Park

Pojawiłem sie i odrazu krzyknołem do Aiko - Aiko! Musimy pogadać, przepraszam że przeszkadzam...

Zatrzymała się na chwile.
- Czekaj, możemy pauzę? A tak swoją drogą, z mieczem będzie lepiej
Przestaje walczyć. Podbiega do Okami'ego, stawając przed nim.
- Hę?

Miecz rozpłynął się w powietrzu. Kiwnęła głową.
- Spoko - zauwazyła chłopaka na gałęzi. Ledwo, ale jednak go zauważyła.
- Ohayo - użyła Hirenkyaku i znalazła się tuż pod jego drzewem.

- Ohayo - odparł - Szkoda, że przerwałyście byłoby na co popatrzeć.
Uśmiechnął się szeroko.

Wyczułem kolejną osobę powiązaną z podziemiem, ale przymknołem na to oko. Nie było czasu do stracenia.
- Peini był w Konoha. Wyrżnołby wszystkich z mojego biura gdyby nie moja mała sztuczka... Wybacz że tak bezpośrednio, ale musze poznać wszystko co wiesz na Jego temat ^^' mam mało czasu, możliwe że uda mi sie komuś uratować życie...

- Eeee? Taki debil, tak? - szybko próbowała kojarzyć fakty - Tak, widziałam go dzisiaj. Nakłaniał mnie to przyłączenia się do Akatsuki... Odmówiłam Gadał coś o jakimś wspólnym pięknie... czy coś... - popatrzyła na niego nerwowo - Ktoś jest ranny? Iść z Tobą?

- Ona przerwała - zaśmiałą sie wskazując na Aiko. - Też bym powalczyła, bo ostatnio nie trenowałam... A czemu byłoby na co poatrzeć? Zwykła walka

- Lubię obserwować walki i nie tylko ninja - rzekł spokojnie, słuchając wymiany zdań między Aiko i jej towarzyszem. - Zawsze można podpatrzeć jakąś sztuczkę. To lepsze niż kino akcji.

- Ech, wybaczcie, musże lecieć - przypomnaiął coś sobie i spojrzała na Aiko.
- Do następnego - pożegnała się ze wszystkimi lekkim dygnięciem i zniknęła w obłoczku błękitnych iskierek.

- Nie wiem kto, nie wiem czy ktokolwiek wogle jest ranny. Zostawił mi krótką notke i flakonik z trucizną którą niby ktoś jest zatruty... Prawdopodobnie ktoś z anbu. - Zastanowiłem sie chwile - Jesteś pewna że sobie poradzisz? Może być całkiem niebezpiecznie, nawet dla mnie. - rzucam Jej przenikliwe spojżenie

- Jak to miło, że we mnie wierzysz - lekki uśmiech - Zrobię to, co będę mogła - wzruszyła lekko ramionami. Schowała katanę gdy zobaczyła, że Hana znikła - Jestem już o rangę wyżej Prowadź.

- Pierw musimy spotkać sie z moim starym przyjacielem. Trzeba znaleźć antidotum. - nim skończyłem mówić zniknołem, po Aiko również nie było śladu.

[puszcza]

- Show end - mruknął do siebie, a potem dodał na głos - Powodzenia wam.
Ktoś ma przynajmiej rozróbę, pomyślał i zniknął.

[z/t]

Powolnym krokiem spacerowała między drzewami bawiąc się wachlarzem. Z niewyjaśnionych przyczyn, bardzo się do wachlarza przywiązała. Po dłuższej chwili spaceru, usiadła pod jednym z drzew nieco podkulając nogi. Zaprzestała zabaw wachlarzem i złożyła go kładąc obok siebie. Założyła ręce za głowę i przymknęła oczy...

Pojawiłam się tuż obok Koy. Zauważyłam dość ciekawa rzecz - wachlarz. Jak tylko udało mi się najszybciej wzięłam go w dłonie i powiedziałam.
-Witaj. Cóż to takiego ciekawego?
Zapytałam mając na myśli jej wachlarz.

Otworzyła oczy. Spojrzała na dziewczynę trzymającą jej wachlarz.
- Ave, Wachlarz - odpowiedziała nieco zaskoczona. Wstała i sprostowała spódnicę.

-Hmm a myślałam że to coś niezwykłego.
Powiedziałam z niezadowoleniem w głosie i oddałam jej wachlarz.
- Co tam u Ciebie?

Wzięła co swoje i jej oddane i uśmiechnęła się.
- U mnie po staremu^^ A u Ciebie? - spojrzała na Rukie kątem oka i z powrotem usiadła.

Usiadłam na pobliskiej ławce i spojrzałam w górę, to tam znajdowało się SS.
- U mnie tak samo... Odkąd wróciłam znów na moim biurku masa papierów i wciąż pełno roboty.
Powiedziałam i zwiesiłam głowę w dół w zamyśleniu.

Obok Kyouki oraz Soutaicho otworzyła się powoli brama SenKai. Z białego jakby to powiedzieć krajobrazu () wyszła Onamori. Brama się zamknęla, a dziewczyna podeszła do dziewczyn bliżej.
- Ohayo Soutaicho..-powiedziała ukłaniajac się, spojrzała na Kyouki.
- Ciebie widziałam w barze... -dodała pokazujac na dziewczynę palcem. Przeniosła wzrok na Rukię.- Rukia-sama, czy masz dla mnie jakieś zadanie lub coś podobnego? - zapytała.
-Bo chciałam coś załatwic, twoje rozkazy są na pierwszym miejscu. -dodała z uśmiechem na twarzy i czekała cierpliwie na odpowiedz Generała.

- Yarre... Tylko się z tą pracą nie przemęczaj - uśmiechnęła się do Ruki. Następnie spojrzała na przybyłą Shinigami. Skinęła do niej głową w geście powitania.

Spojrzałam na przybyła i pomyślałam że dawno tak do mnie nie mówił nikt. jednak nigdy jakoś nie przepadałam za tytułami swoimi.
-Witaj Onamori.
Przywitałam ją, zastanawiając się czy od razu jej dać zadanie. Spojrzałam na Koy.
- Tak, ale praca niezależna ode mnie.
Zwróciłam wzrok na Onamori.
-Jeden z naszych Oficerów jest już dość doświadczony aby zdobyć wyższą rangę. Chciałabym abyś zrobiła mu test, a także jeśli zgodzisz się by był twoim Porucznikiem.

[będę wolno pisać robię swój podpis]

Spojrzała na Rukię miłym spojrzeniem. Nie wiedziała o co dokładnie chodzi Soutaicho.
- Ale Rukia-sama...Jak ten oficer sie nazywa? - zapytała z ciekawością, kiedy usłyszała "Ak także jeślisz się zgodzisz był twoim Porucznikiem" dziewczyna tylko skinęła głową.- Soutaicho, oczywiście, ze się zgodzę .-odpowiedziała z uśmiechem na twarzy. Czekala na najważniejszą odpowiedź właśnie w tej sprawie. Chciała znać imię i nazwisko jej moze przyszłego fukutaicho i w której dywizji sie znajduje. Skinęła głową do Koyuki.

Przyglądała się obu dziewczyną w ciszy. Przymknęła jedno oko i przeciągnęła się leniwie. Nie da się ukryć, że słuchała rozmowy z zaciekawieniem
Kiedy chłopak podszedł. Koyu spojrzała na niego kątem oka. Uśmiechnęła się.
- Konbanwa. - przywitała chłopaka.

-Obecnie jest on Oficerem IV oddziału pod dowództwem Byakuy`i. Nazywa się Megami Zaretsu. A ja jestem Rukia i wystarczy tak się zwracać do mnie.
To ostatnie miało być po to by dziewczyna nie musiała wciąż zwracać się do mnie z zbędnymi tytułami. Spojrzałam na Onamori i uśmiechnęłam się lekko potem zwróciłam wzrok na przybyłego.
-Witaj

Spojrzała na Rukię z uśmiechem jak zawsze.
-Megi Zaretsu...-powtarzała to cały czas. Usiadła obok Ruki i spojrzała się na nią.
- Sou...Rukia, ale nie wiem gdzie on jest.. -dodała zakłopotana. Juz. chciała wyarzić się z szacunkiem, al przypomniało jej się, ze Soutaicho nie lubi. I tak będzie to zapominała, ale kiedyś na pewno jej to przejdzie. -Rukia...Postaram sie go znaleźć i wykonać zadanie, które kazałaś mi wykonać-odpowiedziała spokojnie. Wstała z ławki i otworzyła bramę Senkai. Powolnym krokiem w nią weszła, ale nie do końca. Odwróciła się..
- Gene....Rukia, nie masz żadnego zadania dla mnie oprócz tej sprawy z oficerem? - zapytała,a brama dalej sobie stała, a dziewczyna w jej połowie.

- Na razie nie mam. I myślę że Zamegi, bo tak tez mówią na niego, oraz Ty szybko się spotkacie. Sposób w jaki zostanie on twoim Porucznikiem zostawiam Tobie. No i dziękuję
Powiedziałam wstając
-Do zobaczenia
Powiedziałam widząc że wychodzi, właściwie i ja również odeszłam.

- Sayo, Ruikia^^ - Jak wcześniej, założyła ręce za głowę opierając się o drzewo pod którym siedziała. Zamknęła oczy jednak co chwila zerkała na wachlarz leżący obok.

Otworzyła jedno oko patrząc jak dziewczyna odchodzi. Wzruszyła ramionami a wzrok przeniosła na Dziadzia-chan^^ Podkuliła nogi obejmując je rękoma które zabrała z pod głowy.

Nie widząc nic ciekawego do roboty odwrócił się na pięcie i bez słowa zniknął.

(Gome! Wiem, cholerrrrnie krótko, ale się spieszę ;/)

- Tak, Cya Dziadzia-chan - przewróciła oczami z lekkim uśmiechem. Jeszcze gdy widziała odchodzącego Dziadzie, odprowadziła go wzrokiem ile tylko mogła. Wyprostowała nogi przeciągając się leniwie. Bardzo dobrze się czuła w takich miejscach jak parki.
Po pewnym czasie zgarnęła wachlarz, rozłożyła go zakrywając twarz do połowy i odeszła.

[ Spoko, Dziadzia-chan^^]

Nagle niebo zaczęło się "rozpruwać". Powoli rozdzierało się w jednym miejscu. Nagle jednak gwałtownie otworzyło się. Za niebem była tylko czarna materia. Była to Garganta. Wyszedł z niej Segundo Espada, Arashi. Ręce miał w kieszeniach. Schodził po powietrzu jak po schodach. Kiedy był już na ziemi, pstryknął palcami i garganta się zamknęła. Rozejrzał się i pokręcił głową.
-Chyba dawno tu nie byłem... Jednak nie tęskniłem za tym miejscem... Nie czuję do niego więzi... Więc dlaczego pomyślałem o tym, iż dawno tu nie byłem? Dziwne...- mówił do siebie. Nagle jednak obudziła się jego wariacka strona i położył się na ziemi
-Nuda!

- To chyba waratłoby coś z tą nudą zrobić.
Wyszedł spomiędzy drzew z rękami w kieszeniach. Zasalutował krótko na powitanie.
- Yo.

Czerwone ślepia powędrowały na przybyłego. Jedno oko przymrużył, a drugie wytrzeszczył.
-Yo, istoto ludzka- powiedział i wsadził ręce do kieszeni. Zebrał się. Jeden skok i był już na nogach. Przekrzywił głowę na bok i przyjrzał się przybyłemu.
-... Nie znam cię... Jestem Arashi, Segundo Espada. Zapamiętaj to imię, człowieku. A-ra-shi... A ty kim jesteś, CZŁOWIEKU?- zasypał go słowami. Co chwilę powtarzał "człowieku". Dlaczego? Nie wiadomo...

- Rany, jaki natręt... - syknął pod nosem, badając Arashiego wzrokiem - Spokojnie, mam dobrą pamięć do imion Espada-da. Dupa mnie to, kim dokładnie jesteś dopóki nie będę musiał z tobą walczyć. Ja jestem Helle Weren, ale ludzie mówią na mnie raczej Ross. I jestem skromnym przedstawicielem gatunku ludzkiego z rodzaju ninja

Przechylił głowę na bok badając przybyłego. Spojrzał na dziórę.
- Oooo x.O

Spojrzał na Numerosa
-Zebranie? Ciekawe czy będzie nudzić... Ya, idę... A ty wstawaj- powiedział do arrancara i spojrzał na Helle.
-Się módl, by nie poznać mojej mocy ^^ W zasadzie nikt jej jeszcze nie miał zaszczyt poznać...
Tymi słowami się pożegnał i wszedł do garganty.
(z/t)

- Hyhy... jakby mnie to obchodziło .
Uwalił się na trawie z rękami pod głową. Uprzednio jednak położył wielki miecz obok siebie.

Numeros dalej klęczał i, gdy usłyszał wypowiedź Espady ulżyło mu.
*Dobrze, że tak łatwo poszło...*-pomyślał wycierając pot z czoła. Wstał i wszdł do garganty. Zamknął ją i wszystkie arrancary zniknęły.

[zt numeros i Szpada]

Aki właśnie przechadzał się ścieżkami parku. Wzrokiem omiótł jakąś ławkę, do której się zbliżył, a następnie usiadł na niej x3

Szedł ścieżką ze wzrokiem wbitym w ziemię. Szukał czegoś.
- No...
Uniósł na sekundę wzrok.
- Yo.

Uniósł wzrok i osłupiał
"Ishero? Nie! "
- Hayo - przyjrzał mu się uważnie - Jestem Nash.

Przyjżał mu się dokładniej. Miał dobrą pamięć do twarzy, zwłaszcza jeśli te twarze należały do większych osobistości.
- Zmieniłeś imię? Nie jestem idiotą.

- (_ _) - jednym słowem mówiąc: załamał się - Czy tak trudno w dzisiejszych czasach podać się za całkiem inną osobę ==" Dobra, masz mnie
Zwiesił głowę nieco zawiedziony. To już druga osoba, która go rozpoznała. A głównym celem Akiego było wtopić się w tłum i zacząć żyć od początku.
Odgarnął włosy do tyłu i uniósł twarz.

Przechwycił jego wyraz twarzy.
- Dopóki nie będziesz stanowił zagrożenia dla mojej wioski, nie będę cię traktował jak kiedyś. Z tego, co słyszałem, to chciałeś zacząć wszystko od początku. Spoko, u mnie masz czystą kartę.
Czekał na reakcję.

- A czemu miałbym stanowić zagrożenie? Nigdy nim nie byłem ani go nie stanowiłem
Przekrzywił głowę na bok, uśmiechając się nieufnie.
- To wszystko? Myślałem, że pójdzie gorzej. Ale dziękuję za szansę.

- Serio? W czasie wojny odniosłem inne wrażenie. Przed nią zresztą też, nie bez powodu wybuchła.
Przyglądał mu się jeszcze przez moment i siadł na ławeczce.