Dolina

- Jaki mieczyk? ^^
Stała w miejscu, w którym była, gdy tu przyszła, z dala od niego.
- Chciałyśmy tylko sprawdzić, czy zdążyłbyś się wybronić. Zanim złapałbyś nas w MS już nie miałbyś głowy xP A my cały czas stałyśmy tutaj, zaatakowałyśmy cię jedynie w zwyczajnej iluzji. Powinieneś więcej trenować

- O tak, jak zwykle musisz wejść w wielkim stylu Następnym razem wynajmij kogoś na fanfary.

- Hmm... dobra myśl z tymi fanfarami... - chwila zastanowienia - Sasek, nie chcesz se dorobić?

- Frytki chętnie ^^ - przeciągam sie - a tak wogle to chwalcie sie ile walentynek żeście dostali

- Nie dziękuję Okami - Siada na najbliższym drzewku - Nie dostałem żadnej ale to normalka

- Oh, tyle samo co młodych pand z czerwoną kokardą - powiedziała, jakby to była najzwyklejsza rzecz na świecie - Czyli absolutny brak .
- A ty? No pochwal się, ile dziewcząt uwiodłeś w tym roku?

- Żadnej, Kasumi sie do mnei nie odzywa ^^ po tym jak zafundowałem Jej to co Ona mi to przestała sie odzywać ^^' nie wiem czy mam potraktować plik dokumentów na biurku jako walentynke

- Choć w sumie dałem Jej kwiaty... ale chyba ich nie chciała ^^' - wskazuje palcem na zadrapania na policzku powstałe po rzuceniu bukietem róż

- A właśnie... - wyciągam bukiet róż i wręczam go Ichi - ^^

Podczas kaszlu mówi - Lizus - Odwraca głowę w inną stronę

- Kasumi to jedyna kobieta, którą miałeś okazję uwieść w tym roku? Zmieniasz się
Zaśmiała się i przeniosła wzrok na kwiaty.
- Ooo, jaki miło ^^
-

- Milcz Dżołninie ty nie dostałeś

- Ale nie ma tak lekko żeby dostać bukiet musisz pocałować Hokaga x]

- W sumie to chyba dlatego Kasumi mnie rzuciła bukietem przeznaczonym dla Niej... - trafna refleksja

- Lepiej być "lizusem" w Twojej opinii, niż nie mieć komu dać walentynki

- Taaa lece hejka - Znika

- Ojej, zniknął ^^ Szkodaaa...

Przeniosła wzrok na Okamiego.
- Eh... w którą część twarzy? xP

- Którą chcesz ^^'
Zarumieniłem sie
- Narazie... O tak, wielak szkoda

Popatrzyła jeszcze raz na bukiecik.
- No dobra, takie ładne to może być
Podeszła do niego, zawiesiła mu ręce na szyi i cmoknęła w policzek.

- Hehehe dziękuje ^^ - odpowiedziałem z rumieńcami, ale nie mam jak Jej wręczyć bukietu, bo sie uwiesiła ^^
- To znacznie przyjemniejsze niż zostać zdzielonym bukietem kolczastych róż

- No na pewno przyjemniejsze
Uśmiechnęła się, ale po chwili wytrzeszczyła oczy.
- Ty się rumienisz? - pierwszy raz widziała, żeby się rumienił .

- Ja? Nieee, gdzie ^^' - przecieram sobie policzki
Zapominam o tym że wciąż trzymałem bukiet i dziabnołem sie nim w twarz...... ^^'

- Ej, co z tobą? Ciaparajda
Nigdy nie widziała, żeby się tak zachowywał.
- To do ciebie niepodobne

- Nic xP

Odsuwam bukiet od twarzy i poprawiam go, po czym wyciągam sobie kilka kolców z twarzy - No i bądź co bądź oberwałem i drugim ^^'

- Ale drugi raz grzmotnąłeś sobie sam
Zaśmiała się i pomogła mu pozbyć się wszystkich kolców.
- A Kasumi wciąż taka wściekła? ^^

- Ta, ciężko sie Jej dziwić. Chociaż z drugiej strony dostała jedynie cząstke tego przez co przeszedłem przez Jej głupote.

- Weź ten bukiet ode mnie jeszcze sie nim zabije

- Według nas, Ichi, to żaden powód ^^ Ale i tak już za późno na wypowiadanie się.
Wzięła bukiecik, jej płatki śniegu uformowały się w przesympatycznego polarnego niedźwiedzia, na grzebiecie którego sobie usiadła.
- Może powinieneś ją przeprosić? ^^

- Według Ciebie ;P nie mam zamiaru Jej przepraszać! Wszyscy Jej trąbili że to sie źle dla mnie skończy a Ona to olała. Zasłużyła sobie

- Niedźwiadek? ^^

- Ale czasem jest zrezygnować z racji dla świętego spokoju ^^ Zastanów się, jak teraz będzie wyglądała praca w biurze, jeśli się nie pogodzicie?

Pogłaskała niedźwiadka za uchem. Ziewnął potężnie.
- Nie widziałeś go jeszcze? To jest Shiiwdoru.

- Nie wiedziałem że ma imie, to Twoje kuchiyose, czy twór z płatków śniadaniowych?

- Przejdzie Jej, jest za bardzo obowiązkowa poobraża sie i Jej kiedyś przejdzie

- Nie, Rosaji jest naszym jedynym Kuchiyose. Shiiwdoru jest istotą naszej techniki płatków śniegu. Przybiera wiele postaci, a niedźwiedź polarny to tylko jedna z nich.

- Twój wybór ^^

- A co to to potrafi? - tykłem niedźwiedzia w nos

- A, fakt Rosaji ^^

Potrafi zrobić kilka triczków, ale głównie chodzi tu o typowo zwierzęcą walkę ^^ Potrafi zamienić się w dowolne stworzenie, więc potrafi też walczyć na wiele sposobów.

Shiiwdoru ziewnął potężnie i ręka Okamiego zniknęła w jego paszczy.

- O, zapomniałyśmy, że nie lubi, jak tyka się go w nos ^^

- Ciepłoooo - powiedziałem z rozżwenieniem ^^ - użyłem obu rąk i otworzyłem mu pysk , zaglądam do paszczy - Współczuje dentyście, ale Ty masz żuchwe

Shiiwdoru dał pokaz tego, że ma go serdecznie gdzieś poprzez zamknięcie paszczy i powrócenie do snu.
- Wybacz mu, jadł niedawno

Przyglądała się Okamiemu.
- Nie lubisz zimna, prawda? - podsumowała jego zachowanie.

- Nie za bardzo ^^

Wycieram o miśka oślinione ręce.

- Tak samo jak nie znosze pająków, oraz wielu innych rzeczy... - wzruszam ramionami - ale to tylko drobne niedogodności, gdy warunki są mało sprzyjające to nie ma czasu na przejmowanie sie takimi drobnostkami...

- Nie lubisz pająków? My nie znosimy żuków
Wyobraziła sobie czarnego robaczka z lśniącym pancerzem i aż wstrząsnął nią gwałtowny dreszcz.
- Ohyda =___=

Ułożyła się wygodnie na misiu.
- A właśnie, Okaś, widziałeś może ostatnio Rosajiego?

- Ostatnio to wtedy jak z Nim rozmawiałem - wzruszam ramionami

- Yea, ale te frobnostki przejmują człowieka tylko wtedy gdy ma za luźno w głowie

- Może nie powinnyśmy mu tak pozwalać, żeby kręcił się po mieście? - zastanowiła się głośno - Bądź co bąd, jest niewidomym młodym mężczyzną, w czarnym płaszczu, z elementami zbroi, wielkim mieczem i skrzydłami No i jest niewidomy, ale to mu zdaje się nie przeszkadza. Yarre yarre...

- Ale czasem takie drobnostki mają duże znaczenie ;P

- Yea, czasem mają, czasem nie.

- On potrafi o siebie zadbać, prędzej martw sie o siebie No, na mnie już pora, jeszcze w biurze czekają na mnie papierzyska ^^' narazie

Znikam

- My się raczej martwimy o tych wszystkich ludzi, którzy go zobaczą...

Po niej i Shiiwdoru zostały tylko białe płatki śniegu.

Pojawiła sią, jakby z nadzieją, ze na tak wielkiej przestrzeni nagle dozna olśnienia, ale sie zawiodła. Mocny wiatr zaczął jej dokuczać, więc zarzuciła na głowę kaptur i odwróciła się tyłem do kierunku, z którego wiał.

Szla pod wiatr, który plątał jej włosy. Rozłożyła ręce ciesząc się, że dawno nie czuła wiatru i takiej wolności. Nie zapomniała również o kruku, który właśnie przeszedł z jej ramienia na głowę.

Wyczuła znajome reiatsu i pomachała Aiko. Od razu spostrzegła jej pierzastego towarzysza.
- Ohayo Aiko-chan. Co to za dziwne stworzenie na twojej głowie? - Przytrzymywała jedną ręką kaptur, by sie jej nie snunął.

Otworzyła oczy i dostrzegła Wanile.
- Znów się spotykamy - stwierdziła jasno
Spojrzała do góry na kruka.
- Spacerowałam cmentarzem i znalazłam go ^^ Ma złamane skrzydło i był odwodniony, więc jako dobra dziewczynka zaopiekowałam się nim Ale on jest jakiś dziwny - spuściła wzrok i patrzyła na Wanile. Opuściła ręce i juz zachowywała się jak normalna

- To się nazywa wrażliwe serce XD - skomentowała
- Dziwny? Co masz na myśli? Bo jak dla mnie to wszytkie zwierzeta tu w świecie żywych są z lekka dziwne - uśmiechnęła się przepraszająco.

- Głównie to z dwóch powodów - podrapała się po bródce - Jeden jest taki, że jego upierzenie jest ciemno-złote... Nigdy takiego nie widziałam... - usiadła po turecku na ziemi. Trawa była lekko mokra, ale to jej nie zrażało - A żeby poznać drugi musiałabyś poznać moje kekkei gankai - stawiła sobie pytanie, czy opowiedzieć jej o nim czy tez nie. Zaczęła się bujać to w prawo to w lewo wybierając yes or not - A więc... - zaczęła - Nie będę Ci mówić co to KG, bo mi się nie chcę, ale domyślam się że wiesz - powiedziała stanowczo - A wygląda to tak, że... - nie wiedziała jak jej to ładnie opisać - Rozumiem mowę zwierząt. W zależności od sytuacji, ja mówię a zwierzęta mnie rozumieją. A jak one wydadzą jakiś dźwięk, to ja je rozumiem. Innym przykładem może być wymiana myśli, ale w niektórych tylko sytuacjach jest potrzebny kontakt wzrokowy - to była definicja jej kekkei genkai - No skoro już mniej więcej wiesz, co potrafię to powiem Ci drugi powód Nie mogę z nim nawiązać kontaktu. Jest bardzo miłą i grzeczną ptaszyną, jak na kruka, ale w ogóle nie mam z nim kontaktu. Na razie przynajmniej - uśmiechnęła się po długim wykładzie

Nie poszła za przykladem Aiko i dalej stała, bo widok sniegu nie był dla niej zachęcającą perspektywą, by usiąść.
- Oczywiście, ze wiem co to KG. W końcu mieszkałam jednen bity rok w swiecie ludzi, więc poznałam troche jak wyglada takie "życie".

- Masz orginalną zdolność - uśmiechęła się szeroko - Może to tylko chwilowe, ze nie mozesz nawiazać z nim kontaktu, nie bedę się wypowiadac w tym temacie, bo kompletnie się na tym nie znam
Przyjrzała się krukowi krytycznie
- Ale on chyba wygląda na zadowolonego. Może to nieśmiała ptaszyna.

- Oryginalna zdolność? - zapytała kpiąc sobie z tego - Dla mnie to normalna rzecz...
Spojrzała na kruczka - Ale widziałaś kiedyś takiego? Jago upierzenie jest koloru podchodzącego pod złocisty
Spuściła wzrok z kruczka. Ten uwił sobie gniazdko z jej włosów. Możliwe, że było mu dobrze.
- Ale nie tylko z tych powodów jest dziwny... On ma coś w sobie dziwnego, to nie jest zwykłe zwierze - powiedziała cicho, żeby czasem nie usłyszał Albo żeby go nie obudzić, bo już usypiał.

- U kruków to nienormalne ze jest złoty? A może po prostu wpadł do puszki z farbą - zażartowała - Ja widziałam tylko kruki czarne jak noc.
Wiatr w końcu zerwał jej kaptur.

- No i właśnie o to chodzi - uśmiechnęła się - Em... Kaptur ;P
Oparła ręce o ziemie, nie czując w ogóle zimna. Wiatr dalej bawił się jej włosami co bardzo lubiła.

- Cii ignoruje fakt ze wogóle wieje. Trzeba mi było iśc do karczmy na soczek
Zaryzykowała i przysaidął sobie na ziemi.
- A tak poza tym, wpadłaś na jakąś nową poszlakę w zwiazku z żniwiarzami?

- Nie bardzo... Sama wydedukować nie potrafię już nic, a nie miałam okazji wypróbować tego z wodą... Może jutro - uśmiechnęła się stanowczo <można uśmiechac sie stanowczo? >
Zabrała ręce z ziemi i ułożyła je na kolanach. Dalej siedziała po turecku.

Zjawiła się na miejscu gdzie znajdowały się dziewczyny/kobiety.
Podeszła do nich i przyjrzała się głupio. XD
-Yhm... Witajcie, jestem... - zawiesiła na chwilę głos. - jestem Shikyo! - powiedziała mówiąc swoje imię szybko jakby się wstydziła. XD
-Miło mi was poznać. - powiedziała po tym miłym głosem i ukłoniła się im dygając lekko.

<moze lepiej z determinajcą bojową XD>

- Ta... W samym centrum burzy jest zawsze najciszej - zacytowała zdanie, które gdzieś usłyszała - Ale na rozwój wydarzeń nie trzeba bedzie długo czekac.
Chwila ciszy i nagłe poderwanie sie z ziemi.
- Kurczaki! Tutaj jest za zimo! Nienawidze zimy! Jest pusto, zimno i co najgorsze nie ma truskawek - krzyknęła tak, by cała dolina ją słyszała.

Zauwazyła nowoprzybyłą.
- Ohayo - dodała pół tonu ciszej - I am Wanilka

Spojrzała na nowo przybyłą dziewczynę.
- Ohayo! Jestem Aiko! - krzyknęła również głośno, tak że kruczek siedzący na jej głowie lekko drgnął.
Następnie przerzuciła wzrok na Wanile, która nagle dostała jakiegoś odpału - Wszystko w porządku?

-o.O
-Aha...
-A więc... Skąd jesteście? - zapytała jednym ze standardowych pytań jakie zadają osoby zaraz po poznaniu.
Spojrzała na kruka na głowie Aiko.
-Łał... Ale ma fajny kolor. To jakiś specjalny, farbowany, rodzinny?