Gorące źródła

Drgnęła lekko, słysząc to ostatnie. W porę się zreflektowała.
- Yhm... siemano
- I co, zostałas tą Hokage? - zainteresowała się.

- Co ty ^^ Jestem przecież zbyt płytka - powiedziała możliwie, że z lekką drwiną - Ale i tak nikt nie ma już do mnie zaufania. Mogłabym nawet stanowić zagrożenie - usmiechnęła się blado - Rozważałam nawet odejście z wioski, dla dobra ogółu, ale... - zawiesiła się - Nie...

No tak..., jęknęła w duchu. Zapytałyśmy nim zdążyłyśmy ugryźć się w język.... Bardzo żałowała swojego pytania. Z resztą... po co robiła z siebie idiotkę? Teraz i tak miała przecież grać tą "złą". Posmutniała bardziej.
- Hyh... najłatwiej uciec, prawda? - mruknęła z kpiną, ale to było ostatnie, co chciała teraz powiedzieć.
Oparła brodę na złożonych rękach.

- Właściwie, dla mnie najtrudniej... Jestem zbyt przywiązana do tego miejsca... - odpowiedziała spokojnie i miło. Nie chciała obrażać innych, a zauważyła, że Ichi niespecjalnie dażyła ją sympatią.

- Hyh... Dla nas Oto jest największym skarbem, a jednak patrz - prychnęła.
Starała się, żeby Aiko się na nią zdenerwowała, żeby nie chciała z nią więcej rozmawiać, ale nie potrafiła.
- Czegoś tu nie rozumiemy... dlaczego jesteś dla nas taka miła, co?
Udawała obużoną.

Spojrzała na nią z lekko widocznym półuśmiechem.
- Może na odwrót... Dlaczego miałabym być wredna dla Ciebie, huh?
Chwilę się zastanowiła.
- Sytuacja jest taka. Nie mam powodów, by być dla Ciebie miła. Ale również nie mam ich, aby być wredna. Tak samo raczej jest u Ciebie, prawda? - zapytała, bo nie wiedziała, czy Haichi ma coś do niej, czy też nie - Przecież niewiadomo o co nam chodzi? Nic sobie nie zrobiłyśmy raczej... - przymknęła powieki.

- To konflikt stron, nie nasz - podsumowała smutnym półszeptem - Przykre to.
- A tak na marginesie, mamy do ciebie pytanie... jak się czuje Neigel? To znaczy...
Zawahała się, spaliła rumieńca i szybko odwróciła wzrok.
- No bo zdaje się, że całkiem często rozmawiacie...

- Tak... Konflikt stron... - powtórzyła - Dlaczego tak jest?
Usmiechnęła się, gdy Ichi zapytała o Naigela.
- Nie krępuj się takimi pytaniami. Chętnie ci odpowiem - zamrugała z słodkim uśmiechem - Obecnie jest w Podziemiu. Widocznie został tam na kilka dni, aby potrenować - chwyta ją niepewnie za ramie - Wszystko będzie ok - po chwili zabiera dłoń, chowając ją za siebie. Doszła do wniosku, że to nieodpowiednie zachowanie.

- Ponieważ niektórzy mają zupełnie inne przekonania i obierają sobie za cel coś zupełnie przeciwnego niż inni - wyjaśniła ze stoickim spokojem.
Zerknęła na swoje ramię.
- To dobrze, że wszystko z nim w porządku...

- Tak myślisz? - zapytała. Sama by tego nie wydedukowała. Możliwe, że mają inne toki myślenia.
- Nie martw się, naprawdę. To był jego wybór. Nic mu tam na siłę nie robią - przesunęła się lekko, aby móc usiąść po turecku.
- Pewnie chcielibyście się tam dostać? - oczywiście, chodziło jej o Podziemie. Niebyła pewna tego pytania, ale wydawało jej się, że Żniwiarze chętnie by z nimi porozmawiali.

- Tak właśnie myślimy.
Uśmiechnęła się smutno.
- Właśnie dlatego, że to był jego wybór jest niepokojące - mruknęła niezadowolona - Zamierzamy dostać się do Podziemia... a co będzie dalej, się zobaczy.
Dała do zrozumienia, że nie chce dłużej drążyć tego tematu.

Gdy dostrzegła, że Ichi nie chce przeciągać tego tematu, nie wiedziała co powiedzieć. Dłonie, które oparte były od podłoże zacisnęła uzbrajając je w trochę ziemi.

- Słońce zaszło - powiedziała z westchnieniem, by zmienić tor rozmowy na jakiś bardziej przyziemny - A ostatnie dwa dni takie śliczne są. Będziemy musiały wybrać się na jakieś opalanko, czy coś.
Oparła znów brodę na rękach.

- Tak, wieczór się szybkuje Ale, że już opalanko?
Przeszkadzała jej ta niezręczność bardzo. Wstała.
- Mam tego dość! - powiedziałą podniesionym tonem - Może odpuścimy sobie dzisiaj i pójdziemy do karczmy na pojednawczyw koktajl? Ja stawiam.

- Wybacz, ale może nastepnym razem - powiedziała. Wyszła z wody, ubrała się - Musimy jeszcze coś dzisiaj załatwić.
- Dobranoc.
Zniknęła.

- Spoko
Ucieszyło ją to, że Ichi nie odmówiła z niechęci tylko z braku czasu.

Spopielała.

Przez długi czas stał w milczeniu. Przymknął oczy i rozpłynął się w powietrzu z lekkim uśmiechem na twarzy.
<zt>

- Dobra, to zaliczone...
Usiadł z jakimś spisem na krawędzi źródełka, przeglądając go. Podrapał się ołówkiem po brodzie, wyciągnął na moment papierosa z ust by strzepnąć trochę popiołu.
- Ale co zrobić z Konohą?
Przetarł oczy palcami.

Nagle, jak grom z jasnego nieba, przybyła Tora ;d Pojawiła się nachylona nad Otokage, z mimimalną odległością pomiędzy ich twarzami.
- Ja jestem z Konohy! - wydarła się, nim ten zdążył dostrzeć, że ktoś w ogóle przybył - A my się znamy? - powiedziała to, oczywiście że z głupim wyrazem twarzy.
Tak z boku wyglądało to strasznie. Ishero powinien się przestraszyć, aczkolwiek przynajmniej drgnąć.

Nie przestraszył się, ale instynktownie cofnął głowę by nieco zwiększyć odległość między ich twarzami. Nie wiele to zmieniło, skoro jak zwykle tuż za sobą miał drzewo.
- Nie, raczej nie - powiedział, przyglądając jej się - A co?
Był nieco zdezorientowany.

Gdy minimlanie odchylił głowę, ta przybliżyła się jeszcze bardziej.
- Tora, Tooooooora - przywitała się - Coo roobisz?

- Ishero, Otokage.
Chciał odchylić głowę jeszcze trochę, ale nie miał już gdzie. Zmarszczył brwi przypatrując jej się, zaintrygowany.
- Pracuję. A ty, do czego zmierzasz?

Odsunęła się, gdy uzyskała już najistotniejsze informacje. Siadła obok niego.
- Do czego zmierzam? Sama nie wiem A do czego bym miała?

- Tego nie wiem.
Potarł się po karku, schował papiery i zerknął na dziewczynę, zastanawiając się, o co jej chodziło.

- Otokage to ważne funkcja, nieeeeeee? A co taki Otokag robi, hm? - zapytała jak małe dziecko. Przesiadła się tak, że siedziała naprzeciwko Ishero.

Przygotował sobie bardzo uniwersalną odpowiedź.
- Dba o wioskę Oto . Czy to nie rozumie się samo przez się?
Przyglądał jej się uważnie.
- A ty, kim jesteś?

- O wioskę Oto? - przekrzywiła głowę na bok, przyglądając mu się dokładnie - Nie wyglądasz na takiego, co by o coś dbał - poważny zarzut
- Ja... Ja... Ja jestem Tooora! Tooooora! Mówiłam >] Już zapomniałeś?

Pojawiam się w wodzie.
-Ohayo!
Wytrzeszcz zębów.

- Sugerujesz, że wyglądam na fleję...?
- Ej... nie o to mi chodzi. Wiem, że Tora, pamiętam xP Chodzi mi o rangę... ewentualnie rase, bo wiele dziwnych istot się wokół kręci

- Dzień dobry

- Nie, nie fleja... Raczej łajza
- Jestem człowiekiem, no! I jestem ninja wioski Konohy. O tym też zapomniałeś? - chytry wzrok.
Chwile potem spojrzała przez ramie na przybyłego.
- Ohayo - rzuciła najwyraźniej spokojnie. Niespotykane

Popatrzyłem się na ściemniające się niebo.
-Wiadomo co z Hokage Konohy?

- Nie możesz być ninja Konohy - powiedział, wzruszając obojętnie ramionami - Nie masz opaski .
Uśmiechnął się lekko stukając po swojej opasce z nutką, którą nosił na szyi.

- Łajza, co...? Coś w tym musi być, skoro wszyscy mi to mówią...

- Ja... Ja jestem z Konohy! - powiedziała bardzo stanowczo - Czekaj xd - zaczęła się obmacywać [bez skojarzeń ]. Po chwili wyjęła z kieszeni opaskę. Pokazała ją Ishero. Niestety, opaska była przekreślona - Widzisz?

-A kto Ci ją przekreślił?-Zapytałem.

Przyglądał się opasce. Zrozumiał o co chodziło.
- To co innego - powiedział po krótkiej chwili - Bycie ninja Konohy a ninja z Konohy to zupełnie dwie inne sprawy. Należeć do Konohy, a pochodzić z Konohy. Wiesz o co mi chodzi?
Przyglądał jej się pytająco.

Znów spojrzała na blondiego.
- Kto mi ją przekreślił? Nie wiem...
Znów wróciła spojrzeniem do Ishero.
- No ale... Mam opaskę! Pamiętam, byłam w Konoha! - uśmiechnęła się znacząco.
Zabrała opaskę spod jego oczu i sama zaczęła się jej przyglądać.
- Dawno tam nie byłam...

-Em dobrze się czujesz?-Popatrzyłem na chłopaka.-Czy ona nie jest pod wpływem gen-jutsu?

- Nie rozumiesz - podsumował. Nie zamierzał jednak z nią dyskutować, skoro Konoha nie była już jego sprawą.
Zerknął na Minato.
- Jesteś z Konohy, prawda? Chyba powinieneś rozpoznać uciekiniera z własnej wioski.
- Nie sądzę, raczej ma kłopot z pamięcią.

- Uciekiniera? - powtórzyła dziwnym tonem - O co wy mnie oskarżacie, hę?

-Jestem. Tak dokładniej jestem A.N.B.U. Mówię Ci to bo jesteś Kage.-Wyjąłem zeszyt z plecaka.
Zacząłem czegoś w nim szukać.
-Nie widzę żeby była zapisana jako missing-nin?

- Przeżyj jeszcze raz, ale mogę się mylić - podsumował - I bez względu na to, kim jestem, musisz pamiętać, że ona też tu jest Nie rozmawiajmy jakby była chora psychicznie.
Spojrzał na nią uważnie.
- Dlaczego twoja opaska jest przekreślona?

-Idę poszperać więc informacji na jej temat. C'ya!
Zniknąłem...

- Nie jestem chora psychicznie >< - zbulwersowała się jak nigdy [xd]
Wstała. Założyła ręce do tyłu. Uśmiech znikł całkowicie z jej twarzy. Zaczęła spacerować, nie oddalając się zbytnio od Ishero. Gdy była blisko jakiegoś drzewna, zamachnęła się, a w ułamku sekundy drzewo zaczęło osuwać się na ziemie. Był to zwykły cios pięścią. Rozmasowała kostki.
- Nie wiem czemu moja opaska jest przekreślona... - dodała, gdy się uspokoiła.

- Nara...
- Przecież właśnie mówię, że nie jesteś. Chodź.
Zniknął, pojawił się za dziewczyną, chwycił ją w talii i oboje zniknęli.

*karczma

z/t

Pojawiła się razem z nim, ale nim weszła do wody, zdążyła się w jakimś kąciku rozebrać i owinąć tuniką. Zanurzyła się w gorącej wodzie.
- Yyyyhyhyhyhyhym Reeeelaaaaks, Ichi...

-Nom...fajnie się tak zrelaksować...
Zanurzyłem się jeszcze głębiej.

- Yhyyym...
Obróciła się i wygrzebała z torby na brzegu jakieś chipsy/chrupki/prażynki/paluszki solone .
- Częstuj się.
Wsadziła sobie chipsa do ust i ułożyła się wygodnie.
- Co nam jeszcze ciekawego powiesz? Znajdujemy się może na liście Anbu? Szukaj pod Itasayo Haichi

-Ostatnimi czasy wszystko zbyt szybko się działo. Dopiero dziś dowiedziałem się że Okami był w Aka.
Popatrzyłem na poczęstunek.
-Tłuszcz....Nie dziękuje!-wytrzeszczyłem się.