Zapomniana jaskinia

Jaskinia, o której istnieniu wie tylko trójka osób, powstała przy przywracaniu z martwych pewnej osoby.






Pojawił sie z Shial, padł na ziemie cieżko dysząc

Przez pierwszą sekundę zastanawiała się, gdzie są i co to za miejsce, potem jednak uklęknęła obok Logosa.
- Co ci jest? - zmartwiła się.

- Byłem po treningu.
Kaszlnoł kilka razy
- Nie jestem za dobry w teleportowaniu. Po raz pierwszy teleportowałem dwie osoby na raz.....

- To i tak nieźle... - przyznała.
Pomogła mu usiąść prosto, tak, żeby mógł swobodnie oddychać i przytrzymała go.
- Odpocznij

- O tym miejscu wiedzą tylko 3 osoby, łącznie z Tobą-4. Jesteśmy tu bezpieczni...
Powieki same mu opadły
- Przepraszam......... już drugi raz nie byłem w stanie Cie ochronić.

- O czym ty mówisz... - mruknęła.
Usiadła obok niego.
- Nie zrobiłby nam przecież krzywdy...

- Nieważne, ta jaskinia jest bezpieczna.
Otworzył oczy, z wysiłkiem spojżał na Shial
- Nie byłbym taki pewny. Miał artefakt i zdolności żniwiarzy, gdyby jeszcze chciał Ci coś zrobić to byłoby pewne że jest po ich stronie.......

- Zdaje się, że masz rację...
Siedziała nieco skulona, jeszcze raz analizując w myślach to, co wydarzyło się w szpitalu.
- Ale z drugiej strony, uleczył moją ranę, prawda? - przypomniała.
Sama nie wiedziała, co o tym myśleć. Wciąż widziała te straszne płomienie - takie same jakie widziała podczas wczorajszej walki.

Wzruszył ramionami
- Nie mam siły wchodzić w takie szczegóły.
- Zrobiłem co uważałem za słuszne w tej sytuacji. Jeśli sie ze mną nie zgadzasz, to przepraszam.

- Nie chodzi o to, że się z tobą nie zgadzam. Chodzi o to, że sama nie wiem, co byłby właściwe.
Wyprostowała nogi, przyglądając mu się.
- Jak się czujesz?

- Bywało lepiej.
Powiedział cicho, źle sie czuł z tym że musiał uciekać z pola walki.

Wzięła głęboki oddech. Nie miała pojęcia, co powinna zrobić.
- No ale hej . Nie ma co się tym przejmować, Otokage-sama na pewno zajmie się tą sprawą... wszystko zostanie wyjaśnione
Uśmiechnęła się do niego raźniej.

- O ile nam uwierzy.
Nie zauważył uśmiechu, miał zamknięte oczy, nadal był zły na siebie.

- Prędzej czy później i tak wszystko będzie musiało wyjść na jaw ^^ - powiedziała - Ja to nawet nie wiem, o co tu chodzi. Z kim my walczyliśmy...
Uśmiechnęła się dziwnie.

- Sam chciałbym wiedzieć...
Odzyskał już troche sił, więc podniósł wie do siadu.

- Ale słyszałam jak mówiłeś o jakichś Żniwiarzach - przypomniała sobie - O co z nimi chodzi?
- Już ci lepiej? Może powinniśmy stąd wyjść?
Przyglądała mu się.

- Jeśli chcesz możemy wyjść.
Wzruszył ramionami.
- To jakieś złe istoty, nie pamiętam wszystkiego.....

- Chodźmy do karczmy... napijesz się czegoś, położysz się - zaproponowała.
Wstała, otrzepała kolana. Zachwiała się nieznacznie i natychmiast pomogła mu wstać.
- Jeśli będziemy mieli szczęście, to na pewno spotkamy Otokage

- Dobra.
Wychodzą do karczmy.

[z/t]