Park

- Dziękuje, wzajemnie. To było silne genjutsu, gratuluje.
Opiera sie na kiju.
- Nigdy o Nim nie słyszałem. Powinienem?

Nie za bardzo chciała wtrącać się w rozmowę. Przeszło jej jedynie przez myśl "zdrajca". w końcu jak było można to inaczej określić. Nagłe zwianie z wioski nie jest normalne i, wydawało jej się, że karalne.

- Taa... ale zbyt słabe. Przy czymś takim nie możemy się nazywać mistrzynią genjutsu, jak to niektórzy mówią... chociaż, teraz to się zupełnie pogubiłyśmy.
Wsparta na jakimś drzewie wzięła głęboki oddech.
- Nie koniecznie... poza tym, że przez ostatnie dwa czy trzy miesiące był Hokage to nie był chyba szczególnie znaną osobistością.

- Dzięki za sparing. Cześć
Odchodze, zabieram ze sobą kij

- Taaa... branoc.
Zniknęła.

Zatrzepotała lekko rzęsami. Nie wiedziała, co się wokół niej kręci, bo zamyśliła się na chwilę. Gdy się ocknęła, nikogo już nie było, więc również zniknęła.

Przyszła z rękoma wsadzonymi głęboko do kieszeni. Stanęła na moście, ziewnęła szeroko i uśmiechnęła do siebie.

Zjawił się niedaleko obecnych, opierając się o drzewo plecami.
-Degustujące... Ta żmudna chęć odzyskania artefaktów przez Żniwiarzy oraz ich niemoc w tej sprawie jest wręcz komiczna ^^

Spojrzała najpierw na Wal'a, a potem na Arashi'ego. Cofnęła sie do mostku.
- Mam ci to oddać? Jesteście natrętni jak muchy... - zmarszczyłą brwi w dziwnym geście.

Uśmiechnął się lekko
-Nie wiem czego tu nie rozumieć ^^ I chętnie popatrzę jak odbierasz artefakt tej larwie Quincy

Spojrzała na jego rękę. Chciała znormalnieć i widzieć świat w normalnych barwach czy we krwi? Raczej to pierwsze...
- Nie, ale postawie ci warunek... - zmarsczyła brwi, kompletnie olewając Arashi'ego.

Przyszedł i stanąl niedaleko obecnych. W dłoni ściskał rękojeść miecza, przyglądał się Żniwiarzowi.

Rana znów zapiekła, a piekła z sekundy na sekundę jeszcze gorzej, kiedy czuła przy sobie Żniwiwarza... Spojrzała na niego jeszcze raz i przełknęła śline.
- Oddam wam Oko, jeśli spełnicie jeden warunek... W pewnych okolicznościach zmarło 35 osób, macie ich ożywić... - mruknęła, na tyle cicho, żeby tylko Wal ją usłyszał.

(zw dłuższe xP)

Spojrzała na niego. W ciągu sekundy wyjęła mały sztylet i naszyjnik. Ostrze przystawiła do szkiełka, a obie ręce zawiesiła nad rzeczką.
- Nie, nie żartuję... mam gdzieś co sie stanie z nami wszystkimi, jeśli Oko jeszcze bardziej zostanie uszkodzone, a ty na pewno byś tego nie chciał, co nie? - zerknęła na chwilę na małe zadraśnięcie na niebieskim krysztale.
- Ożyw ich, a ja ci go po prostu zwrócę...

Zerkał na zmianę na Hanę i Żniwiarza. nie bardzo rozumiał, co właściwie zamierzała zrobić i do czego była zdolna, ale wyglądała na powazną. Utkwił wzrok w hipnotyzująco pięknym Oku Cyklonu.

Przytaknęła.
- Sporo... - odjęła sztylet, ale ręki z nad strumyczka - nie. - Więc... oczekujesz czegos ode mnie, tak? - znów przełknęła ślinę.
Rana tak zapiekła, że aż dziewczyna była zmuszona zgiąć sie lekko.
- Dobrze... W takim razie co chcesz wziąć? - spytała, lekko zrezygnowanym tonem.
Kątem oka dostrzegła Rode. Przebiegła spojrzeniem po chłopakach, a potem znów zatrzymała sie na Żniwiarzu.
- Albo... Odejmę te 15... - dodała, walcząc ze sobą.
Wiedziała, że ci odjęci, to byli jej ludzie.
- Niech zostanie tych 20...

- Skoro zgadzasz się na moje warunki... - przełknęła śline. - Ja mogę zgodzić się na twoje... Co to za artefakt? - spytała, z naszyjnikiem w garści.

Stał dalej i patrzał na wszystko
*Negocjacje?*- zapytał sam siebie w myślach.

Rozejrzała się po wszystkich. Serce zabiło jej mocniej, kiedy wskazał na Rode'a. Zamknęła oczy na moment, żeby to wszystko jakoś złożyć w całość.
"Boisz się... Zgnieć, przełam... Nie pozwól...", znów to samo. Miała tego dosyć.
- Weź to ode mnie! Po prostu to weź, a ja zrobię to co powiedziałeś... - wcisnęła mu w dłonie naszyjnik.
- Wszystko jasne... - dodała jedynie.

Szybko zniknął

- Taa... - rzuciła tylko i chwyciła sie balustrady mostku.
Odwróciła sie i kaszlnęła krwią, czując w płucach jakiś dziwny ciężar. Szybko zatkała sobie usta ręką z chusteczką na niej. Spróbowała uspokoić oddech...

Gdy Żniwiarz zniknął, szybko podszedł bliżej. Stanął naprzeciwko Hany.
- Oddałaś mu Oko? - zapytał cicho. Zobaczył krew - Co ci jest?

- Tak, oddałam... - zerkneła na chusteczkę. - Nie, to chyba... taki efekt uboczny noszenia Oka ^^ - odparła cicho.
Kaszlnęła jeszcze raz i przymknęła oczy.
- Wiesz? Jestem cholernie zmęczona... muszę odespać te wszystkie dni... Po prostu chcę się przespać z tą sprawą... wybacz - spojrzała na niego ostatni raz, uśmiechnęła się blado i zniknęła.

- Oczywiście... - burknął pod nosem.
Oparł miecz na ramieniu. Odszedł.

Przychodzi zaspany, z długim kijem i bukłakiem z wodą.
Zatrzymuje sie w bliżej nieokreślonym miejscu i siada na ziemi, popija wode.
Po dłuższej chwili odkłada bukłak, przeciąga sie i zaczyna trening.

Zjawiła się dość przybita i zaspana. Kładzie się na ławce i przymyka oczy.

Kayla z kolei przybyła radośnie, z energią Usiadła dość gwałtownie na ławce obok Aiko, w celu jej obudzenia.

-Nie śpij, bo Cię ukradną

Przerywa na chwile i odwraca sie w strone Aiko i nieznajomej - Witajcie
Wraca do treningu

Zerknęła kątem oka na Logosa.

-Witamy x_x- odburknęła byle jak.

Po chwili jednak zatrzymała na nim wzrok na dłużej

Niezłe ciacho - pomyślała

-Aloha przystojny młodzieńcze <3 Pańska godność?

Przerwał trening, odwrócił sie do Kayli
- Jestem Logos.
Opiera sie na kiju

-Jam jest Kayla. Z Oto Gakure. Hmm, a Ty skąd? Podejrzewałabym żeś Waść z mojej wioski, gdyż tylko u nas takie urodziwe stworzenia No i pracowite, a widzę, iż Waść trenujesz!

- Tak, Oto-gakure........
Przyjżał sie Jej troche zdziwiony akcentem.
Wzruszył ramionami, uśmiechnoł sie do Kayli i wrócił do swoich zajęć.

-Ach, to będzie mój nowy obiekt westchnień Ale chyba dopiero po I....- zwróciła się do śpiącej Aiko, po czym urwała.

-Oj, na mnie pora Orewłar

Zniknęła.

Zniknęła w kłębku dymu.

Troche go zdziwiło zniknięcie obu dziewczyn.
Nie przerywa treningu.

Szła sobie powoli alejką. Wskoczyła na ławę i zaczęła przeskakiwać z jednej na drugą śmiejąc się.

Po skończonej rozgrzewce z bronią zabrał sie za medytacje i utwardzenie swojej broni chakrą ziemi.

Spostrzegła nieznajomego, który trenował. Zatrzymała się i zeszła z ławki przyglądając mu.

Sprubował wzmocnić swoją broń chakrą ognia, kij przechodzi w kolor czerwieni, rozgrzewa sie, ale nie parzy go.
Skupia sie, by nie stracić koncentracji.

Chwile jeszcze patrzyła, poczym podbiegła do chłopaka.
- Ohayo, nieznajomy-san - powiedziała.

Uznał że na dziś wystarczy, wbił kij w ziemie i wspierając sie na nim jedną ręką wstał.
- Witaj.