Szpital SS

Szpital w którym oczywiście leczy się rannych Shinigami. Zwykle działa tutaj tutaj oddział IV z Gotei XIII, który pomaga chorym.

Przyszedł powoli. Położył Zana obok jakiegoś łóżka i padł na owe łóżko.
-Eh xP

Nagle się pojawił.
-Małe kłopoty z drogą...-powiedział trzymając się za głowę i za ranę w brzuchu.

Podniósł Zanpakuto i ciągle je trzymając zamknął oczy i przeniósł się do wewnętrznego świata Zanpakuto.
*-Ikuzo, Tsubaki-chan...
-Tsubaki no Hana! Tsubaki no Hana nano desu >< ()
Kuroi zaczął atakować Tsubaki, ona atakowała i tak w kółko, choć czasami role się odwracały xP

Wyszedł z jakiejś sali uleczony. Skoncentrował reiatsu. Pojawił się jego zanpakutou w formie duchowej i zaczęli trening.

Krew po nim spływała. Ubrania były w strzępach.
-Koniec!-powiedział.
Kurai się zbliżył i spojrzał na niego.
-Koniec powiadasz?
-Tak, ale nie mój!-powiedział i wbił mu dłoń no mniej więcej w środek.
-Ale ja naiwny -powiedział i zniknął.
Z Akiry zaczęło się wydobywać potężnie reiatsu.
-Czyżby tak szybko?-powiedział usatysfakcjonowany, lecz cały opływał krwią, a jego ubranie było w opłakanym stanie.

Zniknął.

*Walka w świecie wewnętrznym ciągle się toczyła, ale teraz była trochę bardziej urozmaicona. Tsubaki nasłała w stronę Kuroi'a wielkiego węża z cienia. Chłopak szybko skoczył na głowę tego węża, gdy ten się do niego zbliżał, i przebiegł po stworze jak po moście. Szybko skoczył w stronę niczego nie spodziewającej się Tsubaki i zamachnął się mieczem na jej brzuch. Zranił ją dość poważnie.
-Chyba schwytałeś mnie łańcuchem swojej gwiazdy, brawo ^^- powiedziała Tsubaki no Hana*
Kuroi przeniósł już swoją świadomość do świata "na zewnątrz".
Usiadł i podrapał się po głowie
-Hm, jestem ciekaw o co jej chodziło z tym łańcuchem

-Yo- odrzekł i wstał. Ziewnął
-Długo mnie nie było?

-Aha Kuso, a Tsubaki mi nawet nie powiedziała swojej nazwy, nawet po pokonaniu jej ><
Walnął się znowu na łóżko i zazgrzytał zębami. W głowie powtarzały mu się ostatnie jej słowa.
-Łańcuch mojej gwiazdy... Eh, co to do ***** ma znaczyć ><!?

-******************************************************* (cała wypowiedź musiała zostać zacenzurowana dla przyzwoitości )
-Eh, no to następna rzecz do rozgryzienie >.>

Potarł się po głowie, zbyt zamyślony żeby wydać jakikolwiek dźwięk określający ból Wstał z łóżka.
-A gdzie masz zamiar iść? =_=

-No dobra, z w sumie mogę iść...
Włożył ręce do kieszeni i odszedł xP

-Taa jasne ale poczekać już nie poczekasz...
Powiedziałam i wyszłam

Pojawił się cały we krwi i poprosił o pomoc. Pomoc została udzielona, a on leżał w bandażach na łóżku.

Wstał cały w bandażach i zniknął.