Puszcza

- Uhm... Dzięki za informację - powiedziała i odwrociła się. - Nie będę już przeszkadzać...
Poszła w swoją stronę.

Niezauważalnie na gałęziach jednego z drzew pojawił się ex-Porucznik VIII oddziału. Uśmiechnął się pod nosem i nałożył na głowę kaptur.

-Shinigami, ha?

Zapytał bardzo cicho samego siebie, obserwując wszystkich z góry. Wsadził ręce do kieszeni, jak miał w zwyczaju, i wstał. Dobrze, że gałąź była gruba...

Wyczuła czyjąś obecności i spojrzała w tamtym kierunku. Chciała coś powiedzieć, ale zapomniała, więc się nie odezwała.

Także wyczuł czyjąś obecność, nie koniecznie znajomą, ale nawet nie spojrzał w tamtym kierunku. Zerknął na Wanile.
- Co, obraziłaś się?

Dziewczynka szła przez puszcze rozglądając się w około i nucąc pod nosem niedawno usłyszaną melodie. Raz po raz przechodziła ona przez drzewa, a nieraz je omijała. W końcu Rhia dostrzegła grupkę osób. Podeszła do nich i przywitała się z uśmiechem
-Witam

- Ohayo - odparła spokojnie, po czym zlustrowała go spojrzeniem. - Ach tak poznaje. Byłeś wtedy na placu podczas treningu Zemegiego. Nie mylę się?

- Na ciebie? Jakże bym śmiała, zachowuje tylko cywilizowane środki ostrożności - wyjaśniła, po czym uśmiechnęła się do niego czarująco podstepnie i znów skupiła uwagę na przybyłym.

Skinęła głową przybyłej.

Postanowił nie wtrącać się do konweracji. Zwrócił się do przybyłej duszyczki.
- Yo.

Rhia przestała nucić melodię by spojrzeć do góry na korony drzew. Zadziwiły ją ciche dźwięki wydawane przez zwierzęta znajdujące się w puszczy. Kiedy już wysłuchała się w melodie odwróciła wzrok na Ishero z pytającym wzorkiem. Nie widziała go wcześniej tak jak i chyba tą Shinigami. Znałam jedynie tego, który nie był ani Shinigamim, ani Hollowem.
-Ohayo

Pokiwała głową.
- Tak, byłam - potwierdziła - Sugerujesz, że mogliśmy się już widzieć?
Sięgnęła pamięcią wstecz, ale nie mogła sobie przypomieć, czy widziała go gdzieś tam posród setek innych twarzy.

- 80 lat temu...? - aż drgnął.
Spojrzał na Rhie i wzruszył ramionami obojetnie. Zjazł do końca jabłko i zniknął.

Rhia spojrzała za chłopakiem a później spojrzała na Shinigami i drugiego chłopaka. Zastanowiła się chwilkę po czym poszła w ślady za człowiekiem, więc już po chwili można było jedynie tylko usłyszeć ciche nucenie smętnej melodii.

Drgnęła.
- Pamiętam. Jakiś czas po tym wróciłam do SS z misji. Słyszałam masę plotek, zwłaszcza wśród oficerów, wtedy sama bylam jedną z nich. Zatem... pewnie musisz mieć do nas wiele zału i gniewu może nawet pragniesz się zemścić?

Odnotowała w pamięci, że później musi odnaleźć Rhię i złożyc jej pewną propozycję.

- Władza ma to do siebie, że nigdy nie zadowoli się wszystkich. A nieraz by zadowolić ogól i dać mu bezpieczeństwo, trzeba kogoś usunąc. Nie jest to moje zdanie - uprzedziła go - Ale tak po prostu jest.

Patrzyla na niego, wiedząc, że jak będzie czuł wstręt i do niej to albo odjedzie albo zaatakuję.

- Możesz mi powiedzieć, jak to się stało? - twardo patrzyła w jego ciemne oczy.

- Ktoś cie uratował? I czy teraz jesteś samotnikiem czy ktos może zwerbował cię do wiekszego grona? - zapytała podejrzliwie.

Ręcę złożyła na kolanach, splatając miedzy sobą palce.

Szła sobie przez gąszcza z kwiatkiem w dłoniach

- Tak... znałam paru, ale chyba się ultnili, bo nie widać ich od bardzo dawna, nie zeby mnie to smuciło - odparła - A ty spotkałeś jakiegoś?

- Ohayo Aiko-cian - zawołała, gdy tylko wyczuła jej znajomą aurę.

Wyszła zza krzaczorów, dostrzegając znane twarze.
- Ohayo minna - przywitała się łagodnie, podchodząc bliżej.

[Net =="]

Pobawiła się tym kwiatkiem jeszcze trochę, ale znudziła ją ta niezręczna cisza.
- No, to miłych snów - zniknęła tak, jak się pojawiła.

- Ta-a dobranoc - mruknęła i sama czując piasek pod powiekami mruknęła - Do następnego zobaczenia, Vizard-san.
Zniknęła.

Pojawiam sie z Aiko.
- Nie jestem pewien co do terenu, więc miej sie na baczności.. Powinien gdzieś tu być. Sprubuje go zawołać.
Wyginam głowe do tyłu i wyje jak wilk.

- Ouch Powinien? Chodzi o osobę? - zdziwiło ją zachowanie Okamiego - Wyjesz

Odchrząknołem i wyprostowałem sie - Kiedyś byłem dość mocno związany z wilkami, mój przyjaciel pamięta mnie najlepiej właśnie z tego okresu.

- Miałaś chyba sprawdzić teren

- Tak, tak ^^ - powiedziała nerwowo.
Odeszła od Okamie'go kilka metrów. Porozglądała się wokoło. Następnie wdrapała się na drzewo. Na razie nie zauważyła nic podejrzanego.

Za mną pojawił sie gość w kapturze.
- Jakis problem szczeniaku?

- O, jesteś wreszcie ^^ mam problem z pewną trucizną... Zrobiłbyś dla mnie antidotum? - wyszczerzyłem sie i obróciłem do "nieznajomego"

Usłyszała, że Okami z kimś gada. Dalej będąc na drzewie odwraca się w ich stronę.
- Kto to?

- "Szczeniaku"? Urocze
Pojawiła się niedaleko nich, aczkolwiek bliżej Aiko. Uśmiechnęła się do niej.
- Yo

- Mój stary, przemiły przyjaciel właśnie sie znalazł

Postać pokręciła głową - Przestań pie*****ć zas***y szczeniaku, marnujesz mój czas.

- No, już Ci ją daje... ostatni akat chyba więzi kogoś z naszych. Pospieszysz sie? - podaje mu fiolke

- Taaa... zawsze był uroczy i uprzejmy nie dajcie sie zwieść Jego słowom, wbrew pozorom On mnie kocha ^^

- Hayo, hayo, Haichi-danna - przywitała ją również. Usiadła na gałęzi wsłuchując się w ich rozmowę.

- O tak, rozlewa tę miłoś wokół siebie Jest przepełniony tym uczuciem.
Zakryła usta dłonią, żeby ukryś śmiech.
- A co to za jazda, co? Ledwoś wrócił i już się Konoha wali? Coś w tym musi byc .

Postać wzieła fiolke, oraz olała wszystkich poza mną ^^' - Daj mi chwile i ucisz je, chyb że znalazłeś jakieś 2 dobre miejsca na pochówek. - odszedł kawałek.

- Nie przesadzasz czasem, he? - lekko zirytowany rzuciłem do Niego

- Pein wdarł sie do Konohy. Ponoć schwytał jakiegoś anbu, otruł i gdzieś trzyma. Narazie zabezpieczam sie przed ewentualnymi okolicznościami... - odpowiedziałem do Ichi - Przez chwile myślałem że chodziło o Ciebie.

Zeskoczyła z drzewa i krążyła wokoło sprawdzając teren.
- "Przecież maska nie musi od razu oznaczać, że ANBU. To może być podstęp... Ale cóż ^^ Ja się zawsze mylę " - myślała.

- Aleś strachliwy Przypomnij sobie łaskaw, że my już nie w Anbu . A zresztą, nie dałybyśmy się złapac i utruc jakiemuś Akatowi. Nie jest z nami aż tak źle.

Usiadła sobie wygodnie pod drzewkiem, przygladając się Aiko.
- Spokojnie . Raczej sobie tu nigdzie nie leży, co nie?

- Jesteś jedynym anbu, czy tam ex anbu którego nie jestem w stanie wyczuć. Stąd moje zmartwienia

Po chwili postać wróciła, odrzuciła mi fiolke, oraz 3 dodatkowe - Masz tu swoje antidota. Pewnie znowu tylko namieszasz szczeniaku... -Zniknoł w cieniu

- Miło było Cie znów zobaczyć ^^ Co za miły facet, nie?

- No nie wiem Wszystko jest możliwe - odparła Ichi.
- Bardzo miły - przyznała Okami'emu zawracając do nich.

- Hmm... racja . Ale Pein nie wie, że byłyśmy w Anbu.

- O taaak, bardzo miły Prawie tak jak ty xP
Powiedziawszy to podążyła wzrokiem za Aiko, potem wyciągnęła z kieszeni jakąś książkę o wojnie polsko-szwedzkiej i zajęła się lekturą T.T

- Taa, ale teraz mam już antidotum na tą trucizne. - wzruszam ramionami, ide sobie usiąść koło Ichi

- Aiko, co Ty właściwie myślisz o tej sytuacji?

Gdy była przy Ichi nachyliła się, a by zobaczyć okładkę.
- Wojna polsko-szwedzka? Będziesz teraz... czytać?
Wyprostowała się.
- Cokolwiek bym o tym myślała, to i tak moje wnioski zawsze będą błędne. Choć uważam, że niekoniecznie musi być to członek ANBU. No ale jeśli wziąść pod uwagę głupotę Peina... ^^ To żadnego podstępu by nie zrobił

- W zasadzie... - schowała książkę do torby.
Ułożyła się wygodnie oparta o bok Okamiego i zaczęła skubac skrawek jego rekawa.
- Skoro nie podejrzewamy podstępu i nie wiemy, gdzie jest ukryta ofiara, to chyba pozostaje tylko pogadac z Peinem, no nie? Chyba, że macie jakieś ciekawsze pomysły.

- Każda pora jest dobra na nauke ale ta chyba już nie ^^ Wybacz, ale nie sądze żeby gadanie z Nim było ciekawym pomysłem ^^'

- Macie racje, obie. Za bardzo sie tym przejołem. - Spuściłem wzrok na ziemie - Koniec końców to tylko rozszczekany pies.

Wpadł jej do głowy pomysł - to niecodznienne zjawisko.
- Nie, z takimi organizacjami trza walczyć... A swoją drogą, wpadłam na pomysł - chwila ciszy - Chcesz dorwać Aka? Pein chce, żebym do niego dołączyła... Mogę być przynętą. W skrócie mówiąc - dodała po chwili.

[Po tym poście mykam]

- Hej... nie możesz miec do siebie pretensji, że troszczysz się o Anbu . Głowa do góry
Cmoknęła go w policzek.

Słysząc słowa Aiko drgnęła gwałtownie.
- Chcesz byc... przynętą?

- Właśnie, puki pamiętam. - rzucam Aiko jedną fiolke z antidotum, drugą podaje Ichi - Tak na wszelki wypadek obyście nie musiały tego użyć...

Wreszice sie rozluźniam - Musze sie o nich troszczyć tożto moja i Iszerka gwardia - wyszczerzam sie do Niej - Robie mały bałagan na głowie Ichi <3

- Przynętą? - umilkłem na chwile - Ledwie wróciliśmy do dobrych stosunków i już chcesz stać po przeciwnej stronie? Jeśli uważasz że jesteś w stanei to zrobić to nie będe Cie zatrzymywał. Oboje wiemy że sobie z tym poradzisz, a ja jako Sannin Ci ufam

Łapie fiolkę - Dzięki ^^
Wsłuchała się dogłębnie w ich słowa.
- Tak, przynętą ^^ - chwile umilkła - Tak, postaram się. Dziękuje za zaufanie... Po tym wszystkim... ^^
Odwróciła się.
- No to resztę obgadamy jutro. Teraz się trochę prześpię. Snów - znikła.

Przyjżała się fiolce i wsunęła ją za pasek, ale zamiast się na niej skupic, patrzyła smutno za Aiko.
- Może to i najlepsze rozwiązanie - przyznała cicho - Ale... nie wiemy jak tobie, ale nam będzie się ciężko pogodzic z wystawianiem własnego człowieka na przynętę.

Jednym ruchem ręki przeczesała włosy, doprowadzając je do lepszego (lub jeszcze gorszego) stanu.