Najwyższy szczyt

- Ale tu chodzi o to pojęcie: "bądź co bądź, jesteś laską"! >< To zabrzmiało tak, jakbyś uważał, że wszystkie jesteśmy takie wrażliwe i delikatne!
- I Ichi wcale takie nie jesteśmy! ><
Odszturchnęła znowu.

- Ale jesteś delikatna ...chyba - wybucham śmiechem - Ej jesteś, nie?
Przyglądam sie Jej uważnie
- Bo delikatność to część bycia kobiecą

- No... no jesteśmy, no! >< I co? - zbulwersowała się - Masz z tym jakiś problem? xP Jesteśmy kobiece na swój sposób xP.
Pokazała mu język.

- O tak, napewno

- Grunt że nie jesteś kobica jak Kasumi - upadam na śnieg ze śmiechu

Wstała.
- Sugerujesz, że ta nawiedzona wiedźma jest bardziej kobieca od nas?! >< - wpieniła się.

- Akurat nie Kasumi jest całkiem miła, wystarczy tylko wypełniać swoje obowiązki

Nagle przypomniałem sobie o 2 zwojach czekających na przerobienie - Ał...

- Co nie zmienia faktu, że kiedy się odrobinkę nadwyręży ścisły plan pracy to zamienia się w przerażającą bestię gotową zabić nawet Hokage =='

Otrzepała się ze śniegu.

- Znaczy wiesz... Jej chyba bardziej chodziło o Ciebie ^^' - poprawiłem Ją i wstałem
- Ej wogle to sie uspokuj przedewszystkim - szybkim ruchem kłade dłoń na Jej głowie i robie Jej bałagan z włosami

- O, jeszcze lepiej. Nawet z koleżanką pogadać nie możesz, bo od razu się wścieka! >< To jest anormalne Okami! A-nor-mal-ne! Wściekła, bo zabieramy ci czas, tak?
Zaczęła gwałtownie kręcić głową i usiadła na swojej torbie.
- Już jesteśmy spokojne... =='

- O tak, spokojna że hej - dalej robie Jej bałagan na głowie

- Tylko wiesz... ja sie bede musiał za chwile zająć tymi zwojami... została mi mniej więcej godzina... Sama rozumiesz

- Rozumiemy mniej więcej tyle, że masz godzinę na załatwienie sprawy ze zwojami, w przeciwnym razie Kasumi-oni* cię zniszczy, tak, tak...
Zdjęła sobie z głowy jego rękę i zaczęła powracać włosy do ładu.
- Spokojne! >< Oczywiście, że spokojne!




*oni - potwór

- Ciężko byłoby Jej mnie zniszczyć nawet Tobie by nie dała rady ;P - pokazałem Jej język

- A zająć sie tym musze bo to mój obowiązek aha, płaszczyk mi oddasz jak sie ogrzejesz ^^ narazie - odchodze

- Ale... - ściągała już płaszczyk, gdy oto już go nie było.
- Eh... oyasumi Wilczku.
Zniknęła.

Przyszedł powoli. Rozglądał się dookoła, jak zawsze, by upewnić się że nikogo w pobliżu nie ma
-Hm...

-Ohayo... Nie najlepiej... Walczyłem z Espadą, Arashim i niestety przegrałem == I na dodatek on nie chciał mnie zabić, drań!

Pojawił się. Zaczął się przechadzać.

-Ohayo Byaku-taicho- przywitał go.
-Masz rację, mam za mało treningu... Więc... Kto zawalczy?

-Hmm może ja Pamiętam jak jeszcze dwa lata temu kiedy nie byłeś tak daleko jeszcze to strasznie lubiłam z Tobą walczyć.
Powiedziałam i spojrzałam katem oka na Kuroia

-Jak chcesz to jeszcze bardziej przypomnę ci tamte czasy...
Odchrząknął
-YOSHAAA!!! To czas na twoją porażkę, bo będziesz walczyła z tym, który dosięgnie nieba~! XD Yea, dawno tak nie mówiłem xP

-Ohayo, Ohayo - Odrzekł
Dalej przechadzał się

-Oj śnisz....
Powiedziałam i zaśmiałam się wyciągając zanpakuntou będąc już w formie Shinigami.
-A poza tym czy osiągnąłeś już swoje BanKai?

Wyszedł z ciała i też jako shinigami wyjął Zanpakutou
-No... Jeszcze nie, szczerze mówiąc (to samo zdanie w stylu dawnego Kuroia: BanKai nie jest potrzebne tak wielkiej osobie jak ja, bez niego dosięgnę nieba )

Zaśmiałam się
-Zobaczymy czy dobrze Cię oceniałam na Porucznika Dywizji I
Powiedziałam i zaatakowałam go z ogromną prędkością jak i siłą

Wyczekał odpowiedniej chwili i zablokował atak kataną i właściwie odbił ten atak poprzez przywalenie bronią w klingę Ruki xP

Z szerokim uśmiechem patrzyłam jak blokuje mój cios, a także próbowałam go zaatakować po raz drugi i następny zadając kilkanaście ciosów na raz.

Obijał jej ataki po kolei tak jak ten pierwszy. Jeden atak zablokował i przycisnął mocniej Zanem jej Zan, żeby miała trud wykonać następny atak, a od razu po tym spróbował przywalić jej drugą dłonią zaciśniętą w pięść w brzuch xd

Usiadł na jakimś kamieniu i przyglądał się walce treningowej.

Mi to jednak nie sprawiło większego problemu. Kiedy on użył więcej siły to i ja jej użyłam by wyrównać siły zderzających się Zanów... Jako ze broń zawsze trzymam w lewej dłoni prawa zawsze miałam wolną. Więc już po woli obmyślałam plan next ataku. Lewą nadal starał się atakować chłopaka Zanem.

Jeszcze raz zablokował i odskoczył trochę do tyłu. Schował Zanpakutou
-Yosha... Czas na trochę trudniejszą walkę...
Zaczął biec na nią, uderzył jednym nadgarstkiem (pamiętasz? Rękawiczki z czymś co jest grubą, dwuczęściową bransoletą ze stali ) w jej Zanpakutou, a dłonią znowu spróbował uderzyć w jej tułowie, ale tym razem otwartą dłonią (tylko po to żeby odepchnąć)

-Mówisz ze chcesz trudniej?? Hmm Ciekawie
Stwierdziłam krótko obserwując jego ruchy dokładniej. Widząc jak ma zamiar zaatakować z nadgarstka zablokowałam jego cios Zanem a odepchnięcie zablokowałam swoją prawa ręką.

[ech nie mogę dostać się na swoje techniki ]

Szybko "oderwał" nadgarstek od Zana Rukii i złapał drugą dłonią jej nadgarstek. Odwrócił się dalej ją trzymając i przerzucił przez plecy

Zrobiłam przewrót w powietrzu mając siłę wyrzucenia przez Kuroia i wylądowałam za ziemi podtrzymując się wbitym w ziemię Zanem
-No, no....

Wyjął w końcu Zanpakutou
-Iku-zo!- krzyknął i użył shunpo. Pojawił się idealnie przed nią i zamachnął się na jej szyję kataną po poziomej linii

-Łaaa...!!
Wydałam z siebie dziwny dźwięk i uchyliłam się przed tym ciosem zniżając się w dół plecami do ziemi. Wciąż trzymając Zana lewą ręką a prawą się podpierając ziemi. Po chwili zdecydowałam by podtrzymać się tak i udrzeć go z nóg wybijając się od ziemi i swojego Zana. Spróbowałam owego ataku.

[z/w]

Szybko puścił swoje Zanpakutou i chwycił ją za nogi, kiedy owe nogi (XD) się zbliżały do kopnięcia). Zakręcił się wokół własnej osi i rzucił nią gdzieś

Zniknął

[emm jeszcze dłuższe z/w bo obiad doszedł mi ]

Pojawiłem się.
-Witam.

Wyrzucona w dal w końcu odbiłam się od ziemi rękoma i powróciłam do pionu. Od razu użyłam Shunpo i ruszyłam w kierunku Kuroia, a właściwie Zana by go wyciągnąć z ziemi. Zatrzymałam się niedaleko Kuroi`a.
-Niestety jednak muszę iść. Obiecuje że następnym razem walka będzie na wyższym poziomie. Ja ne.
Zniknęłam.

-Mam nadzieję, ja ne...
Też zniknął

Przyszedł wolnym krokiem trzymając coś w ręku.

Pojawiła sie za jego plecami.
- Ohayo Byakuya-taicho. Co tam masz?
Wychyliła się do przodu, by zerknąc na to co trzymał w recę

-Ohayo Wanila-chan. Tak myślałem nad czymś co związane jest z tym co trzymam. - Powiedział

Uniosła jedną brew do góry.
- A konkretnej? Co masz na myśli?
Wyprostowała się.

-Lubisz czekolady truskawkowe? - Rzucił bezpańsko

Pokiwała gorliwie głową.
- Lubię to mało powiedziane, ja je wręcz ubóstwiam