Onamori Hari Kapitan XIII dywizji.- przedstawiła się.

-Onamori nie mów że mnie nie znasz. Przecież na obradach Kapitanów się widzimy. - Odrzekł lekko ironicznie.
Dalej siedział na ławce

Pokłoniła się nisko.
- Itasayo Haichi - przedstawiła się grzecznie - Ninja z wioski Oto o randze Special Jounina. Przyjaciele jednak nazywają nas po prostu Ichi
Uśmiechnęła się szeroko.
- Miło nam.

- Czas na nas. Ja ne
Oddaliła się w podskokach.

-Ja już idę Sayo - Powiedział
Zniknął

Zniknęła.

Przyszła wolnym krokiem, jak to zawsze miała w zwyczaju. Czarna sukienka lekko powiewała na wietrze. Wsadziła ręce do kieszeni prążkowanego płaszcza i spacerowała po parku.

Spacerował po parku bez wyraźnego celu, tylko po to żeby się przewietrzyć. Co prawda, gdyby był śnieg, czułby się o wiele lepiej, ale i tak tego dnia był w całkiem niezłym nastroju.
Dostrzegł, że w okolicy nie był zupełnie sam.
- Yo, Hana - przywitał się.